Killing Him [COMPLETED]

NINE

NINE

Natapos ang ilan pang linggo. Everyone's busy with studying dahil na rin sa dagsa dagsang exams na binibigay sa amin ng ilang mga teacher. Hindi na rin gaanong pumupunta si Maxine sa kwarto dahil pati sya ay nag-aaral din para makapasa. Though I wanted to help her with studying, I need to focus on getting the highest grade possible.

"I am so damn tired! Sinong matinong teacher ang magbibigay ng 100 items na exam?" pumalumbaba si Maxine sa aking table. Hawak ko ang test paper nya at tinitignan ko ang mga mali roon. Pasado naman ang grade nya ngunit hindi ito ganoon kataas.

"Madali lang naman itong matching type. Nakalagay na sa libro ang lahat ng nakasulat dito." tinignan ko ang dami ng mga binilugang numero roon ng teacher namin at napangiwi.

"Madali para sayo. Mabilis kang magkabisado but not all people are like you. Natatandaan kong nabasa ko iyan pero medyo malabo pa rin ng kaunti sa isip ko." pagdadahilan nito sa akin. Binalik ko na sa kanya ang test paper. Nilukot nya iyon at nilagay nalang basta sa kanyang bag.

"I promise to help you next time." wika ko sa kanya. Umayos na ito ng kanyang upo ngunit bakas pa rin ang pagkadigusto sa kanyang mukha.

"Grand Ball lang ang hinihintay ko! Ang tagal!" sigaw nya. Nagtinginan ang ilan naming katabi sa kanya. Ngumiti ako.

"Are you excited for the Grand Ball? Wala pa pala akong isusuot doon." napaisip ako. Ngayong tapos na ang ilang exams namin ay usapan na agad ang darating na grand ball next week sa school. Ngayon ang unang beses naming pupunta ni Maxine at hindi ko maikakalang pati ako ay nae-excite na para roon.

"Of course! Kailangang paghandaan ang Grand Ball! Fairy tale ang theme ng school year ngayon at saktong sakto iyon sa gusto kong mangyari!" ngiting ngiti ito habang nagkukwento sa akin. Pinag-usapan pa namin saglit kung anong balak naming mangyari sa araw na iyon.

Uwian ng mapag-usapan muli namin ang isusuot para sa darating na Grand Ball. Mukhang hindi talaga maka-move on itong si Maxine kaya natatawa nalang ako habang pinakinggan ang mga sinasabi nya. Gusto nyang ihalintulad ang isusuot nyang gown sa mga Disney Princess samantalang ako simple lang ang gusto.

"Kei, aren't you going to ask Chloris to be your date?" tuya sa amin ni Maxine nang nilingunan nito si Kei na nakasunod sa amin pauwi.

Parang pinamulahan ako ng mukha. Ni hindi ko magawang lumingon para tignan ang mukha nya dahil ako ang nahihiya para sa tanong ni Maxine para sa akin. Kahit pa ganon ay nanahimik nalang ako at hinintay ang isasagot nya.

"We'll talk about that later." sagot nito. Siniko ako ni Maxine at kumindat sa akin. Napailing nalang ako para itago ang kahihiyan ko at nakitawa nalang.

"Excuse me." tanong ng isang lalakeng humarang sa amin. Naputol ang tawanan namin at pare-pareho kaming napahinto sa paglalakad ng tumayo ito ng tuwid sa aking harap. I can saw the bouquet of pink roses from his back. Kahit itago nya iyon ay sumisilip pa rin iyon sa kanyang likod dahil sa kalakihan non.

My eyes turned to his. Diretso ang mukha ko ng harapin ko ito. "May kailangan ka?" simple kong tanong. Nag-tunog mataray iyon kahit iyon naman talaga ang natural kong boses kapag nakikipag-usap. The reason why some people are so distant to me. Pakiramdam nila ay mataray ako. Na ayokong kumausap ng ibang tao.

"Uhm, can I ask you to be my prom date?" inilahad nya sa akin ang bulaklak na hawak nya. Tinignan ko iyon ng may panghihinayang. I love flowers more than anything at hindi ko nakikitaan ng katarungan ang pagpuputol dito para lang maipamigay sa ibang tao. I would be happy kung nakalagay iyon sa isang paso. Pero sino namang sira ulo ang magbibigay ng bulaklak na nakalagay pa sa paso?