Κι εγώ θα ζω στο Λονδίνο...

Κεφάλαιο 9ο

"Θελω να είμαι μαζί σου"
"Κι εγω αλλά είσαι σαν την Τατιάνα"
"Δεν θέλω να σου κάνω κακό"
"Θα του κάνεις!"
"Ποια είναι αυτη Γιαννη?Τι λεει?"
"Η Τατιάνα..το ξερά ότι θα μου κάνεις κακό!"
"Φύγε Τατιάνα εγώ τον αγαπάω δεν είμαι σαν εσένα"
"Εισαι...ακόμη κι αν δεν θέλεις"
"Τι εννοείς?Που πας..που πας τον Γιάννη?Τι εννοείς?"

"Τι εννοείς σταμάτα!"
"Μελίνα!"
"Α!" Φωναξα "Η Τατιάνα τον πήρε γιατι?"
"Τι επαθες..ποια Τατιάνα?ποιον πηρε?"
"Τον....κάτι ήθελε να μου πει"
"Ονειρο ήταν ηρέμησε"
"Μυρσίνη μιυ παίζει παιχνίδια το μυαλό..φοβαμαι..κάτι ήθελε να μου πει"
"Ο,τι και να είδες είναι ψέμα..είναι απλά ένα όνειρο..το μυαλό σου όταν κοιμάσαι σκέφτεται πολλά πράγματα αλλά κανένα από αυτά δεν είναι πραγματικό.Ο,τι βλέπεις δεν σημαίνει ότι θα γίνει..οπότε ηρέμησε!"
"Καλα καλα..έχεις δίκιο,αλλά καλό τέλος δεν θα έχω"

Σηκωθηκα και πήγα στο μάθημα.
Είδα τον Γιάννη έξω από το θέατρο και έτρεξα κοντά του.
"Μην μπεις μέσα"
"Γιατι?"
Τον αγκαλιασα
"Θελω μα σου πω"
"Μα τι επαθες?"
"Είδα στο όνειρο μου εσένα να μου λες ότι θα σου κάνω τα ίδια όπως και η Τατιάνα και μετά εκείνη να μου λέει ότι ακόμη κι αν δεν θέλω θα σου κανω κακό"
Ετρεμα και έκλαιγα
"Μην κάνεις ετσι..ηρέμησε..σε επιρρεασαν αυτά που σου είπα.Ενα όνειρο είναι μονο!" Μου χάιδεψε τα μαλλιά "Ελα πάμε μέσα τώρα"

Μόλις τελείωσε το μάθημα πήγα έξω και περίμενα ταξί
"Μελινα να σε πάω εγω?"
"Ας μη σου γίνομαι βάρος"
"Όχι τι βάρος..τέτοια ώρα δεν περνάει ταξί από εδώ"
"Καλά τότε Γιάννη παμε"
Μπήκαμε μέσα και ξεκίνησε
"Λοιπόν πρώτα θα πάω για 5 λεπτά να παραδώσω κάτι έγγραφα και μετά θα πάμε σπίτι σου"
"Εντάξει..τι εγγραφα?"
"Είναι ένας επιχειρηματιας Έλληνας που έμαθε ότι είμαστε συμπατριώτες και θέλεις να κάνει μια παράσταση στο θέατρο μας και για να το πάρουν πρέπει να δώσω κάτι έγγραφα για την κατάσταση του θεάτρου και τα σχετικά..αν δεν τα πάω σήμερα θα χαλάσει η δουλειά"
"Τόσο σημαντική δουλειά ειναι?"
"Φυσικά..αν έρθει αυτη η παράσταση θα διαφημιστεί το θέατρο μας παντού και θα έρθουν κι άλλοι για παραστάσεις και φυσικά περισσότεροι μαθητές"
"Τέλεια τοτε..μακάρι να κάτσει η δουλειά"
Πρώτη φορά τον είδα τόσο χαρουμενο..ηταν ενθουσιασμενος με αυτή τη συνεργασία!Όλα επιτέλους πήγαιναν καλά!
Φτάσαμε,κατεβηκαμε απ το αυτοκίνητο και πήγαμε απέξω από το μέρος που η δίναμε τα χαρτιά.
"Κρατά λίγο τα έγγραφα γιατί ξέχασα το κινητό στο αυτοκίνητο..θα πάω τρέχοντας δεν θα αργήσω"
"Καλά" είπα και έκατσα να τον περιμένω
Ξαφνικά κάποιος έπεσε πάνω μου. Γύρισα να κοιτάξω ποιος είναι και ο ίδιος άνθρωπος με έσπρωξε.Επεσα κάτω.Φωναζα όμως το μέρος ήταν έρημο.Με χτυπησε στο πόδι και μου πήρε τα χαρτια που κρατούσα.
Φώναζα και σηκώθηκα όρθια όμως δεν μπορούσα να περπατήσω,υπ χτύπημα ήταν δυνατό.
"Μελινα τι έγινε τι επαθες?"
"Ήρθε ένας και με πέταξε κάτω,μου έριξε μια κλοτσιά και μου έκλαιγε τα χαρτια"
"Τι?" Σκέφτηκε λίγο "λες ψέμματα!Το ήξερα ότι θα με προδώσεις!Πάλι έγγραφα..δεν είναι τυχαίο!Για κάτι έγγραφα με ειχε προδώσει και η Τατιάνα..το ίδιο κι εσύ!"
"Τι λες?Τι παράλογα πράγματα είναι αυτα?"
"Δεν θελω να σε ξαναδω..χάσου από μπροστά μου!" Φώναξε
"Δεν σε αντέχω άλλο!"
Έφυγα σιγά σιγά γιατί πονούσα
"Προδότη!" Φώναξε τσαντισμένος