Sevmek Cesaret İster

Bölüm 26

Züleyha'nın Ağzından:

 Son söylediklerimden sonra bana anlam veremediğim bakışını atıp odadan çıkan Ali bir saat boyunca odaya gelmemişti içimden binlerce kez ''Allah ım ne olur yardım et yalvarırım '' dedim aynı sözleri kısık ve solgun çıkan sesimle tekrarladım. O pislik odadan çıkalı tam bir saat olmuştu ve ben bir saattir çığlık atıp bağırıyordum sürekli olarak  ama nafile sesimi duyan kimse yoktu. Bedenim yere bir kum torbası gibi çökerken gözümün önüne düşen saçlarıma baktım. Neden ben? neden... neden? dedim kendime öfkem artarken nefesim kesilir gibi oluyordu  o pisliğin söyledikleri kulaklarımda tekrar yankılnadı içimde yanan ateşi daha fazla içimde tutamadım ve ellerim  saçlarıma yapıştı çekip koparmak yolmak istedim yerde iki büklüm olmuştum nefesim kesiliyor kesildikçe hıçkırıklarım artıyordu  kendim ile verdiğim bu mücadele aslında ona olan nefretim di. Yerde  saçlarımı yolup bir yadan da çığlıklar atıyordum biraz sonra bir kapı tıkırtısı duyuldu ve içeri giren kişi halimi görünce hızla yanıma gelip ellerimi başımdan çekmeye başladı

''Bırak beni Bırak !!!!!!!!!!!!!!!!!''

Ali'nin Ağzından:

Bir dakika bile durmadan çığlık atan Züleyha'nın sesi sonunda kesilmişti. Onun attığı her çığlık içimde tarifi imkansız bir acıya neden olsa da acıma duygum yoktu olmamalıydı. Belki de vardı : Eğer olmasaydı nasıl bilebilirdim ki acımın tarifsiz olduğunu.

''Ne sebep oldu da sustu acaba?'' dedi karşımda oturan Zeynel bende merak ediyordum acaba kendine bir şey mi yaptı çıkmadan önce odaya bakmıştım eşyalara uzanamazdı.

''Bilmiyorum Zey...'' demeye kalmadan az önce attığı imdat çığlıkları, kısa süren sessizliğin ardından   haykırışa dönüştü.  Züleyha'nın sesi ile ikimiz de birbirimize bakarken tepinme sesine benzer sesler de yankılanınca sinir krizine girdiği belliydi '' Sen burada kal Zeynel '' dedim peşimden gelmesini engelleyerek benden başka kimsenin onu o halde görmesini istemiyordum. Benden bile bu kadar utanan kızın bir başkasını daha kaldıracağını hiç sanmıyordum hoş bende zaten onu hiç kimse görmesin istiyordum.

Onu bıraktığım odaya girdiğimde yerde saçlarına yapışmış bir şekilde çığlıklar atıyordu onun bu hali içimde fırtınalar koparmıştı hemen yanına gidip saçlarını ellerinin arasından  kurtarmaya çalıştım.

 ''Bırak beni Bırak !!!!!!!!!!!!!!!!!'' 

''Züleyha dur Bi kızım yaa '' dedim amacım canını yakmadan ellerini açmaya çalışmaktı ama o buna bir türlü izin vermiyordu bende son çare biraz daha güç kullanarak zorladım ellerini ve dolaşan saçlarından çıkardım sonunda bir elimle iki bileğini tutarken onu sakinleştirmeye çalışıyordum yavaş yavaş durgunlaşan bedeni ve sesimi bastıran çığlıkları kesiliyordu artık fısıltı gibi çıkan sesine karşılık sesim daha ince çıkartarak 

''seni benden başka kimse görmeyecek benden başka kimse dokunmayacak ve ben yanında olduğum sürece kimse sana zarar veremeyecek söz veriyorum korkma Züleyha hiç korkma''

Sevinç'in Ağzından:

Deli dana gibi dönüp duran Gökçeye karşılık ben çok pasif kalmıştım yatağımda oturmuş onu izlerken sürekli olarak birilerini arayıp kızlardan haber almaya çalışıyordu Züleyha 'nın ailesi çoktan polise giderken Selvi 'nin ailesi gayet rahattı garibim Gökçe nin bir şeyden haberi olmadığı için Selvi 'nin ailesine ateş püskürüyordu 

''Ya bu nasıl aile hiç mi merak etmiyorlar kızlarını anlamadım arkadaş '' işte şimdi olduğu gibi 

''sakin ol '' yazdım tahtama ve Gökçeye çevirdim 

''Olamam sakin falan ya ayrıca sen nasıl sakin kalabiliyorsun kızların başına bir iş geldi belli oturmuşsun burada kukuman kuşu gibi bana sakin ol diyorsun '' dedi öfkesinden mi üzüntüsünden mi bilmiyorum ama söylediği sözler canımı acıtmıştı buna karşılık düşen yüzümü gören Gökçe hemen yatağımın yanına oturup 

''Özür dilerim Sevinç ben öyle demek istemedim '' dedi sesini yumuşatarak onunda söylediklerinden pişman olduğu belliydi.

