Chapter 18

14.6K 357 6
                                    


MATAPOS sabihin kay Therese ang balitang nalaman ko ay agad nitong ibinaba ang tawag. Umupo ako sa aking swivel chair at humarap sa taong inupahan ko para mag-imbestiga.

I heard her father said that he brought Claiomh in US but base on the information my hired agent got. Claiomh Beau is in Canada with a woman named Faye.

"Revallo, sa tingin mo. Sino kaya ang Faye na iyon?" Tanong ko. I don't why I suddenly feel nervous about Claiomh's safety. Maybe because he's Therese's son.

"Base on the information I gathered. Faye was Crissa Therese' nanny when she was a kid," he answered. Inilapag niya sa lamesa ko ang litrato ng isang matandang babae.

My forehead knots. "'Yan ba ang Faye na iyon?"

Revallo nods. "She's an ex-con too. Nakulong siya sa salang kidnapping."

Napatayo ako sa kinauupuan ko at agad kumalat ang kaba sa aking dibdib. Claiomh Beau is in danger?

"What the fuck?!" Anger rans in my nerves. I clenched my fist tightly and gritted my teeth.

"Kung paano napunta ang batang Fuentes sa kamay ng babaeng iyon ay hindi ko alam," anito at tumayo.

Kailangan kong sabihin ito kay Therese. It's her son for fuck's sake?! Ano ba kasing problema ng tatay nito para gawin iyon? Hindi ako tuluyang umalis kanina para makinig. But it shocked me knowing how desperate her father was to made a stupid move.

"Mr. Romero. I have to go," ani Louie. Isa sa pinaka-magaling na agent ng YSA.

I nods. "Thank you Revallo," sagot ko. "I'll deposit the payment to your account."

After saying it he immediately leave. My eyes stayed on the closed door as if I'm waiting for someone to come in. I sighed and shake my head gently.

Nagpasya akong tumayo at naglakad papunta sa coffee maker ko nang biglang bumukas ang pinto ng aking opisina. Kumunot ang noo ko nang pumasok si Alec na pasuray-suray. Agad akong lumapit sa kaniya at iniakbay ang isa niyang kamay sa aking balikat.

"Are you drunk, Baste?" I asked, settling him in the couch.

Lungay-ngay ang ulo nito at nangangamoy alak. Tumingin ako sa kalendaryo at agad kumunot ang noo ko nang mapagtantong ngayon ang araw na iyon. I thought he already moved on about her?

"Baste, don't tell me -"

"I miss her, Ephraim," aniya at inihilamos ang mukha sa palad. "I fucking miss her."

Huminga ako nang malalim at umupo sa tabi niya. Alec Sebastian never missed this day every year. He always make himself got wasted. Inakbayan ko siya at napapa-iling na lamang.

"It's been four years, Alec. You should let her go-"

"But I can't," putol niya sa sinasabi ko. Hanggang sa maramdaman ko ang unti-unting pagyugyog ng kaniyang balikat.

Alec cried every year, with the same month and the same day. My best buddy got his heart broken when he lost her.

"Alec," I sighed. "Some people meant to leave, because it was their fate-"

"But it's not her fate!" Wika nito.

"It's her fate or not, you should accept the fact the she'll never come back. Let her go, Alec."

Umiling siya at tumingala. Namumuo ang luha niya at bahagya namumula ang kaniyang mata.

"Her smiles still in my mind, Ephraim," aniya at tumayo. Nabuwal pa siya at agad napakapit sa backrest ng sofa. Naglakad siya patungo sa pinto ng aking opisina at ilang segundong tumayo doon.

One Mischievous Night [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon