March 16, 2014

43.7K 1.2K 21
                                    

Dear Art,

Grace and I were a bit more civil today than the last two days. She even accepted the clothes I lent her. I gave her phone back and told her that she should contact her family. Alam kong nag-aalala na sila sa kanya at nakukonsensya ako sa ginawa ko. Kidnapping her was not a very good idea.

"Sorry Ian," she muttered.

"Wala na ba talagang pag-asa, Grace?" tanong ko sa kanya. Hoping that she'll say yes. That there's still a chance but she shook her head.

"Wala na." I held her hand as we looked out the farm outside through the window. "Ian..."

Yumuko ako para halikan sya. She didn't look away. Nabuhayan ulit ako ng pag-asa.

"Mahal kita, Grace."

"Mahal din kita, Ian," she said as her tears start to fall.

"Then why won't you be with me?"

"Mahal ko rin ang pamilya ko, Ian. Hindi ako sigurado kung magtatagal tayo kaya ayaw kong sumugal. Mawala ka man, matapos man tayo... isa lang ang sigurado ako. May pamilya pa akong babalikan."

It hurts like hell, Art. Mas masahol pa sa posibilidad na sabihin nyang hindi nya ako mahal. Alam mo kung bakit? Because I cannot act selfishly. Alam kong kapag inagaw ko sya, hindi lang sya ang masasaktan. Pati pamilya nya masasaktan.

Bakit ba ang komplikado ng buhay, Art? Bakit ang hirap? Bakit palagi na lang tayong sinusubok?

Ian

The Misadventures of Finding Mr. Right 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon