Sevmek Cesaret İster

Bölüm 5

Selvi Karaca:

Bizi teğet geçen motor Züleyha nın üzerine ilerlerken ne yapacağımızı bilemez bir şekilde sadece çığlık atmak ile yetindik bir şey olacağı belliydi ama en yakın arkadaşımızın kardeşimizin başına gelmesi tarifi imkansız bir sızı bırakmıştı bizde. motorsiklet sürücüsünün son anda yaptığı manevra sayesinde Züleyha nın sol yanına çarpmıştı daha doğrusu sıyırmıştı   güçsüzce yere düşen bedeninin başına toplanmış ne yapacağımızı bilemez bir şekilde sadece

''yardım edin allah rızası için ''

''kimse yok mu bir şeyler yapın ambulansı arayın ''

''Züleyha kardeşim ne olur aç gözlerini Züleyha aç ne olur gözlerini '' 

demek ile yetiniyorduk ama ondan bir cevap alamıyorduk bu da yüreğimize düşen ateşi daha da büyütüyordu.  çırpınışlarımız boşa değilmiş çok şükür geçen dakikalar sonucunda birileri ambulansı aramış olacak ki sokağın başında siren sesleri duyulmaya başladı sonunda Rabbim sana şükürler olsun. Ekipler Züleyha ya ilk müdahaleyi yaparken bende annesine haber vermek için telefonumu elime aldım ambulansa binip hastaneye ilerlerken olan biteni öğrenen annesi sinir krizine girmişti acilen vardığımız hastanede Züleyha yı içeri almışlardı kapının önünde beklerken.

Ömer abi hastanenin giriş kapısında belirmişti telaşlı bir şekilde içeri girip sekretere yöneldi beni bile görmeden bende yanına gidip 

''abi buradayız '' dedim sekreterin sözlerini dinlemeden yanıma geldi ve kollarımdan tutarak 

''zü...züley...züleya nasıl iyi mi bir şeyi var mı ?'' dedi daha önce onu hiç böyle görmemiştim yaşadığım şokun üstüne bir de bu şekilde baskı ile karşılaşınca dilim dolanıp konuşamaz olmuştum

''ben yani şey sen .. sen nas..nasıl .öğren..öğrendin '' diyebildim aklımdan geçen en mantıklı soruyu sorarak. biraz duraksadı ve elleri yavaşça kollarımdan kayıp iki yanına düştü yüzünde anlam veremediğim ifade ile.  pazılın parçaları zihnimde oturmaya başlamıştı belli ki Züleyha ya karşı içinde hisler vardı ve tüm bu telaşı bundan dı peki ya nereden öğrendi soru soran bakışlarımı üzerinde gezdirirken boğazını temizleyip konuşmaya başladı

''ben.. ben yoldan geçerken gördüm sonra geldim işte '' dedi  ve devam etti '''o...o nasıl ?''

''dur tamam sakin ol nasıl olduğunu bilmiyorum ama ,iyi merak etme doktorlar içeride ilgileniyor'' Züleyha nın bulunduğu kapıyı gösterdiğimde bir anda beni bırakıp kapıya yöneldi ve büyük bir gürültü ile kapıyı açtı içeride ne gördü bilmiyorum ama tekrar çıkması bir olmuştu. Merakla yanına gidip
"Ne oldu nasıl durumu" dedim bıkkınlık ile nefesini dışarı vererek
"Neden annesi ve babası içeride demedin ?" Dedi aklıma sonradan gelen bu düşünce ile yüzümde kırık bir gülümseme ile "gözün kimseyi görmedi kapıyı gördüğün anda atmaca gibi atıldın abi bi dinlemedin ki "

"Offff " koridor da ilerleyen doktoru görür görmez ikimizde yanına koştuk
"Durumu Nasıl " Dedi ömer abi doktorun sorumuza soru ile cevap vermesi Ömer abinin sinir kat sayısının artmasına neden olmuştu
"Siz hastanın nesi oluyorsunuz ?" 
"Sen nesi olmamızı isterdin " Dedi öfke ile ben daha fazla gerginlik yaşanmadan
"Arkadaşlarıyız onu biz getirdik hastaneye " dedim doktor Ömer abiye cins cins bakarken anlatmaya başladı
"Kolunda kırık var alçıya alındı
Bunun dışında vücudunun çeşitli yerlerinde darbe izleri ve Kesikler var arkadaşlar müdahale ediyor hayati bir durum yok merak etmeyin " dedikten sonra yanımızdan ayrılan doktorun arkasından bakarken Ömer abide farklı bir yüz ifadesi vardı Üzgün gibi duruyordu iyi de neden ama yani yalnızca bir defa gördüğü bir kız neden bu kadar ilgileniyor ki sevmiş olabilirmi yok canım Ömer abi öle biri değil hem o bunu yapamaz