AMBULANS
Uzaklardan ambulans sesleri geliyordu, sanki ölüyordu, gözlerini açamıyordu Murat, külçe gibiydi bağırışlar vardı, kolunda çok büyük bir ağrı vardı, ama tüm vücuduna iğneler yok be çuvaldızlar batıyordu, ve ağrılar o kadar hızlı etki etti ki çığlık atarak ambulans sedyesinden, kendine gelerek kalkmaya çalıştı, hemşireler hemen sedyeye bastırdı yatmalısın dedi ve hasta geri geldi dediler çok mutluydular ,kolu kırık Tolga ağlıyordu, Zafer kardeşim tamam atlattın tamam geçecek diyordu, Murat acılar içinde kıvranıyordu inanılmaz acılar çekiyordu.
Arkadaki ambulansta Emre, Ferdi aynı sedyedeydi ve ikisi de çok fena haldeydiler, Ferdinin göğüs kemiği kırılmış ve yarılmıştı, Emre ne oturabiliyor ne de yürüyebiliyordu. Koray ile Uğur taburede oturuyorlardı Uğurun gözünde koca bir denizkestanesi vardı doktorlar gözüne zarar vermemek için çıkartmadılar, hastanede ameliyat edilmeliydi. Salih ile Yavuz önde oturuyordu ve Yavuz sarhoş hali ile son sürat giden şoföre daha hızlı gitmesini söyledi, Salih tamam abicim adam hızlı gidiyor zaten sakinleş, yetişeceğiz hastaneye dedi, Yavuz lan götümdeki kestanelerin üstüne oturuyorum, Hızlı amına koyduğumun şoförü hızlı diye bağırdı, Ferdi Şoför kelimesini duyar duymaz irkildi artık bilinçaltı tetiklenmişti, birden titredi acılarının farkına vardı birden bağırdı Allah, Yavuz bağırmaya dayanamadı ve ambulansın gaz pedalına ayağını attı ve gaza bastı, ambulans şöförü karşı koymaya çalışıyordu ama deli kuvvetine karşı çıkamıyordu, Salih ne olduğunu anlayamadı birden hızlanmışlardı ve ambulans şoförü ile Yavuzun debelenmesine baka kalmıştı, adam Yavuzun bacağını çekmeye çalışırken, karşı şeride girmişlerdi, Koray karşıdan gelen arabayı gördü lannn deyip Yavuzun kucağının üstünden direksiyonu sağa kırdı, ambulans hem hızlanıyor hem de savruluyordu, arkadakiler bir sağa bir sola yalpalıyordu, Hemşire Ferdi ve Emre'nin üstüne kapaklandı, Ferdi daha çok bağırmaya başladı ona Emre de eklenince Yavuz daha da sert bastı gaza, öndeki ambulansa daha da yaklaştılar biraz daha, biraz daha, biraz daha.
Murat gözlerini açtı sedyeye bindiriliyordu, şaşırdı biraz önce ambulanstaydım dedi, Yavuzu gördü Polise bir şeyler anlatıyordu, Memur bey ben yavaş gitmesini söyledim ama ben çok hızlıyım dedi ve gaza bastı şimdi gidebilir miyim dedi. Murat şimdi çıkarıldığı ambulansı gördü, takla atmıştı çok acı çekiyordu, arkadaşları neredeydi? Gözleri kapanıyordu, Yavuz geldi amma gece ha dedi, Murat ne oldu? Dedi, kaza geçirdik oğlum Allahtan emniyet kemeri takmışım dedi, Murat başına ne oldu dedi, Yavuz kayalara çarpınca yarmışım ama kestanelerin üstüne oturmasaydım iyiydi, Allahtan iyi ki senin üstüne düşmüşüm yoksa her yanım kestane olacakmış dedi hayvan, Murat uykuya daldı.
Sedye ambulansa yerleştirildi ve öndeki ambulans konvoyunun ardından hastaneye doğru yola koyuldular. Murat yine kendinden geçmişti, Yavuz arka tarafta yine ambulans şoförüne bağırmaya başladı, lannn yavaş ol hayvan, götümde yüzlerce kestane var. Şoför ara pencereyi kapattı ve sirenleri çalmaya başlayarak yola koyuldu.
",Y��#�%/
