Κεφάλαιο 1

131 11 5
                                    

-Amelia έλα μέσα γρήγορα, θα πιάσει καταιγίδα! φώναξε η μητέρα μου.
-Έρχομαι μανούλα
είπα και έτρεξα στο σπίτι.
Η μητέρα μου έκλεισε την πόρτα. Ο πατέρας ήταν στην κουζίνα. Εγώ είχα ήδη φάει βραδινό από τις επτά. Κοίταξα το ρολόι. Η ώρα ήταν εννιά. "Πλησιάζει η ώρα του ύπνου. Πήγαινε, άλλαξε, πλύνε τα δόντια σου, ανέβα στο δωμάτιό σου και περίμενέ με." μου είπε η μαμά. "Ναι μανούλα" απάντησα και της χαμογέλασα. Αφού έκανα όλα όσα μου ζήτησε, ανέβηκα στο δωμάτιό μου. Έξω έβρεχε καταρακτωδώς. Οι αστραπές φώτιζαν ολόκληρο τον ουρανό και η νύχτα φάνταζε μέρα για λίγα δευτερόλεπτα. Έμεινα να κοιτάζω την βροχή από το παράθυρο. Στον δρόμο δεν υπήρχε ψυχή.
Εκείνη τη στιγμή η πόρτα άνοιξε. Η μητέρα μου μπήκε μέσα στο δωμάτιο.
-Ακόμα δεν ξάπλωσες γλυκιά μου;
-Όχι μανούλα. Ήθελα να δω τον νυχτερινό ουρανό. Δεν μπορώ να δω τα αστέρια.
-Ναι γιατί τα σύννεφα τα καλύπτουν. Θα τα δεις αύριο. Άντε τώρα έλα εδώ.
Έκλεισα την κουρτίνα και κατευθύνθηκα προς το κρεβάτι. Αγκάλιασα την μαμά, και ξάπλωσα. Εκείνη με φίλησε στο μέτωπο, με σκέπασε και μου είπε την αγαπημένη μου ιστορία. Κάθε βράδυ μου την έλεγε. "Κατά τη δημιουργία του κόσμου υπήρξε ένας άνθρωπος ονόματι Κάιλ ο οποίος ξεχώριζε από όλους τους άλλους. Ήταν ξεχωριστός λόγω κάποιων χαρισμάτων που διέθετε. Τα χαρίσματα αυτά ήταν επτά. Το πρώτο χάρισμα ήταν η δύναμη. Ήταν τόσο δυνατός που μπορούσε να μετακινήσει βουνά ολόκληρα. Το δεύτερο χάρισμα ήταν η τηλεμεταφορά. Μεταφερόταν από μία χωρά σε μία άλλη μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων. Το τρίτο χάρισμα ήταν η τηλεκίνηση. Μπορούσε να κινεί διάφορα αντικείμενα με το μυαλό του. Το τέταρτο χάρισμα ήταν η ταχύτητα. Μπορούσε να κινείται με ταχύτητα 300.000 km/sec. Το πέμπτο χάρισμα ήταν η αορατότητα. Μπορούσε να γίνει αόρατος ανά πάσα στιγμή. Το έκτο χάρισμα ήταν η ελαστικότητα. Ήταν άνθρωπος λάστιχο. Και το τελευταίο χάρισμα ήταν ότι μπορούσε να διαβάζει τις σκέψεις των ανθρώπων.
Δυστυχώς τα χαρίσματα αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για καλό. Ο Κάιλ προσπάθησε να κυριεύσει τον κόσμο χωρίς να τον νοιάζουν όσα ήθελαν οι απλοί άνθρωποι. Αυτοανακηρύχθηκε κοσμοκράτορας. Μια ομάδα γενναίων, η οποία δεν ανεχόταν να μένει κάτω από τον τυραννικό ζυγό προσπάθησε να τον ανατρέψει. Μετά από χρόνιους κόπους και πολλές απώλειες τα κατάφερε. Οι γενναίοι που έμειναν ήταν επτά. Σε αυτούς μοιράστηκαν τυχαία τα χαρίσματα του Κάιλ. Αυτοί οι επτά ονομάστηκαν Φύλακες και στόχος τους ήταν να χρησιμοποιήσουν τα χαρίσματα που τους δώθηκαν για καλό. Δημιουργήθηκαν επτά φυλές αρχηγοί των οποίων ήταν οι Φύλακες. Τα χαρίσματα μεταφέρονταν στους απογόνους. Λέγεται πως οι νέοι επτά Φύλακες υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ιστορία αυτή. Μέσα σε αυτούς είσαι κι εσύ" είπε η μαμά για να τελειώσει την ιστορία. Με σκέπασε, με ξαναφίλησε και με καληνύχτισε.
Και τότε ξύπνησα. Κάθε βράδυ αυτό το όνειρο. Μία παιδική μου ανάμνηση ξαναζωντανεύει. Τότε ήμουν έξι χρονών. Στα δεκαεπτά μου χρόνια πλέον ξέρω ότι οι στιγμές αυτές δεν πρόκειται να ξαναέρθουν ποτέ. Οι γονείς μου δεν είναι πια εδώ. Δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Ένα δάκρυ κυλά στο μάγουλό μου. Σκέφτομαι: Ποτέ...

Οι ΦύλακεςWhere stories live. Discover now