Κεφάλαιο 23ο

289 23 0
                                    

"Μελινα δεν το πιστεύω"
"Γιαννη!" Πηγα κοντά του
"Φύγε!Μακρυά μου!Δεν θέλω να σε ξαναδω!Φυγε!" Φώναξε και έτρεξε να φύγει
"Γιαννη αγάπη μου δεν φταίω εγώ εκείνος με φίλησε..Γιαννη!" Φώναζα καθώς τον έβλεπα να χάνετε στα σκαλιά
Έκατσα στη σκάλα και έκλαιγα δυνατά
"Μελινα μου ηρέμησε μην κλαις"
"Εσύ Πέτρο φύγε!" Φωναξα και τον χαστουκισα "Δεν θέλω να ξαναβρεθείς μπροστά μου!" Του φώναξα και κοπανησα την πόρτα
Έπεσα κάτω και έκλαιγα.

Το βράδυ γύρισε η Μυρσίνη σπίτι.
Μπήκε πολυ χαρούμενη.
Εγώ ήμουν καθισμένη στον καναπέ και κοιτούσα ευθεία ανέκφραστη.
"Μελινα μου έκαναν αύξηση στη δουλειά 40%!Είναι ευτυχισμένη!"
Δεν απαντούσα και σοβαρεψε.
"Γιατι δεν μιλας?Τι επαθες?" Ηρθε κοντα μου "εκλαιγες?"
"Με φίλησε ο Πέτρος"
"Τι?"
"Και μας είδε ο Γιάννης"
"Πλάκα κανεις?Και τι εγινε?"
"Μου είπε ότι δεν θέλει να με ξαναδεί και έφυγε..εγω μετά εβρισα τον Πέτρο.."
"Δεν το πιστεύω" εκατσε δίπλα μου
"Τι θα κάνω?" Έπεσα πάνω της και έκλαιγα
"Εσύ τιποτα..εγω θα κάνω"
"Τι θα κανεις?"
"Παω"
"Που πας?"
"Θα δεις"
Έφυγε

Είχαν περάσει τρεις ωρες απο τοτε που εφυγε..η ώρα ήταν 11 πάρα και η Μυρσίνη ακόμη να γυρίσει έτσι κι εγώ την πήρα τηλέφωνο.
"Που εισαι?"
"Ερχομαι σε πολύ λίγο"
"Αμάν πια έλα"
Το έκλεισα.. Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι
"Πετρο!Τι θελεις εδω?"
"Θελω να σου μιλήσω σε παρακαλώ"
"Φύγε τώρα"
Τον έσπρωχνα και πήγαμε από τις σκάλες στην είσοδο..τον έβγαλα έξω για να μην ακουγόμαστε πολύ.
"Μελινα άκουσε με!"
"Γιατι με φίλησες ρε?Για να με χωρίσεις?"
"Άκουσε με Μελ..."
"Κουβέντα!Φυγε!"
"Εγω σε φίλησα για να σου θυμίσω πόσο αγαπιομασταν τοτε"
"Τίποτα δε μου θύμησες!Εγώ είμαι ερωτευμένη με τον Γιάννη και τώρα δε θέλει να με δει εξαιτίας σου! Κατάλαβε το και άφησε με ήσυχη!"
Το έσπρωξα και έπεσε πάνω σε κάποιον
"Γιαννη!" Ηρθε η Μυρσίνη κοντά μου
"Γιατι φίλησες την γυναίκα μου ρε?Τι θελεις?"
"Άφησε με!"
"Λεγε ρε!" Φώναξε αγριεμενος
"Την θέλω γι αυτό!"
"Θέλεις την γυναίκα μου ρε?Είναι δικιά μου και μονο!Την πέφτεις στο κορίτσι μου μαλάκα!"
"Ναι ρε ο,τι θελω θα κανω!"
Του έδωσε μπουνιά και ο Πέτρος έπεσε κάτω
"Γιαννη τι κάνεις?Πάμε πανω!" Τον έσπρωξα μέσα
"Μη ξαναενοχλησεις την γυναίκα μου..Μπασταρδε!"
Η Μυρσίνη έκατσε λίγο με τον Πέτρο και εγώ με τον Γιάννη πήγαμε πάνω
"Δεν έπρεπε να τον χτυπήσεις!"
"Σε πείραξε και δεν μπορούσα να μη σε υπερασπιστώ..του άξιζε!"
"Καλα στο αυτό..υποσχεσαι ότι δεν θα ξαναζηλεψεις?"
"Ναι..Μάλλον!Αλλά κι εσύ να με ακούς..για να ζηλεύω κάποιο λόγο θα εχω!Το είδα εγω στο μάτι του που σε κοιτούσε σαν λυγουρης!"
Γέλασα και τότε ήρθε η Μυρσίνη
"Πως είναι αυτος?" Ρώτησε ο Γιάννης
"Εντάξει καλα είναι τον πήρε ξωφαλτσα..Μπήκε σε ένα ταξί και έφυγε"
"Ωραία" απάντησα
"Μπα σε νοιαζει?"
"Γιαννη τι είπαμε?"
"Καλά σορρι!"

Κι εγώ θα ζω στο Λονδίνο...Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum