BERDEL

BÖLÜM 51-"Affettim"

Sabah gözlerimi açtığımda yanımda Durul'un değilde Azat'ın yattığını görünce bir süre tepkisizce öylece durdum.Çünkü pozisyon ölçümü yapıyordum.İkimizde yüz üstü yatıyorduk.Benim elim Azat'ın saçlarının üzerindeydi.Onunkisi ise kalçamdaydı.Üstelik T-shirt bile yoktu.Öfkeyle uzun saçlarını çekmeye başladım.Gözlerini açmadan kırpıştırmaya başladı.Uyun bakalım Azat Efendi.Benden izin almadan yanımda yatmak neymiş göstereceğim sana.Saçlarını daha hızlı çekmeye başladım. "Yaa sevgilim.Bir insan böyle mi uyandırılır.Ben öpücüklere boğarsın diye düşünmüştüm."dedi gözlerini ovuştururken. "Yoooo ben seni öpücüklerle boğmayacağım.Yastıkla boğacağım ki nefessizlikten öl diye."başımın altındaki yastığı alıp Azat'ın yüzüne bastırdım.Yastığın altından çırpınmaya başlamıştı bile. "Benden izin almadan yanımda yatmak haa.Üstelik yarı çıplak."yastığı öfkeyle bastırmaya devam ettim.Bir süre daha yastığı sertçe bastırdıktan sonra çırpınmaları kesildi.Ayy acaba ölmüş müydü?Yastığı yavaşça yüzünden çektim.Nefes alıyor mu diye eğilip baktım ama almıyordu.Korkudan gözlerim yaşlarla doldu. "A-Azat öldün mü?"korkudan ne dediğimi bilmiyordum bile.Bir insan ölünce 'Ben öldüm'der miydi?Azat'ın çıplak tenini sarsmaya başladım.Ama hiç tepki vermiyordu.Sevdiğim adamı sırf yanımda yattı diye öldürmüştüm. "Azat çok özür dilerim.N'olur ölme."gözlerimde biriken yaşlar onun gögğsüne bir bir damlıyordu.Yüzümü yüzüne yaklaştırmıştım ki birden belime sarılıp üstüme çıktı.Dudaklarımdan bir çığlık firar etti. "Bana bir şey oldu diye korktun mu sen?"keyifli keyifli sırıtarak dudaklarıma baktı. "Ölseydin ben öldürmüş olacaktım.Ömür boyu müebbet içerde yatacaktım.Bunu kaldıramazdım."o an bunu hiç düşünmemiştim bile ama gıcıklık olsun diye söylüyordum.Bunun doğru olmadığını bal gibi biliyordu. "Yani kendini düşündün öyle mi?"kafamı olumlu anlamda salladım.Yüzünü yüzüme daha çok yaklaştırdı.Nefesini hissettiriyordu. "Emin misin?"bu sapık bana şu anda her şeyi yapardı gerçeği söylemesem. "Hayır.Emin değilim.Yani şey...Seni düşündüm.Ölmeni istemem."duymak istediği cümleleri duymuştu işte.Ama hala üzerimdeydi.Mutluluktan dudakları yukarı doğru kıvrıldı. "Artık üzerimden kalkar mısın?"aslında içimden 'üzerimden kalk manda!!'diye bağırmak geçiyordu.Tabi şu anda böyle bir şey diyemezdim.Nede olsa güçsüz taraf bendim.Kafasını iki yana salladı. "Bu fırsatı bulmuşken kolay kolay kurtulamazsın benden güzelim."

"Hani ben istemediğim sürece bana bir şey yapmazdın.Böylemi söz veriyorsun bana."oldukça ciddi söylemiştim bu sözleri.Bana ya hiç söz vermeyecekti ya da verdiği sözünü tutacaktı.Gözlerimin içine bakıp "Sözümü tutuyorum zaten.Ben kötü bir şey yapmıyorum ki."dedi.Ne zamandır alt alta üst üste durmak normal bir şey oldu. "Tabi canım sen kötü bir şey yaparmısın hiç.Defol git üstümden."hiçbir şey demeden üzerimden kalktı.Ama yüzünde hiçbir duygu kırıntısı yoktu.Ne dedim ki ben şimdi?

