Κι εγώ θα ζω στο Λονδίνο...

Κεφάλαιο 30ο

"Μαμα Καλημέρα"
"Τι Καλημέρα?Μεσημεριασε"
"Νυσταζα..ο Γιάννης είναι εδώ?"
"Οχι τον έστειλα να ψωνίσει για να μαγειρεψουμε"
"Καλα φιλοξενουμενο τον έχουμε κι εσύ τον βάζεις να κάνει δουλειές?"
"Εκείνος ηθελε..είπα ότι έχω να κάνω κάτι ψώνια κι εκείνος μου είπε να του δώσω τη λίστα να πάει αυτός"
"Α ωραια"
"Ο γλυφτης!"
"Τι γλυφτης ρε μαμα?Στην Αγγλία ήταν τόσο καλός και ευγενικός..Ηταν γλυκός και με υπερασπιζοταν ακόμη και όταν δεν με ήξερε.." είπα κοιτάζοντας πάνω και αναστεναξα
"Σιγά παιδί μου θα λιώσουμε"
Χτύπησε το κουδούνι
"Πάω εγω" είπα και άνοιξα "Αγάπη μου" ψυθηρισα
"Ζωή μου" Με φίλησε "Ήρθα κι εγώ κυρία Ιώ" πήγε στην κουζίνα και άφησε τα πράγματα
"Τα πήρες ολα?"
"Μάλιστα ολα"
"Ωραία"
"Ευχαριστώ δεν λες μαμα?"
"Ευχαριστώ.." είπε σιγανά
"Παρακαλώ"
"Εγώ πάω μέσα"
"Κλείσε και την πόρτα μη μυρίσει το σπίτι"
Βγήκε έξω απ την κουζίνα
"Τι θα μαγειρεψουμε?"
"Κεφτεδακια"
Πέρασε λίγη ώρα και ξαφνικά ακούσαμε φωνές
"Δε ντρέπεσαι λίγο?"
"Γιατί να ντρέπομαι?Γυναίκα μου θα γίνει!"
"Φύγε από δω που θα γίνει και γυναίκα σου!"
"Και ποιος είσαι εσύ που θα με διώξεις?"
"Μα καλά τι γίνεται?"
"Μελίνα ο Στάθης φωναζει?"
"Με τον Γιαννη?"
Ακούσαμε έναν θόρυβο και πήγαμε γρήγορα στο σαλονι
"Τι συμβαίνει?" Ρωτησα αναστατωμενη
"Δεν με αφήνει να σε δω"
"Καλα κανω!Αν σε αφήσω θα την ενοχλήσεις!"
"Γιατι ρε?Εσένα τι σε νοιάζει?"
"Με νοιάζει!"
"Δεν έχεις κανένα δικαίωμα?"
"Έχω δικαίωμα!"
"Γιατι?"
"Γιατί είμαι ο άντρας της!"
Παύση...κανένας δεν μίλησε.. το νέο έσκασε σαν βόμβα
"Τι εισαι?" Ρώτησε η μητέρα μου
Ο Γιάννης δεν απάντησε
"Μελινα τι είπε αυτος?"
"Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα τώρα τι να πω..ναι είμαστε μαζί"
"Από ποτε?"
"Περίπου από τότε που πήγα στην Αγγλία" κοιταξα κατω
"Γιατι μου είπατε ψέματα?"
"Μαμά δεν τον ήξερες καθόλου και θα με έβριζες και σκεφτ..."
"Σκασε!"
"Εγω φεύγω δεν έχω δουλειά εδώ μέσα" είπε ο Στάθης τσαντισμένος και βγήκε απ το σπίτι
"Σκασίλα μας!" Του φωναξε ο Γιάννης
"Μαμα άκουσε με εγώ το έκανα γιατί σε φοβόμουν.."
"Μη μιλας!Μου είπες ψέματα!Φύγετε αμεσως απ το σπίτι μου!Φυγε!" Την έσπρωξε
Ο Γιάννης με τράβηξε πίσω και μπήκε μπροστά μου
"Σπίτι σας?Το σπίτι είναι και του Κυρίου Χάρη και την Μελίνας..πως μπορείτε να την διώχνετε και μάλιστα να απλώνετε χέρι πάνω της!Σας ειπε ψεματα επειδη φοβοταν την δικη σας αντίδραση,φοβοταν το δικο σας βρισιμο και φοβοταν μη νιωσετε εσείς ασχημα...Φοβοταν εσας!Αν νομίζετε ότι επειδή είστε μητέρα της μπορείτε να την κάνετε ο,τι θέλετε είστε γελασμενη!"
"Ποιος θα μου το απαγορεψει?" Φώναξε
"Εγω!"Απάντησε,γύρισε σε μένα"Παμε Μελίνα" μου είπε και βγήκαμε έξω
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο
"Σε ευχαριστώ"
"Μη κλαις ομορφιά μου..όσο έχεις εμένα δίπλα σου κανένας δεν θα μπορεί να σε στεναχωρησει κανεις"