Το μέντιουμ {TYS_GR}

~Γνωριμίες~

Θα άρχιζε την δουλειά της από την επόμενη μέρα. Όμως πρώτα ήθελε να μάθει τους χώρους του σπιτιού, να προσανατολιστεί κάπως. Κατέβηκε στην κουζίνα να μιλήσει με την Ελένη.

Εκεί γνώρισε την Χρυσάνθη, τη μαγείρισσα του σπιτιού και τον Νέστορα, τον κηπουρό, που όλοι τον φώναζαν Τέρι, επειδή δεν άρεσε στην αφεντικίνα τους το όνομα του. 

-Κυρία Ελένη, θα μπορούσατε να με βοηθήσετε σε κάτι;

-Ναι, για πες μου.

-Να, θέλω να μου δείξετε λίγο το σπίτι, να προσανατολιστώ κι εγώ κάπως. Υπάρχουν μήπως κάποιες συγκεκριμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσω;

-Μάλλον πρέπει να περιμένεις λίγο για αυτό. Θα σου πω πιο μετά γιατί έχω δουλειές.

Εκείνη τη στιγμή μπήκε στην κουζίνα η Αλίκη. Ήταν πράγματι πολύ όμορφη με τα μακριά, μαύρα, κατσαρά μαλλιά της, τα γαλάζια μάτια και την κατάλευκη επιδερμίδα.

-Καλημέρα παιδιά! Πως ήμαστε;

Όλοι την καλημέρισαν με μια φωνή. Εκείνη, μόλις γύρισε την πλάτη της η Ελένη, άρπαξε ένα μήλο από την φρουτιέρα και το δάγκωσε λαίμαργα.

-Σε είδα δεσποινίς! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τσιμπολογάς σαν τον κλέφτη! Θα σας σερβίρω μετά, στην τραπεζαρία.

-Καλά Ελενάκι μου, μην θυμώνεις! Απλά, δεν ξέρω, ίσως είναι καλύτερα να μην πάω πάνω. Μπορεί να είναι η στρίγγλα εκεί...  καταλαβαίνεις. Εσύ ποια είσαι; 

Τώρα γύρισε στην Ευδοκία.

-Είμαι η καινούρια σας οικιακή βοηθός. Με λένε Ευδοκία.

-Χαίρω πολύ, Αλίκη! Αν και δεν σε βλέπω να μένεις μαζί μας παραπάνω από τρεις μήνες.

-Γιατί;

-Δεν θα την αντέξεις!

-Ποια;

-Στον ενικό θα μου μιλάς. Όταν λέω δεν θα την αντέξεις, εννοώ την Νεφέλη. Την μητριά μου.

-Α, μάλιστα. Δεν θα το έλεγα αυτό, είμαι αρκετά ανεκτική, πιστεύω.

-Μωρέ άκου που σου λέω! Θα τα παρατήσεις, σίγουρα. Ή μπορεί και να σε διώξει αυτή, τόσο στρίγγλα που είναι!

-Δεν νομίζω...

Τελικά η Αλίκη της έδειξε το σπίτι. Κι ήταν πολύ μεγαλύτερο από όσο φανταζόταν. Βέβαια αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν ότι το αντρόγυνο κοιμόταν σε ξεχωριστά δωμάτια. Αλλά ίσως και να το συνήθιζαν αυτό οι πλούσιοι, που ξέρεις...