Giderken içi hüzün kaplı, kırık kalbin şeklini almış kirli bulutlar armağan ettin bana. Düşündükçe seni, adeta ölümle savaşıyor gözbebeklerimin ayrılık süzgecinden geçen yaşlar. Kara kara düşünmekle geçiyor penceremin yalnızlık köşesi. Kendi eksenini kaybetmiş doğrular gibi seni arıyorum her tarafta. Bakıyorum da teğet bile geçmiyorsun eskiden her adım attığımızda aşkın pusulasını bıraktığımız sokaklardan.
Sana bir sır vereyim;
Sakın unutma ki
Gidenler aklın yolunu seçenlerdir,
Yoksa kalbin yolu seçseler
Anlarlardı aşk sonsuzluktur…
