Aşkın Sonu: Mustafa & Rümeysa

Bölüm 2

Sabahın ilk ışıklarıyla Mustafa uyanmıştır. Nadia ise daha uyuyordur. Mustafa Nadia'yı saatlerce izler. O rahat uyusun diye omzunu hareket ettirir. Nadia ise Mustafa hareket ettikçe ona sarılır. Nadia yaklaşık yarım saat sonra uyanır. Uykulu olmanın verdiği sersemlikle;
-Sabah olmuş,der. Sonra kendine gelir ve;
-Bağışlayın şehzadem,der.
Şehzade Mustafa ise sadece Nadia'yı izler. Şehzade'nin kendisine sessiz sedasız baktığını gören Nadia'nın yanakları kızarır,utanır. Yataktan kalkarlar. Şehzade Mustafa sancak meseleleri ile ilgilenir, Nadia ise hareme döner. Nadia hareme girdiğinde kızlar ona kıskançlık dolu bir bakış atarlar. Ama içlerinden Leyla adlı biri gelip Nadia'ya;
-Ne oldu? Şehzade seni beğenmedi mi,der ve gülmeye başlar. Arkadaki cariyelerden birisi de;
- Beğenmemiş belli beğense bu kadar erken yollar mıydı,der ve sırıtır.
Nadia'nın sessizliğine karşılık Yasemin;
-Siz kimsiniz de Nadia ile böyle konuşuyorsunuz? Haddinizi bilin diye karşılık verir.
Şehzade Mustafa'nın eşi ve kızının annesi Ayşe Sultanın cariyelerinden Gülhan hatun yaklaşarak;
-Nadia kim peki? Bir kölenin teki,der. Nadia daha fazla sessiz kalamaz ve Yasemin'e dönerek;
-Hadi Yasemin bahçeye çıkıp biraz hava alalım. Bunlar alçalmış zaten alçalacakları kadar daha fazla alçalamazlar biz de bunlara benzemeyelim,der ve bahçeye çıkmak için kapıya yönelirler. Ama Gülhan;
-Ne oldu? Gerçekler canını mı yaktı köle bozuntusu,der.
Nadia bunun üzerine daha fazla dayanamaz ve koşarak bahçeye çıkar. Yasemin de peşinden gider. Nadia ağlamaya başlar, Yasemin ise onu teselli etmeye çalışır. Bir süre sonra ağalar;
-Desdurrrrr! Şehzade Mustafa Hazretleri! Diye bağırır.
Nadia gitmeye çalışır ama şehzade yakınındadır. Nadia'yı ağlarken gören Mustafa'nın içi acır. Onu böyle görmek içini acıtır. Mustafa Nadia'nın neden ağladığını merak eder ve yanına gider;
-Ne oldu Nadia? Ne bu halin,neden ağlıyorsun?
Yasemin;
-Müsadenizle şehzadem der,eğilir ve gider.
Nadia;
-Şehzadem...şey...ben... Mustafa;
-Nadia ne oldu? Nadia;
-Haremdeki cariyeler bana birşey söylediler. Mustafa;
-Ne söylediler? Nadia;
-Şehzadem ben bunu size nasıl söylerim? Mustafa;
-Söyle...Nadia;
-Şehzadem bana kim olduğumu hatırlattılar. Gerçek olamayacak kadar güzel olan o rüyadan uyandırdılar. Bana bir köle olduğumu ve bir şehzadenin beni asla sevemeyeceğini söylediler. Mustafa;
-Ağlama. Zira söyledikleri büyük bir yalandan ibaret.
Mustafa'nın bunun yalan olduğunu söylemesi Nadia'yı sakinleştirir. Çünkü;Artık şehzadenin de kendisini sevdiğini düşünmektedir Nadia. Ama bir yandan da"Acaba bana acıdı da o yüzden mi söyledi bunları."diye düşünmeden edemez. O bunları düşünürken Mustafa'nın sesi irkilir.Mustafa;
-Bu akşam da daireme gel,der ve gider.
Nadia ise hareme gider. Akşam olur. Nadia bir kaftan giyip şehzadenin dairesine gider. Dairenin önüne gelir ve ağalar kapıyı açar. Nadia içeri girer. Mustafa'nın ise arkası dönüktür. Nadia dizlerini hafifçe kırararak eğilir;
-Şehzadem,der ve Mustafa önünü döner. Nadia diz çöküp Mustafa'nın eteğini öper. Birlikte şöminenin başına otururlar. Mustafa elini Nadia'nın yanağına götürür. Mustafa;
-Nadia seni seviyorum.
Nadia bu duydukları karşısında şaşkına döner. Nadia'nın yanakları kızarır. Nadia;
-Ben de seni seviyorum,der.
Birbirlerinin kalp atışlarını duyabilecek kadar yaklaşırlar.....................