lover | jungkook

thirty four

Bilin bakalım uzun zamandır bölüm atmayan minnoş yazarınız ne yaptı ?

Double update! Umarım beğenirsiniz, çünkü bu kadar okunurken ben daha güzel yazmak istiyorum. 

Bu bugün attığım ikinci bölüm. Önceki bölümü de okuyup yıldızlandırmayı unutmayınız. Konu kopmasın ehe.

İyi okumalar ve hepinize öpücükleer. 

namjoon: haru

namjoon: yaklaşık 45 dakika mesaj atıyorum ama sen inatla cevap vermiyorsun

namjoon: gelip o masayı dağıtmamı ister misin?

haru: ne istiyorsun

haru: çabuk söyle

namjoon: ay, cidden sen saygı sınırlarını çok zorluyorsun 

namjoon: hesabını sormalıyım değil mi 

haru: hele bir dene 

haru: sen ne yaptığının farkında mısın?

namjoon: ne yapıyormuşum 

haru: şu an yanınızda oturan velet beni tüm okula rezil etti

haru: onun için günlerce ağladığımı hatta sinir krizlerine girdiğimi sen biliyorsun

haru: bu zaman içerisinde bana destek veren sendin

haru: ama neden hala onun yanındasın

namjoon: beni tanıyorsun haru

namjoon: bunu yapmam demek grubun tamamiyle dağılması demek, ve bu diğer çocukları çok üzer

namjoon: hepimiz jungkook a tepkiliyiz hatta bunu çok belli ediyoruz 

namjoon: fakat her şeyi darmadağın edemem, biliyorsun 

Namjoon' un yazdığı mesaja tam cevap verecekken yanımdan geçen kişi dikkatimin dağılmasına sebep olmuştu. 

Kim dersiniz?

Eski sevgili bozuntusu. 

Rahatsız bakışları benim üzerime sabitlenmişken benim de sinirlerim bozulmaya başlamıştı.

'' Toplum içerisinde bu kadar rahat nasıl oturuyorsun, Haru? ''

'' Ne saçmalıyorsun ? '' diye konuşarak yüzümü  buruşturduğumda alaylı bir kahkaha atmıştı karşımda. 

Jungkook ile sırf şu kız için bile dalga geçebilirdim. Onca taş kız varken bu dengesiz ile nasıl çıkmıştı ki?

'' Jungkook ve ben seni ortalıkta o kadar rezil ettik ve buna rağmen böyle ortamlara takılmaya devam ediyorsun. ''

Sonra etrafını işaret etti. 

'' Bu insanlar arkandan nasıl alayla konuşuyorlar, tahmin bile edemezsin. '' 

Ona karşı koymaya çalışacakken etrafıma baktığımda beni koruyacak bir Jaehyo olmadığını gördüm. Gözlerimde biriken yaşlar kendimi kötü hissettirmişti. 

Derin bir nefes alıp verdim, ona cevap vermeden. 

'' Ne o, minik kızımız korkmaya mı başlamış? '' 

Gözlerimi karşıya, Jungkook ve çocukların olduğu masaya iliştiğinde Namjoon' un bakışları beni buldu. 

Tam ayağa kalkıp yanıma gelecekken yanındaki Jungkook ayağa kalkarak ona engel oldu, ve yerine oturmasını sağladı. 

Ardından bana doğru yürümeye başladı. 

Attığı her adımda kalbim boğazımda atarken aklımdan geçen ihtimalden korkuyordum. 

Belki beni yine rezil edecekti.

Aklımda dolaşan türlü senaryolara karşı bir hareket yaparak elini elime kenetledi, ve ayağa kalkmamı sağladı. 

Bizi izleyen gözlerin de şaşırdığına kalıbımı basabilirdim. Ben gözlerimi ona dikmişken, o bana bakmamaya kararlıydı.

Karşısında duran kıza '' sen ne yapıyorsun ? '' diye sordu. 

'' Yanındaki kıza haddini bildirmeye çalışıyordum sadece. '' diye güldüğünde Jungkook' un elimi tuttuğu eli sıklaşmaya başladı. 

İçimdeki bir ses sinirlendiğini söylüyordu. 

'' Bunu beni bir başkasıyla boynuzlayan eski sevgili mi söylüyor? '' diye yüksek bir ses tonuyla konuştuğunda bütün insanların gözü kıza çevrildi. 

Bu çocuğun derdi neydi, cidden? 

Onda olan gözlerim etrafımıza çevrildiğinde insanların dikkati kızdaydı. 

'' Oppa, neden böyle konuşuyorsun? '' diye sordu kız. Kalbinin kırıldığını görmüştüm ve bu bile mutlu olmama yetmişti. 

'' Daha bir süre önce Haru' yu rezil etmemde rol oynamıştın, yanlış mıyım? ''

Gözlerimi Jungkook' a çevirmiş, vereceği cevabı beklerken kalbim gerçekten boğazımda atıyordu. (yazar konuşuyor: o nasıl şeyse artık)

'' Belki de hata yapmışımdır. Ne dersin? '' 

Kulağıma eğilip '' gidiyoruz '' diye fısıldadı. Ses tonu bile tüm hücrelerimi ele geçirmişti. 

Tekrar yükselen ses tonu tüm ortamda yankılandı. '' Umarım herkes cevabını almıştır, millet. '' 

Sonrasında üzerimizdeki bakışlara aldırmadan beni çekiştirmeye başladı. 

Şu an ölebilir miydim? 

BÖLÜM SONU

AY YAZAR BİLE FEELS GEÇİRİYO ŞU AN AĞAĞAĞA