Killing Him [COMPLETED]

THIRTEEN

THIRTEEN

Umupo na kami sa kanya kanya naming silya. Syempre ay magkasama kami ni Maxine sa iisang table. Ang iba pa naming kasama rito ay kaibigan ng partner nya. The three other girls are okay. They're approachable and so as their partners. Five girls and five boys per table kaya naman marami halos ang table sa buong lugar.

It's also good that the school's venue was huge to accommodate us all. Halo halo na ang seniors at juniors. May iba na ang ka-date nila ay either higher or lower year lang.

Nakaupo lang kami sa table habang pinapanood ang sumasayaw sa gitna. The light's dim at nasa gitna lang ang maliwanag na ilaw.

"I saw that earlier." bulong ni Max. She's on my right while Kei's on my left. Magkadikit na halos ang upuan namin ni Kei. Kahit gustuhin ko mang ilayo ang silya ko sa kanya ay hindi ko rin magawa dahil sa ginigitgit ako ni Max.

Kei's arm is resting on the back of my chair. Hindi naman gaano nakadikit ang kamay nya sa aking balikat ngunit onting usog ko lang ay lalapat na iyon sa akin. "Ano 'yon?" tanong ko pabalik kay Max.

"Yung hawak portion sa may baywang." ngumising aso ito sa akin. Inilingan ko lamang ito at binalewala na ang kanyang sinabi. Pinagpatuloy namin ang panonood sa mga nagsasayaw sa gitna.

Kei's busy with his phone. Marahil ay may ka-text itong iba. Babae kaya? Taga-section nila? Pero bakit ako ang inaya nya rito kung may iba naman pala syang gustong i-date? Hindi ko nalang pinagtuunan iyon ng pansin at diniretso nalang ang tingin sa harap.

Pagkatapos noon ay ilan pang teachers ang nagsalita. I'm just waiting here for the food and maybe the dance? Sinu-sino kaya ang mag-aaya sa aking sumayaw? That's what I'm thinking noong maramdaman kong pumatong ang kamay ni Kei sa balikat ko.

"Are you not cold?" tanong nya. I looked at him and raised a brow.

"Hindi naman. It's warm here." ipinagsalikop ko ang aking kamay. Hindi naman ako gaanong nilalamig ngunit unti-onti ko nang nararamdaman ang pagtaas ng temperatura sa buong lugar.

Napatingin ako sa aking mga kamay hanggang mapunta iyon sa laki ng aking gown na halos tumatabon na rin sa binti ni Kei. He's crossing his legs, napansin ko tuloy kung gaano kahaba ang payat nyang binti.

But being thin really suits him. May mga tao talagang hindi na kailangan ng magandang katawan masabi lang na may itsura sila. For Kei, it would look awkward if he has this masculine body because he's really the silent type one.

"Ikaw ba, hindi ka naiinitan sa suot mo?" I finally asked. Doon ko lang napagtanto, bakit nga ba bumabait na ako kay Kei? What's with me?

"I'm okay. I'm more worried about you. Sabihin mo lang sa akin kung nilalamig ka para maipahiram ko sa iyo itong coat ko." seryoso nyang sabi. Napa-ngiti ako. Hindi ko alam kung dahil nai-inosentehan ako sa kanya o ano but it's my first time that someone wants to lend their coat to me.

"I think it'll be more romantic if you just put the coat on the girl's shoulder if ever you see her getting cold. Kulang ata sa taktika ang nagturo sa iyo." tumingin ito sa akin na parang nagtataka.

"Is that so?" nagtaas ako ng dalawang kilay. Meaning hindi talaga sya marunong mag-handle ng isang babae? Hindi ba't marami ang naghahabol sa kanyang magagandang babae rito sa school? Is he rejecting those love confessions all the time? Na kahit isa sa mga babaeng iyon ay wala syang nagustuhan at di-nate? Though it's hard to believe pero ano naman ang kinalaman ko sa kanila?

Lumipad nalang sa ere ang mga tanong sa utak ko ng may naramdaman akong pumatong sa magkabila kong balikat. Hinawakan ko ang bagay na iyon at tinignan. "I told you, I'm not cold, Kei. Isuot mo na ito pabalik."