MbiMb ✔ (Pt.1)

Κεφάλαιο 15 : Ξεκαθαριζουμε

"Λοιπόν κανονικά τώρα θα πήγαινες στον ψυχολόγο του σχολείου . Νομίζω είναι καλά να πάμε μαζί , αν θέλεις φυσικά και αν δεν υπάρχει πρόβλημα " μαζί μου ; δηλαδή να μπει και αυτός μέσα ; Χμμ δεν θα είναι κανονικός ψυχολόγος . Λογικά θα με ρωτήσει πως προσαρμόζομαι στο σχολείο και αυτά

"Εντάξει " είπα και πήγαμε . Ήταν γυναίκα ψυχολόγος . Την λέγανε Φήβεια . Χμμ δεν το είχα ξανακούσει αυτό το όνομα .Έμοιαζε με το Αγγλικό Phoebe  .  

"Λοιπόν Λίλυ πως τα πας με το σχολείο ;"  είδατε ; απλές ερωτήσεις 
"Μια χαρά , μια χαρά έκανα πολλούς φίλους , τα πάμε τέλεια " χαμογέλασα και ο Κώστας με κοίταξε με το ένα φρύδι στα ύψη χεχεχε και χαμογέλασε και αυτος . 
"Φαντάζομαι ο αδερφός σου σου έδειξε τα κατατόπια και σου γνωρισέ πολλούς φίλους του " ξερόβυξα και κοίταξα τον Κώστα που με κοιταζε γεμάτος απορία . 
"Δεν είμαστε αδερφια . "
"Ναι αλλά θα γίνει ετσι δεν ειναι "  είπε και ακούμπησα τον αγκώνα μου πάνω στο χέρι της πολυθρόνας και ακούμπησα στην παλάμη μου το κεφάλι μου 
"Ναι , ναι πολύ πιθανόν " είπα κλείνωντας τα μάτια μου και αναστενάζωντας 
"Δεν χάιρεσαι γι αυτό " τι ήθελες καλή μου να σου πω τα εσώψυχα μου σε μια συνάντηση; 
" Όχι πολύ . Εννοώ μου λείπει η ζωή μου στην Αγγλία " αυτή κατέγραφε κάθε κουβέντα μου κάτω και ταυτόχρονα έκανε χμμμ σαν να ήταν προβληματισμένη . Ηταν και αυτή μια συνιθισμένη ψυχολόγος . Τίποτα παραπάνω 
"Τι σου λείπε απο εκει;" 
" Φαντάζομαι το κλίμα .... Οι φίλοι μου . Και ξέρεις η γλώσσα . Δεν νιώθω τόσο άνετα α την μιλάω . Ειδικά με την προφορά μου "
" Χμμμ καταλαβαίνω" κατέγραψε κάτι στο μπλόκ της πάλι και γύρισε και με κοίταξε σκεφτόμενη τι να πει . Έκανε πολλές ερωτήσεις . Μάλλον ήθελε να μάθει για μένα και ακολούθως να αρχίσει το μπλα μπλά 
" Με το ατύχημα; Τι γίνετε;" που το ήξερε αυτό ; Κοίταξα τρομαγμένη μια τον Κώστα και μια αυτήν και είπα    " Είναι προσωπικό θέμα" 
"Για τον Κώστα μιλάς; Είναι φίλος και είμαι σίγουρη πως θα το κρατήσει  μυστικό " είπε χαμογελώντας .

"Θα προτιμούσα όχι " είπα και έκατσα καλύτερα στην καρέκλα μου ισιώνοντας την πλάτη μου και καθαρίζωντας τον λαιμό μου .
"Δεν θα σου το έλεγα αλλά επίτηδες είπα στον Κωστα να έρθει και αυτός . Βλέπεις ο ψυχολόγος σου μου είπε για το ατύχημα σου και θα ήθελα να ακούσω και απο εσένα τι έγινε." το ξερα πως κάτι τέτοιο θα γινόταν .
"Λοιπόν πηγαινα στο mall με ταξί και είμασταν σε μια διασταυρωση και ένα αυτοκίνητο απο τα πλάγια ήρθε και συγκρούστηκε μαζί μας " αυτήπάλι κατέγραψε την απάντηση μου και είπε
"Χμμ θυμάσαι τι αυτοκίνητο ήταν " σκέφτηκα λίγο . δεν πολύ θυμάμαι
"Δεν θυμάμαι ακριβώς . Νομίζω ήταν κόκκινο με μεγάλους τροχούς" όντως έτσι θυμώμουνα .
"Γιατί είσαι τόσο σίγουρη πως ήταν αυτοκίνητο και όχι νταλίκα όπως σου λένε  ;" ερωτηση ειναι τώρα ;
"Δεν ξέρω . Μάλλον επειδή δεν ανησυχησε τόσο πολύ η  μαμά μου " 
"Εννοεις δεν είχες την απαραίτητη σημασία για να είναι νταλίκα ,δηλαδή κάτι πιο σοβαρό "  δεν ξέρω τι έκανε αλλά μου ξεκαθάριζε τα πράγματα στο κεφάλι μου 
" Ναι , ναι κάπως έτσι " είπα και αυτή πάλι κατέγραψε κάτι στο μπλόκ της . Επιτέλους πόσο μεγάλο ήταν το μπλόκ της και κατάφερνε να γράψει τόσα μέσα .
"Γλυκιά μου νταλίκα σε κτύπησε . Το συνδεσες με αυτοκίνητο κόκκινο με μεγάλους τροχούς διοτι όντως η νταλίκα ήταν κόκκινη . Έχω αλλη μία ερώτηση που δεν θα σου το κρύψω αλλά μου ειπε ο ψυχολόγος σου η αστυνομία θέλει να μάθει . δεν ρωτήσανε οι ίδιοι κατα την ανάκριση διότι θεώρησαν ένας ψυχολόγος θα ήταν καλύτερα να ρωτήσει . Κάνεις χρήση ναρκωτικών;" εγώ άρχισα να χασκογελάω μέχρι που τους κοίταξα και τους δύο και ήταν απόλυτα σοβαροί . Αμέσως μου κόπηκε το γέλιο και είπα 
"Εννοώ όχι . Ποτέ στην ζωή μου " 
"Είσαι σίγουρη;" είπε