Sevmek Cesaret İster

Bölüm 13

ithafen yazılmıştır :)

Arkadaslar küçük bir oyuncu değişikliği var bunları görseller den görebilirsiniz :)

Selvi'nin Ağzından:

Sonunda hastaneye gelebilmiştik yolda Mustafa yı arayıp durumu güç de olsa anlatabilmiştim. Barsal arabayı park eder etmez koşarak ambulansın yanına gittim Sevinç in rengi daha da solmuştu güzel kardeşim ne hale gelmişti. Doktorlar etrafımızda dönerken bir tanesi '' tamam hasta bizde hadi arkadaşlar hemen ameliyathaneye alalım kan gurubunu öğrenin '' deyip sedyede yatan Seviç i hemen içeri aldı hastane koridorunda ilerlerken '' Sevinç dayan kardeşim daya iyi olacaksın '' diyebildim Ameliyathanenin kapıları açılmış Sevinç i içeri almışları bene girmek istedim ama buna izin vermemişlerdi ondan ne kadar ayrılmak istemesem de kapılar kapanmıştı artık ve ben dışarıda kalmıştım. içime işleyen çaresizlik ile hıçkırıklarım daha da artaken aklımca onları ikna etmek istercesine ''korkar benim kardeşim... soğuktur orası sevmez ki o soğu... bende gireyim üzerimdekileri veririm... o üşür sevemez soğu...'' dedim kesik kesik ne kadar zorlasam da sesim de çıkmamıştı kısık kısık çıkan sesim mi sadece arkamda ki Barlas duymuştu elini omzuma koyup ''sakin ol Selvi Sevinç güçlü kız iyi olacak '' dedi bacaklarım daha fazla taşıyamamıştı bedenimi yerle buluşmaktan son anda kurtulan bedenimi sandalyelerden birine oturtan Barlas '' Selvi sen dik duracaksın ki senin enerjin Seviç e geçecek yapma böyle bak iyi olacak o '' dedi ama dediklerini anlamakta güçlük çekmiştim tek istediğim onun yanında olmaktı ama buna da izin vermemişlerdi.

Barlas ben hıçkırıklar içinde ağlarken kolunu omzuma atmıştı kendimi az da olsa güvende hissederken destek almıştım ondan biraz olsun nefesimi ve hıçkırıklarımı düzenlediğim esnada koridorda yankılanan ses ile titremiştim.

'' çek o elini kolunu kızın üzerinden '' deyip bir iki adımda yanımıza gelip Barsal ı yanımdan hışımla çekip yakasına yapışı ''sen kim oluyorsun da benim kadınıma dokunuyorsun it'' dedi hadi ama Mustafa burada da mı ben bu haldeyken senin tek düşündüğün bu mu yani cevap verecek derman kalmamıştı bende ''bıraksana be kızın halini görmüyor musun ben insanlık görevimi yapıyorum '' diyerek kendini savundu Barsal ama ne fayda Mustafa bu hiç dinler mi '' insanlık görevi öyle mi senin gibi hayvanla ne zamandan beri insanlık yapıyor '' deyip bir yumruk geçirdi Mustafa ve Barlas ın kavgası kulağımda giderek sessizleşirken ne kadar süredir yanımda olduğunu bilmediğim Züleyha beni oturduğum yerden kaldırıp tuvalete götürdü elimi yüzümü yıkamak için bana yardımcı olmaya çalıştı her ne kadar bir kanadı kırık olsa da o da güçlü kalmaya çalışıyordu güçlükle '' nasıl oldu '' dedi bende aklıma gelen her bir kelime parçasını düşünmeden dile döktüm.

''kandı her yer kandı Züleyha ellerime baksana üzerime baksana kan hepsi ona ait hepsi Sevinç in '' ben anlattıkça hıçkırıklar ile ağlayan Züleyha '' tamam kardeşim tamam'' diyerek sarıldı bana tek kolu bile olsa o kadar içten ve samimi sarılmıştı ki hıçkırıklarımız birbirine karıştı kulaklarıma dolan Mustafa nın sesi üzüntümün yanına bir de sinir eklemişti .

Ömer'in Ağzından:

Dakikalar sonra hastaneye varabilmiştik yol boyunca ağlayan Züleyha hastaneye vardığımızda Selvi yi görünce de artarak devam etmişti ağlaması. Bu esnada benim de hoşuma gitmeyen bir görüntü takılmıştı gözüme bu sabah Züleya nın yanında gördüğüm it şimdide Selvi ye sarılıyordu. sinir katsayım artarken koridorda yankılanan ses ile bu işi halledecek kişinin ben olmadığımı anladım. Züleyha Mustafa nın sesi ile olduğu yerde sıçradı bunun hesabını da ayrıca Mustafaya sormak için zihnime not ettim Öküz gibi bağırmıştı.