Κι εγώ θα ζω στο Λονδίνο...

Κεφάλαιο 34ο

Τον φιλησε!
Εκείνος την έσπρωξε..
"Τι κάνεις?" Φώναξε
Πήγα κοντά
"Μελίνα.."
"Και με έβρεξες και την έπεσες στον άντρα μου.."
"Θες να μου πεις ότι αυτός τα έχει με εσένα?"
"Ναι γιατι σε χαλάει?"
"Εντάξει sorry έτσι όπως σας είδα νόμιζα ότι ήσασταν φίλοι ή κάτι τέτοιο.." είπε ειρωνικά "δεν φαντάστηκα να χαραμίζεται έτσι ένας τέτοιος άντρας!"επιτέθηκε
"Μη προσβάλεις την γυναίκα μου!"την έσπρωξε και με τράβηξε έξω
"Παμε αλλού?"
"Αλλου?Εσύ να πας όπου θέλεις εγώ θα πάω στο ξενοδοχείο...Με ταξι!"Πήρα ένα ταξί και έφυγα

Λίγη ώρα μετά εγώ ήμουν στο δωμάτιο και περπατούσα πάνω - κάτω πέρα - δώθε και περίμενα τον Γιάννη να γυρίσει.
Μόλις άκουσα την πόρτα να ανοίγει πήρα ένα περιοδικό πετάχτηκα στο κρεβάτι γρήγορα και έκανα πως διαβάζω..για να το παίξω αδιάφορη και να μην καταλάβει ότι τον περίμενα.
Έκλεισε την πόρτα περπάτησε λίγο,αυτα τα άκουγα δεν τα έβλεπα γιατί ήμουν πλάτη,και είπε
"Αγάπη μου ήρθα"
"Μπράβο"
"Δεν θα με αγκαλιάσεις?"
"Τσου" αποκρίθηκα με αδιαφορία γυρίζοντας τις σελίδες του περιοδικού
Ξάπλωσε δίπλα μου
"Δεν καταλαβαίνω τι σε έχει πιάσει!"είπε θυμωμένος
Σηκώθηκα και στάθηκα στην μπαλκονοπορτα να κοιτάζω έξω τη νύχτα
"Στο κάτω κάτω εκείνη με φίλησε όχι εγώ!"
Δεν απάντησα
"Μελινα σοβαρέψου λίγο εγώ την έδιωξα δεν ήθελα να με φιλήσει..Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό να την κοιτάξω!"
Πήρα μια βαθιά ανάσα
"Μελινα..." ηρθε πισω μου "Εγώ μόνο εσένα θέλω να φιλαω και να αγκαλιαζω..εσενα μονο σκεφτομαι..γιατί μόνο εσένα θέλω" με φίλησε στον ώμο εγώ τον ανεβοκατεβασα για να τον διώξω
"Μελινα.."
Πηγα στο κρεβάτι και έπεσα να κοιμηθώ
"Μαλιστα δε μιλας"ειπε
Πήγε να κάνει μπάνιο.
Εγώ ξεφυσουσα δεν με έπαιρνε ο ύπνος με τίποτα..και μάλιστα δεν μπροστά να καταλάβω γιατί το εκανα όλο αυτό. Ίσως επειδή φοβόμουν ότι όλες οι γυναίκες τον κοιτάνε και ότι από στιγμή σε στιγμή κινδυνεύω να τον χασω..
"Που εισαι Μυρσίνη ψυχολόγε τώρα που σε χρειαζόμαστε?!"
Άνοιξε την πόρτα και έκανα πως κοιμόμουν.
Ήρθε πάνω απ το κεφάλι μου και με φίλησε,εγώ γύρισα πλευρό.
"Αχ μωρό μου..." είπε "...γιατί μου τα κάνεις αυτά?!" ξάπλωσε και κοιμήθηκε

Όλη τη νύχτα ήμουν ξύπνια και το ίδιο κι εκείνος..όμως ο ένας το έκρυβε από τον άλλο.
Το πρωί με ειχε παρει λίγο ο ύπνος για κάποιες ώρες..Κατά τις 10 σηκώθηκα και δεν τον είδα δίπλα μου.
Πήγα στο μπάνιο και δεν τον βρήκα..
"Γιάννη είσαι εδω?" Άνοιξα την κουρτίνα στην μπανιέρα
"Μα καλά που ειναι?.."
Κατέβηκα στη ρεσεψιόν
"Συγνώμη ο άντρας από το δωμάτιο 108 έφυγε?"
"Δεν το ξέρω αυτό"
"Καλά..Ευχαριστώ" Πηγα να ανέβω πάνω
"Δεσποινίς.." με φώναξε
"Τι?"
"Μήπως λέτε έναν κύριο Γιάννη Πατεράκη?"
"Μάλιστα αυτόν"
"Η γυναίκα του ειστε?"
"Ναι"
"Μου άφησε ένα γράμμα και μου ειπε να σας το δώσω!"
"Γράμμα?"
"Ορίστε" μου το έδωσε
"Ευχαριστώ πολύ"
Ανέβηκα στο δωμάτιο και άνοιξα το γράμμα

"Αφού αποφάσισες να μη μου μιλάς κάντο..όμως μόνο για μια ημέρα, τη σημερινή!

Στις δώδεκα ακριβώς σε περιμένω στο ίδιο μπαρ που πήγαμε και χθες..
Θέλω να έρθεις
& θέλεις να έρθεις
& ξέρω ότι θα έρθεις!

Γιάννης"

Απλά χαμογέλασα και ξάπλωσα στο κρεβάτι χαρούμενη!