Alsjeblieft Niet!

42

Perspectief Asyah:

Ik liep richting Soukaina's huis, haar nieuwe huis. Het huis waar ik erachter kwam dat ze Nassim zijn vriendin was, en waardoor ik dichterbij de echte Yassin was.

Ik stond voor de deur en drukte op de deurbel.

Ik zag Soukaina's moeder de deur open doen.

'Asyah!' Riep ze.

Ze knuffelde me, ik heb deze vrouw te lang niet gezien.

'Alles goed met je? Ik heb je zo lang niet gezien! Soukaina heeft me verteld dat je in het ziekenhuis lag!' Zei ze toen we binnen waren.

'Het gaat nu gelukkig goed.' Zei ik blij. 'Ik heb het gemist hier.'

Op dat moment zag ik Soukaina in de deuropening staan.

Ze kwam naast me op de bank zitten.

'Ik ga even thee maken!' Zei Soukaina haar moeder en verdween de keuken in.

'Hoe is het met je?' Vroeg Soukaina.

Ik had haar al een tijdje niet meer gezien, sinds het ongeluk. Ze was bij me op bezoek geweest maar ze zei dat ze niet vaak langs zou komen om me de tijd te geven om te herstellen.

En hier ben ik, hersteld en wel.

'Geweldig!' Zei ik blij. 'Ik ben gelukkig met Brahim.'

Ik voelde dat ik straalde toen ik dat zei.

'Dankzij jou.'

Ze glimlachte.

'Diep van binnen wist ik altijd al dat Brahim de ware was voor jou.' Lachte ze.

'Ik had het ook moeten weten.' Zei ik en sloeg mezelf voor m'n kop.

'Jij geloofde in echte liefde dat alles overwint.' Zei ik toen.

'Over echte liefde gesproken, hoe is het met Nassim?' Vroeg ik nieuwsgierig.

'Hij is opgerot.' Zei ze boos.

Ik zei niks, als teken dat ze door moest praten.

'Hij zit in die business, daarmee kan ik mijn leven niet delen!' Riep ze uit.

'Verstandige keus.' Zuchtte ik.

'Liefje, jij hebt verkeerde keuzes gemaakt, dat klopt. Maar nu is het tijd om te genieten van het leven dat je te wachten staat.'

Soukaina sprak me altijd moed in, ik weet niet wat ik zonder haar zou moeten.

'Ik kan echt niet zonder jou als vriendin.' Zei ik tegen haar.

'Best friends forever, toch?' Zei ze en kruiste haar pink om de mijne.

Haar moeder kwam binnen gelopen met een dienblad met een theepot en theeglazen erop.

'Soukaina.' Zei ik toen.

Ze keek me glimlachend aan.

'Ik ga trouwen met Brahim.' Zei ik blij.

Ze vloog op me af en knuffelde me.

'Gefeliciteerd!'

Ook haar moeder feliciteerde me toen.

'Heb je toch nog je happy ending.' Zei ze vrolijk.

Daar dacht ik even over na. Na alles wat ik heb meegemaakt, is alles toch goed gekomen. Een happy ending, alles is goed tussen mij en Soukaina en ik ga trouwen met mijn ware liefde.

Een echte happy end.

The end.

Dat was het dan! Het einde van het boek!

Ik wil jullie heel erg bedanken voor het lezen. Vergeet natuurlijk niet om te stemmen en in de reacties achter te laten wat je van het boek vond!

Dit is voorlopig het laatste boek dat ik zal publiceren.

Zodra ik meer inspiratie en tijd heb zal ik sowieso beginnen met schrijven! Volg me en blijf op de hoogte van de komende boeken!

Liefs Amal ❤️