''sorun değil '' yazdım tahtama buna karşılık daha da mahcup  kalarak 

''olan olaylar... garibime gidiyor ne yapacağımı bilemiyorum... şu son üç ayda yaşadıklarımıza bak önce Züleyha sonra sen sonra ikisi birden '' dedi ve derin bir of çekti haklıydı gerçekten son zamanlarda yaşadığımız olaylar hepimizi fazlasıyla yıpratmıştı ve onun bu tepkiyi vermesi de normaldi 

''sakin ol kardeşim zamanla her şey düzelir '' yazdım yazdım ama ne kadar inandık orası meçhul.

''Polislerden bir haber var mı peki '' yazdım 

''Yok hiç bir haber yok '' dedi ve ayağa kalktı '' POyraz dan bir haber var mı ?'' dedi dışarı yönelirken. uzun zamandır unuttuğum ismi hatırlatan Gökçe ye teşekkür ettim içimden ve başımı olumsuz anlamda salladım dudak büken Gökçe odadan dışarı çıkarken  ardında hayal kırıklığı bırakmıştı.

Selvi 'nin Ağzından:

Mustafa ve Ömer abinin kontrolleri yapılırken bir yadan da Ali adındaki o adam araştırılıyordu sürekli olarak bir bilgi alışverişi dönüyordu çevremde bu durum sıkılmama neden olmuştu bende biraz olsun hava almak için salonda bulunan büyük camdan dışarı  çıktım ve yeni yağan yaz yağmurunun ardında bıraktığı o hoş toprak kokusunu içime çektim içimde oluşan huzur için Rabbime şükrederken kapandı gözlerim dua ile ben Rabbime tevekkül ile dönerken içim huzur bulmuştu ne kadar süredir bu haldeydim bilmiyorum belime dolanan bir el ile irkildim gözlerim korku ile açılırken Mustafa nın o hoş konusu toprak kokusu ile buluşurken korkumu heyecan kaplamıştı 

''BU kadar dinlenme yeter prenses '' dedi başını omuz boşluğuma koyarken 

''Mustafa korkuyorum '' dedim  gerçekten korkuyordum da onun başına bir iş gelmesinden tekrar aynı şeyleri yaşamaktan 

''Merak etme '' dedi sesi güven kokarken içim hiç rahat değildi

''peki şimdi ne olacak ?'' dedim biraz durup düşündükten sonra hiç beklemediğim bir cevapver di

''Önce Züleyha yı bulacağız '' ne ne demek önce Züleyha yı bulacağız Züleyha kayıp mı da onu bulacağız soru soran bakışlar ile Mustafa ya dönerken ismini sayıkladım.

''Mustafa ''

iki elini yanaklarıma yerleştiren Mustafa gözlerini gözlerime dikti 

''Züleyha' dan iki gündür haber alamıyoruz Selvi ve...'' dedi ve durdu cümleler boğazına düğümlenirken dolan gözler ile ona baktım 

''Mustafa !!'' dedim 

''onu Ali nin kaçırmış olmasından şüpheleniyoruz aslında Şüphe de sayılmaz '' demesi ile içimde korku alevlendi bir anda 

''Ne demek şüphe değil Mustafa ne oluyor neden benim haberim yok nasıl saklarsın böyle bir şeyi benden '' dedim göz yaşlarım süzülürken 

''şşşşttt sakin ol benimde olaylardan yeni haberim oldu Talha olayları kontrol altına almış merak edilecek bir şey yok şerefsiz aklınca pazarlık yapıyor o kadar '' 

'' ne pazarlığı ?''

'' onu korumamızı istiyor Şahfer kudurmuş köpek gibi saldıracak insan arıyor bizi bulamaz bulsa da bu saatten sonra bir şey yapamaz imzalar atıldı ama Ali onun için açık hedef bizim onu korumamızı istiyor tabi öylece onu korumayacağımızı biliyor bunun için de Züleyha yı elinde tutuyor '' dedi seri bir şekilde anlatmıştı sözlerine karşılık 

''Peki Ömer abi o biliyor mu '' 

''Biliyor '' dedi ve korku dolu gözlerime bakarak yanaklarımdan akan yaşları sildi ve '' sen sakin ol şimdi bizimkiler seni Sevinç in yanına bırakacak biz de bu konu ile ilgileneceğiz senden tek istediğim sakin ol ve sabret sevdiğim '' dedi ve alnıma kondurduğu öpücükten sonra yanımdan ayrıldı içeri geçti bense bedenimi balkonda bulunan salıncaklardan birine bıraktım ve olayların zihnimde yerine oturmasını sağladım. İçimden sürekli bitecek tüm sıkıntılar dinecek ve refaha kavuşacağız dedim kendime ve öyle olması için binlerce dua ettim...