Chapter 40

2.9K 88 8
                                    

Chapter 40

"This way, ma'am."

The gigantic guy lead me to a room. I'm wearing my robe and my hair is still wet as fuck. Taas noo akong pumasok roon at sinalubong ako ng nakasimangot na mukha ni Drexzel.

"What's your problem ba?" mataray kong bungad sakaniya.

I can sense the old Chloe in me.

"Are you really asking me that? You know what's my problem, it's you and that guy too close to each other. Halos maghalikan na kayo sa harapan ko." madilim niyang sambit.

"And so? I am single and there's nothing wrong that, kung maghalikan man kami o hindi walang problema."

I saw how his jaw clenched. His mad, well, he's always mad what's new?

"I'm your boyfriend, Chloe."

Halos matawa ako sa sinabi niya. Boyfriend?! After what happened? he still considered himself as my boyfriend?! Ang gago lang.

"As far as i remembered, i have none. Ilang linggo na rin akong single matapos akong iwan sa ere ng gago kong ex na may fiancé na pala." nilapit at pinagdiinan ko sa mukha niya ang mga katagang lumalabas sa bibig ko.

He signed violently.

"I've already explained it to you."

"What made you think that your explanation will make it okay?! Magdusa ka, if you want me beg for me..."

Tinalikuran ko na siya at iniwan siyang nakatunganga sa loob ng silid na 'yon. Nagdadalawang isip pa akong lapitan no'ng bodyguard niya nang makita ang paglabas ko. Hindi ko na siya pinansin at dumiretso na sa suite ko. Marie's probably waiting for me.

"Saan ka galing?" she asked.

"Swimming."

"Hmm akala ko nalunod ka na ang tagal mong bumalik." simangot niya.

Umiling na lang ako at pumasok sa room ko. Nagbanlaw ako saka nagbihis. I blow-dried my hair first before slamming my body on the bed. Tulala ako at muling inisip ang lahat ng pangyayari.

I don't know pero ang bagal ng oras, hindi ako makahinga. My mind won't stop thinking about him, about Samantha, about everything. Nang hindi na makayanan ay tumayo na ako at lumabas, i don't want to be alone kaya agad kong hinanap si Marie.

"Oh ang bilis mo naman atang magising?"

"I didn't sleep."

"Kumain ka na, nagpadeliver ako ng pizza dyan." she said while busy typing on her phone.

Morning came, i woke up when i felt someone's caressing my hair. I slowly opened my eyes and Drexzel's gentle eyes welcomed my sight. It felt so dreamy and couldn't believe that it was real, that he's real, he's here with me.

"Good morning."

Even the way he uttered those words feels like it's not real. I pinched myself to wake myself up, i even closed my eyes, but he's still there beside my bed.

"What are you doing here?" malumanay kong tanong.

"Nothing, i just wanted to see you."

"Again?" my lips flinched.

He chuckled.

"Yeah, again. And i don't mind going here every morning to wake you up again and again."

Umirap ako para maitago ang nagbabadyang ngiti ko. Bakit parang ang dali lang niya akong makuha? Bakit gano'n? Simpleng tawa, simpleng salita, simpleng hawak niya lang, wala na. The walls that i am trying to build is falling.

Slave to You [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon