Bu bölümü,varsa bir adaçayı eşliğinde okuyun,olmadı normal çay eşliğinde okuyun,çay iyidir.🎈 Keyifle okumanızı dilerim,umarım beklentilerini boşa çıkarmamışımdır. İyi kötü beklerim yorumlarınızı.✨
•••
Lena Wood.
Yanımda oturan bu güzel gözlü adamın gözlerine hüzün çöktüren kadının adı buydu.Aklına bile gelmesiyle gülümseten,aşık olmaya değer o kadının adıydı Lena. Ulaşamadığım o adama hiçbir şey yapmaksızın ulaşan kadındı Lena Wood.
Onun hakkında konuştuğumuz gecelerden biri geldi aklıma,kaşlarımı çattım. Merakla -biraz da tereddütle- bana bakıyordu.
"Türk demiştin," diye mırıldandım ona dönerek. "Yanlış mı hatırlıyorum?"
"Doğru hatırlıyorsun," dedi kafasını sallayarak. "Türk zaten.Lena hem Arapça hem de Yunanca bir isim."
Onaylarcasına kafamı salladım. Sonra yine kaşlarımı çattım. "Peki ya soyadı?"
Bakışlarını kaçırırken tekrar dikkatimi çekmesini sağlayarak konuştum. "Her şeyi bilmeden onu bulmana yardım edemem Ali."
"Ailesiyle ilgili," diye konuştu. "Başta anlattığım gibi,oldukça büyük sorunlar yaşıyordu ve kimsenin de onu bulmasını istemiyordu. Soyadını değiştirmiş o yüzden."
"Gerçek soyadı neymiş peki?"
Dudaklarını büzerek bakışlarını boşluğa dikti. "Bilmiyorum."
Alayla gülerek yerimden kalktım. "Çok güzel," dedim kollarımı göğsümde birleştirerek. "Kızın soyadını bile bilmiyoruz. Nasıl bilmiyorsun Ali? Hiç mi merak etmedin aşık olduğun kadının geçmişini?"
"Geleceği beni daha çok ilgilendiriyordu." Sertçe söylediği sözlerle ona döndüm. Bakışlarına bir gölge çökmüştü. "Tanıştığın an aşık olduğun insan uyuşturucu krizi geçirince ilgilenmen gereken daha önemli şeyler oluyor. Özellikle ruh sağlığı bozulmak üzere olan bir kadınsa karşındaki,soyadını öğrenmeyi daha sonralara atıyorsun."
Göğsümde kavuşturduğum kollarımı indirdim,söylediği sözlerle savunma mekanizmam da yıkılmıştı. Ayağa kalkıp yanıma geldi,tam karşımda durduğunda gözlerine baktım,en derin mavilere.
"Sorduğum sorulardan köşe bucak kaçıyordu," dedi çatallaşan sesiyle.
"Ali ta-"
"Onu yanımda tutmak,daha da önemlisi onu iyi tutmak dışında başka düşündüğüm bir şey yoktu. Ben de onu sadece Lena olarak kabul ettim." Durdu ve gülümsedi. "Benim Lena'm."
Kalbim sızladı. Gözlerindeki ışıltıyı gördüğümde resmen kalbim sızladı,dudaklarımı birbirine bastırdım. Boğazımdan bir şey dudaklarıma kadar yükseliyordu,çığlıktı bu.Kıskançlığın,savunmasızlığın,korkunun çığlığı. Aşkın çığlığı.
"Peki," dedim düşünceli bir ses tonuyla. "Türkiye'deyken nerede yaşıyormuş? İstanbul mu?"
Kapı zilinin bugün ikinci kez çalmasıyla ikimiz de oraya döndük,buraya kim gelirdi ki? Öne doğru adım attığımda eliyle kolumu kavradı,önümden geçip kapıya ilerledi.
"Ben bakarım,bekle burada."
Kapı deliği gibi üstün teknoloji bir şey olmadığı için kapının yanındaki camdan baktı,kafasını iki yana sallayıp mırıldandı.
