Aşkın Sonu: Mustafa & Rümeysa

Fatma Sultan Amasya'da

Rümeysa'nın acısı yavaş yavaş geçiyordu. Günden güne iyileşiyordu. Bu günlerde en büyük destekçisi tabi ki de Şehzade Mustafa oldu. Rümeysa:
-Yanımda yıllardır olmayan birinin acısı daha kolay geçiyormuş. Mustafa:
-Haklısın er ya da geç elbet geçecek. Rümeysa:
-Daha fazla konuşmayalım bunu. Halan Fatma Sultan geliyormuş. Mustafa:
-Evet Hatice Sultan'ın vefatından sonra gelmeye karar vermiş. Rümeysa:
-Allah sultanımıza rahmet eylesin. Mustafa:
-Amin. Rümeysa:
-Hatice Sultan iyi biriydi. Peki ya Fatma Sultan o nasıl biri? Mustafa:
-Ne olursa olsun her daim neşeli olan biri. Neşe dolu eğlenceleri seven biri. Rümeysa:
-Bir eğlence düzenleyelim o vakit. Mustafa:
-Emin misin? Rümeysa:
-Eminim.
2 gün sonra
Fatma Sultan gelmişti. Gerçekten neşe dolu biriydi. Yüzündeki ifadeden bile bu kolayca anlaşılıyordu. Şehzade Mustafa'yla başka bir yere gittiler. Aralarında şöyle bir konuşma geçti. Fatma Sultan:
-Ben buraya niye geldim biliyorsun değil mi Mustafa? Şehzade Mustafa:
-Biliyorum sultanım. Hürrem Sultan'ı yenmek için. Fatma Sultan:
-Benim buraya gelişimin asıl nedeni tahta giden yolda sana yardım etmek ve tabi Hürrem'i yenmek...
Rümeysa yapılacak eğlence için son hazırlıkları yapıyordur. Cariyelerden biri:
-Çok iyi bir kardeşmişsiniz. Herkesin başına böyle bir kardeş gerek. Rümeysa hatunun yanına yaklaşıp:
-Haddini bil. Bir daha sakın benim hakkımda konuşma. Aksi takdirde bu saraydan kovulursun.
3 gün sonra
Fatma Sultan ve Rümeysa konuşuyordur. Fatma Sultan:
-Mustafa seni gerçekten seviyor. Peki ya sen? Rümeysa:
-Ben de şehzademiz seviyorum sultanım. Fatma Sultan:
-Görüyorum. Rabbim sizi her daim mutlu etsin. Rümeysa:
-Amin sultanım...
Fatma Sultan payitahta doğru yola çıkar......................