"Ne yaptım ki ben şimdi?"sessizce söyleyebildiğim cümle buydu çünkü Azat öfkeyle bana dönüp ateş saçan gözleriyle baktı. "Sen bir şey yapmıyorsun.Ben yapıyorum.Ben bu dünyadaki en kötü adamım ya,en iğrenç,en öküz...O yüzden sürekli beni aşalıyorsun.Defol git diyorsun."parmaklarını alnına dökülen saçlarının arasında gezdirdi.Benim dediklerime alınmıştı.Ama haklıydı.Ben daha önce ona hiç böyle davranmamıştım.Sanırım biraz ileri gittim.Oturduğum yerden kalkıp yanına gittim.Saçlarının arasındaki elini tuttum. "Özür dilerim.Hemde çok özür dilerim.Biraz ileri gittim sanırım.Sen asla öyle biri değilsin.Öyle olsan senin yanında olmazdım emin ol."elini bırakıp ensesini kavradım kulağına eğilip "Affet beni Johnny."dedim.Hemen belimi kavrayıp o da kulağıma eğildi "Affettim seni Betty."

Çağan ve Durul kahvaltı hazırlamışlardı.Onlarla beraber kahvaltı yaptık. "Bakıyorumda biricik sevgilini affetmişsin hemen."Azat'a bakıp "Tabii affettim.Ama seni affetmedim bilmiş ol."şaşkınlıkla gözlerimin içine baktı.

"Ben ne yaptım Allah aşkına?"

"Daha ne yapcaksın.Senin yüzünden anneme yalan söyledim.Beni zor durumda bıraktın."

"Yani affedilmeyecek bütün suçları ben yapıyorum öyle mi?"

"Öyle!"birbirimize karşı büyük bir ciddiyetle söylüyorduk bu cümleleri.Kavga kıvamına gelmiştik.Elindeki çatalı sertçe masaya bıraktı. "Senin hayatına sadece zarar veren kötü bir arkadaşım ben.Kabul ediyorum bütün olanları."her şeyi yanlış anlıyordu.Üstelik üste çıkmaya çalışıyordu.Kaşlarımı çattıp öyle baktım ona "Ben öyle bir şey mi dedim?"

"Kızlar tamam sakin olun."aramıza giren Çağan'a öfkeyle baktım. "Sen karışma!"masadan kalkıp koltuğa oturdu.Ben de kalkıp yanına gittim. "Tamam kabul ediyorum fazlaca ileri gittim.Ama senin de bu kadar kendini aşağılamana gerek yoktu."hiçbir şey demeden öylece durdu.Yanına oturup Durul'a sarıldım. "Senden başka arkadaşımda,dostumda yok.Sen benim kardeşimsin.Kötü olmanı istermiyim hiç.Kalbini kırdıysam özür dilerim."kollarını hemen bana sardı. "Afettim bile bal böceğim."bu 1 günde 2 kere affedilmemdi.Davranışlarıma biraz daha dikkat etsem hiç fena olmazdı.Kıkırdayarak "Bal böceği kim oluyor Durul'cuğum?"diye sordum.Benden ayrılıp yanaklarımı sıktı "Çalışkan Arılarrrr oluyor."bu kızın şebeklikleri beni öyle mutlu ediyordu ki kalbini kırmak üzüyordu beni.Sanırım dostlukta,arkadaşlıkta,kardeşlikte bunu gerektiriyordu.Özür dilemek zor gelmiyordu aksine insana huzur veriyordu.

Tekrardan kahvaltımıza döndük.Keyifli bir kahvaltının ardından Azat bizi eve götürdü.Eve girdiğimizde bizi ilk fark eden Viyan Anne oldu. "Kızlarda geldiğine göre artık gidebiliriz."dedi.Durulla aynı anda "Nereye?"diye sorduk.Gazel neşeli neşeli bize bakarak "Gelin Hamamına."dedi.

Vee işte bir bölüm daha.'Yb Yb'diye tutturan bütün okuyucularıma gelsin bu bölüm.Biliyorum siz de sabırsızlıkla bekliyorsun neler olacağını.Ama benim de bazı işlerim oluyor.Annem sürekli 'hikaye yazmaya başladığından beri yüzünü gören cennetlik valla.'diyor.E onu da kıramıyorum.Size zaten kıramıyorum.Siz merak etmeyi ben bir boşluk bulur bulmaz yazmaya koyuluyorum.Her an kitabımı düşünüyorum.Hepinizi müthişş bölümler bekliyor haberiniz olsun.Yepyeni karakterler girecek hayatınıza.Hep beraber kendimizi kaptıracağız onlara.İhanetler,kavgalar,dev yalanlar,göz yaşları,gerçekler,korkular hepsi sizi bekliyor...Bende bu kadarı.Hepinize bol kitaplı günler diliyorum.Okumaktan vazgeçmeyin.

(Bu arada size bir şey sormak istiyorum.Hikaye de yer almasını istediğiniz bir karakter var mı?Erkek ya da kız hiç fark etmez.Eğer varsa bu bölümün altına yorum olarak yazarsanız çok sevinirim.