SUPERNATURAL (#Wattys2016)

12: First Blood

Samuel Jung will be Lee Jong Suk! :)  This chapter is dedicated to my friend theRealQueen! Thank you so much dear! :)

Hi guys! I'm revising the previous chapters at kakarevised ko lang nitong chapter 12. Actually tapos ko na siya pero bago ako nagUD ay inayos ko muna. Happy reading! God bless! :)

Ms.L 

***************

Rays of light. Bumungad sa akin ang nakakasilaw na liwanag so I automatically closed my eyes. 

Patay na ba ako? The last thing I remember is that my body was having a seizure , after that I lost my consciousness. Napanghinaan ako ng loob dahil sa naisip ko.Marahil nga ay patay na ako. Pero nasan naman si San Pedro? Bakit wala ito dito?

I roamed my eyes around pero puro puti lamang ang nakikita ko. Puting kurtina , sofa at wallpaper. I sighed as a sign of relief. Impossible namang may sofa at tv sa langit di ba? Akala ko ay tuluyan na akong namatay.

"Nikki!" my friends shouted my name after opening the hospital door. Kapapasok lamang nila at may bitbit na kung ano ano. Felis brought fruits , si Janey may dalang pagkain while Midgley brought a bouquet of roses.

Agad agad naman silang lumapit sa akin nang makita nila na gising na ako. They started crying as they hug me tight. Their embrace gave warmth to my body. It makes my heart at ease that I want to hug them back but I held back. I don't want to be weak infront of them.

"Oy Anong drama niyong tatlo? Di pa naman ako patay pero iniiyakan niyo na ako." Sabi ko sa mga ito . I ordered them to stop crying pero lalo lamang silang umiyak , para silang mga musmos na naagawan ng kendi.

"Hindi kami madrama ha.Namiss ka lang talaga namin." sabi naman ni Janey. Halata sa mukha niya ang pagalala at stress. Wala kasi itong makeup ngayon kaya halata ang dark circles sa gilid ng mata nito na tanda ng ilang araw na hindi pagkakatulog.

"Ilang oras lang naman akong nawalan ng malay eh.Wag na kayo magalala. " sabi ko sa mga ito. Ayaw ko kasi na nagaalala ang mga ito sa akin. Ayaw kong maging pabigat.

"You are unconscious for one week! The doctor said that you have a neurodegenerative disorder and we were so so shocked. Nilihim mo 'yun sa amin. " Felis said in a loud voice.

" Ang sabi pa ng doctor ay lumalala ang tremors and seizure mo dahil nakakalimutan mo uminom ng gamot dahil sa stress. Napansin kasi namin na palaging malalim ang iniisip mo these past few days. Mind to share your problems to us? " pagsegunda naman ni Midgley kay Felis.

Hindi naman maproseso sa utak ko ang mga sinabi nila. I didn't know that I'm sleeping on this bed for almost a week. On my previous attacks, nawawalan lamang ako ng malay ng isang araw. I guess my body don't respond to my medicines anymore at palala nadin ang kondisyon ko.