Adam Green

Με τίποτα...

Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 5:30 πμ.. Τέλεια! Σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι για να αρχίσω να ετοιμάζομαι, μιας και ήθελα το σχέδιο μου θα δουλέψει!

Έπρεπε να πάω νωρίς στην εταιρεία, πολύ νωρίς!

Πιο πριν από αυτόν!

Είχα υποσχεθεί να του πάω το σακάκι στο καθαριστηριο και ευτυχώς είχε πάντα ένα δεύτερο στο γραφείο για τέτοιες περιπτώσεις οπότε,την γλίτωσα φτηνά.

Έκανα ένα ντουζ στα γρήγορα και έβαλα στα γρήγορα την μπεζ, κολλητή, φούστα μου,το άσπρο πουκάμισο μου, το σακάκι μου και φυσικά τις μαύρες γόβες μου.

Τα μαλλιά μου τα έπιασα πάνω,σε έναν επιβλητικό κότσο.

Βάφτηκα απαλά, πήρα τον χαρτοφύλακα μου και έφυγα σφαίρα από το σπίτι.

Η ώρα ήταν 6:37 όταν έφτασα στην εταιρία

Τα κατάφερα! Ήρθα νωρίτερα!

Ανεβαίνω γρήγορα γρήγορα στον όροφο μου και τρεχω προς το γραφείο μου.

Μόλις περνάω έξω από το γραφείο μου γυρίζω το βλέμμα μου για να δω το- ΦΩΤΕΙΝΟ- γραφείο του;;;!!!

Όχι αποκλείεται να ήρθε πιο νωρίς από εμένα!

"Επ καλημέρα"είπε ειρωνικά ο Ανταμ από πίσω μου

"Καλημέρα"είπα σκληρά και μπήκα στο γραφείο μου

"Καλή τύχη την επόμενη φορά Αντερσον "είπε κλείνοντας μου ειρωνικά το μάτι και έφυγε .

ΒΛΑΚΑ!

Γκρίν-Αντερσον 1-0

Αύριο πρέπει να ξυπνήσω στις 4:30.

Οχι ότι είναι διαγωνισμός...

Με τίποτα...

Στις 2:30 μμ χτύπησε η πόρτα του γραφείου μου και μπήκε μέσα η Κάτια..

"Κασσι μου,σε ζήτησε ο διευθυντής "

"Σ'ευχαριστώ Κατ"είπα και σηκώθηκα από το γραφείο μου

"Καλή τύχη "είπε και μου έδωσε ένα φιλί στον αέρα.

Φτάνω γρήγορα γρήγορα στον όροφο που είναι το γραφείο του διευθυντή και απέξω βλέπω τον ΑΝΤΑΜ;!

Πόσα να αντέξω η γυναίκα;

Ξαφνικά μπροστά μας εμφανίστηκε η γραμματέας του κυρίου Γκρίν

"Περάστε"είπε και μας οδήγησε στην αίθουσα συνεδριάσεων

Η αίθουσα ήταν μεγάλη με κύρια στοιχεία το γυαλί και το άσπρο χρώμα. Στην μέση είχε ένα τεράστιο τραπέζι με καρέκλες γύρω γύρω και μια τεράστια οθόνη στον τοίχο.

Έκατσα απέναντι από τον Ανταμ και περιμέναμε τον πατέρα του να έρθει.

Δεν πέρασε πολύ ώρα και η πόρτα άνοιξε. Πρώτος μπήκε ο κύριος Γκρίν και από πίσω ένας κύριος που δεν αναγνώριζα.

"Δεσποινίς Αντερσον, συγχαρητήρια για το Chicago Times"

"Σας ευχαριστώ κύριε..." είπα γλυκά

"Μπεν Πατερσον, αλλά λέγε με Μπεν"

Πριν μια βδομάδα,μετά από μια μεγάλη μου νίκη το περιοδικό Chicago Times με ανέφερε στο άρθρο του

"20 γυναίκες που πρέπει να προσέξεις πριν τα 30"

Έτσι έγινα αρκετά γνωστή.

"Ανταμ, αγόρι μου,πως είσαι;"

"Πολύ καλά Μπεν,εσύ;"

"Μια χαρά αγόρι μου. Ολόκληρος άντρας έγινες..."είπε αγκαλιαζοντας τον

Ωχ,τον συμπάθησε...

"Λοιπόν... "ξεκίνησε να λέει ο κύριος Γκρίν

"Είστε οι δύο κορυφαίοι δικηγόροι της εταιρίας μας. Ξέρω πως και οι δύο παλεύετε για να κερδίσετε την θεση του συνέταιρου, αλλά εγώ δεν είμαι ο ειδικός για να διαλέξω. Γιαυτό την επιλογή θα την κάνει η Μπεν"

Τον κοιτούσα με ανοιχτό το στόμα.

"Ας νικήσει ο καλύτερος "είπε ο Μπεν.

"Ελεύθεροι "είπε ο κύριος Γκρίν

"Ανταμ θέλω να σου μιλήσω λιγάκι, πες μου για αυτό το εκπληκτικό σκορ που κατάφερες να κάνεις την Κυριακή."είπε ο Μπεν χτυπώντας τον στην πλάτη φιλικά

Εγώ βγήκα από το δωμάτιο και κατευθύνθηκα προς το γραφείο μου.

Γκριν-Αντερσον 2-0

Όχι ότι είναι διαγωνισμός

Με τίποτα...

______________________________________

Και πια κάθε μέρα βάζω κεφάλαιο!

Ελπίζω να σας αρέσει η ιστορία :) θα γίνει πολύ καλύτερη το υπόσχομαι

Vote / comment αν σας άρεσε

Φιλιαααα Πολλααααα

-Lib