Sensiz Geçen Yıllar

Birdi İki Oldular

Emir evden çıktığında az da olsa rahatlamıştı.Ofise vardığında ise aklında ki tek şey olabildiğince çabuk Gökçe'nin eve gelişini sağlamaktı.Ama ondan da önce yapması gereken Gökçe'nin bankaya olan borcunun ne kadar olduğunu öğrenmekti.Bunun için avukatı ile yaptığı konuşmanın ardından kendini işine verdi.Daha doğrusu vermeye çalıştı.Kafası akşam Güniz ile yapmak zorunda olduğu konuşmaya gidip duruyordu.Bu konuda ona söz hakkı vermeye niyeti yoktu ve bunun son derece yanlış olduğunu da biliyordu.Tıpkı Güniz'in kendisinin söylediği hiç bir şeye karşı çıkmayacağını bildiği gibi.Bir çok erkek istediğinin kendisine karşı çıkmayan bir kadın olduğunu söylese de aslında bu hiç de doğru değildi.Güniz'in her dediğine evet demesinden son derece sıkılmıştı.Gökçe'nin asla böyle bir kadın olmadığı geldi aklına birden.Yanında işe girdiği ilk andan beri kendisine yanlış gelen her şeye karşı çıkmıştı.Elbette bazı şeyleri sırf kendisi istiyor diye kabul ettiği de olmuştu ama onlarda azınlıktaydı çoğunlukta değil.

Düşüncelerinin gidişatından korkarak ayağa kalktı.Dışarıda oldukça kasvetli bir hava vardı ve canı giderek daha çok sıkılıyordu.Ani bir kararla ceketini alarak kapıya yöneldi.

"Ben çıkıyorum, bütün toplantılarımı iptal et"

Kadının şaşkın bakışlarına aldırmadan asansöre doğru yürüdü.aslında bu kadar önemli toplantıların olduğu bir gün yapılacak en son şey bile değildi ofisten çıkmak ama içeride biraz daha kalırsa boğulacağını biliyordu.Kravatını gevşeterek daha fazla nefes almaya çalıştı.B unların neden olduğunu elbette biliyordu ama geri plana atmayı tercih ediyordu.Sabırsız hareketlerle asansörün çağrı tuşuna bastı defalarca.Davranışları yüzünden kendisine kızsa da aksini bir türlü yapamıyordu.Karşıdan geleni görünce daha da daraldı.

"Ahh harika"

"Emir ağabey çıkıyor musun?"

Yüzüne kondurduğu eğreti gülümseme ile Cemal'e döndü.

"Evet çıkıyorum.Bir şey mi vardı Cemal?"

"Önemli bir şey değil ama biliyorsun ki bugün çok önemli toplantıların vardı ve..."

"Bunları ben de biliyorum Cemal ama dışarıda işim var ve geri dönmeyeceğim"

Karşısında ki adamın şaşkın bakışlarına aldırmadan gelen asansöre attı kendini.Bunun anında Güniz'e yetiştirileceğini adı gibi biliyordu ama bunu da bir kenara atarak binadan dışarıya çıktı.Adımını dışarıya attığı an gök çılgıncasına gürledi ve hemen ardından delicesine bir yağmur başladı.

"Ahh bir bu eksikti"

"Emir bey!!!"

"Arabamı getirmelerini söylermisin lütfen?"

"Elbette hemen geliyor efendim"

Beş dakikalık bir beklemenin ardından gelen arabasına bindi.Yağmur ise daha da kontrolden çıkmış bir şekilde yağıyordu ve her geçen an şiddetini daha da arttırıyordu.Dikkatini iki katına çıkararak yola koyuldu.Aslında amacı annesinin evine gitmekti ama son saptığı sapaktan sonra istikametinin ev olmadığını da biliyordu.On beş dakikalık bir yolculuğun ardından Gökçe'nin çalıştığı yerin önüne geldi.Dışarıdan son derece izbe bir görünüme sahip mekan dişlerini sıkmasına neden oldu.İçeriye girdiğinde gördükleri ise tam manası ile şok oldu.Oldukça karanlık bir mekandı ve insanın burada yasa dışı bir şeyler döndüğünü düşünmesine neden oluyordu.Gökçe'nin böyle bir yerde ne işi olduğunu anlamaya çalıştı ama sonra O'na başka yol bırakmayanın kendisi olduğu gerçeği ile yüz yüze geldi.Yanına gelen kadına "Gökçe'yi görmek istiyorum" dedi.