Alsjeblieft Niet!

16

Blijkbaar was ik in slaap gevallen.

Ik keek geschrokken om me heen, waar was ik?

Na een tijdje bedacht ik me dat ik in Brahim zijn kamer zat. Ik zocht mijn telefoon en zag dat het pas 12uur was.

Waar is Brahim?

Ik lag op zijn bed, ging zitten en liep voorzichtig naar beneden.

'Brahim?' Zei ik zachtjes.

Het rook echt heerlijk naar eten in het huis.

Ik liep nog een etage naar beneden en hoorde de pannen op het fornuis.

'Brahim?' Zei ik nog een keer.

'Asyah?' Hoorde ik Brahim schreeuwen.

Het was zijn stem, dus liep ik snel naar de keuken.

Ik zag hem nog steeds ik zijn trainingspak voor het fornuis staan en zag hem wat eitjes bakken.

'Je viel ineens in slaap.' Zei hij lachend terwijl hij het vuur uit draaide.

'Ik weet ook niet waarom.' Zei ik beschaamd.

'Je ging op mijn bed liggen en op een gegeven moment kreeg ik geen antwoord meer.' Zei hij en deed me na toen ik in slaap viel.

Ik sloeg op zijn borst.

'Zo deed ik niet.' Riep ik.

'Maar hee wil je ook een omeletje?' Zei hij.

Ik knikte van ja en wreef over mijn buik.

Dat was het dus. In alle haast was ik vergeten te ontbijten en daarom voelde ik me uitgeput.

Hij gaf me een bord aan met ei erop die eigenlijk voor hem bestemd was, maar hij gaf 'm aan mij en maakte een nieuwe voor zichzelf. Lief.

Toen zijn eitje klaar was kwam hij naast me aan tafel zitten en aten we samen ons ontbijt. Om half 1 's middags.

'Weet je, ik had nooit gedacht dat Yassin zo zou zijn.' Zei ik ineens.

Hij zuchtte en kauwde verder op zijn ei.

Ik merkte dat hij anders deed nadat ik vertelde dat ik niet weet of ik gevoelens had voor Yassin.

'Al zo lang, zo veel meisjes hun leven kapot gemaakt.' Zei hij met een mond vol.

'En jij dan?' Vroeg ik.

Zijn wenkbrauwen gingen in een ruk omhoog.

'En ik dan?' Vroeg hij nog steeds met mond vol.

'Heb je al vaker achter Yassin z'n rug om gesnitcht over hem?' Vroeg ik.

'Nein nein nein.' Zei hij hoofdschuddend.

'Waarom nu wel dan?' Zei ik.

Het bleef stil. Hij dacht na over een antwoord.

Uiteindelijk hield hij z'n schouders op.

'Kom op, iets in je heeft wel een reden waarom je NU opeens wel het zielige meisje ging helpen van de loverboy.' Zei ik.

'Oke als je het echt graag wil weten.' Begon hij.

Ik knikte en luisterde aandachtig.

'Yassin praatte anders over je, anders dan over andere meiden. Hoe makkelijk je over te halen was enzo.' Zei hij.

Ik wist gewoon dat hij de waarheid achter zich hield. Maarja als hij die niet wil vertellen. Nog iemand die tegen me liegt dus.

'Toen zei iets in me dat ik moest ingrijpen.' Ging hij door.

'Oke dan.' Zei ik en speelde highclass met mijn haren.

'Je gelooft me niet he.' Zei hij en haalde mijn gezicht tevoorschijn onder mijn haren.

'Misschien wel he.' Lachte ik.

'Ooit vertel ik je het echt verhaal wel. De tijd is nog niet rijp.'

'Itsma wijze lessen van Brahim nigh?'

'Kaa je weet zelf.' Zei hij. 'Dus wil je jezelf nuttig maken of niet?'

Ik keek hem scheef aan.

'Ik denk het.' Zei ik.

'Kom kom naar boven.' Zei hij.

'Maar moet je niet afruimen dan.' Zei ik en pakte onze borden en legde ze in de gootsteen.

'Je zou bijna zeggen ideale schoondochter eh.' Zei hij lachend en stond te wachten in de deuropening.

Ik pakte snel een sponsje en waste gauw af.

'Eerst mijn bed opmaken en dan de afwas doen. Wat moet ik tegen mijn moeder zeggen als ze terug komt van haar werk, normaal doe ik dit nooit.' Lachte hij hard.

'Zeg maar dat iets je veranderd heeft.' Zei ik met een knipoog.

Ik droogde mijn handen en liep hem achterna de trap op naar zijn kamer.

'Pff ik ga je alleen maar aan het werk zetten vandaag.' Zei hij hoofdschuddend.

'Je hebt toch niks te doen vandaag toch?' Vroeg hij met puppy ogen.

Ik schudde van niet.

'Mooi, ik wel namelijk.' Zei hij met een scheve lach.

'Ik moet een werkstuk inleveren maar sommige stukken zijn lastig te schrijven.' Zei hij terwijl hij zijn laptop tevoorschijn haalde.

En zo hielp ik hem met zijn werkstuk.

Na een uurtje ging zijn telefoon af. Ik zag Yassin in het beeld staan.

Hij nam op en hield zijn vingers tegen zijn lippen dat ik stil moest zijn.