The Mafia Heiress (Completed)

TMH 52

"You care with my shits, kailan pa? Who knows, baka ikaw pa ang itapon ko kung saan ako nanggaling?" She giggled and turn her back out of my sight. Fucking Sony Seraphine Domingo.

Agad natapos ang pang anim na araw namin sa retreat house or maybe I really don't care about it because I spent the whole day sleeping.

Inutusan ko na lang si Kamia na dalhan ako ng pagkain dito sa kwarto. Mag iisang oras na ay hindi pa rin siya bumabalik. Tatawagan ko na sana si Ayumi nang bumukas ang pintuan at pumasok si Raiden na may tinutulak na food cart.

Lalo lamang akong nagutom ng ilapag niya ang mga pagkain sa isang coffee table na malapit sa bintana.

"Let's eat!" He said.

We silently eat. And it's the first time that i'm not feeling comfortable with the freaking silent. Dapat nga ay matuwa ako dahil simula kagabi ay hindi niya ko ginugulo. Pero putangina, ano kaya ang nasa isip niya?

"C'mon, tell me you're not thinking how you will kill me using that fork." He playfully said. Sinamaan ko lang siya ng tingin at nagpatuloy sa pagkain.

Mabilis lang na natapos ang gabi, pag gising ko ay huling araw na namin dito sa retreat house and I bet tommorow will be the start of me conquering all the bullshits. Minsan nga naisip ko na mag tago na lang at hayaan nalang ang lahat, nakakatamad kasi. But then i remember mom saying 'someday you will know your existence, you're just not a princess of this clan honey'. Maybe she's really not dead, she's within me, my conscience.

Pagkatapos kong mag ayos ay lumabas na ko ng kwarto, it's already eight in the morning. We dont have any sessions, siguro ay mga kaunting activity na lamang ngayon and I decided to push my self playing interested with that.

Tahimik na hallway ang bumungad sa akin. Pagkalabas ko ng building ay ganoon din katahimik ang nasa field. Nag tungo ako sa cafeteria, too much silent. Where are they? Kahit na mga madre ay wala akong nakasalubong. Damn it! Na ikot ko na ang buong retreat house.

Really? Natalo ang pagod ko mula sa pagtakbo ng pinaghalong kaba at inis na nararamdaman ko.

Bumalik ako sa kwarto upang kunin ang cellphone ko, I dialed Ayumi's number but it just keep on ringing. Shit!

Lumabas ako ng retreat house gamit ang kotseng dala ko papunta rito, buti nalang ay nadala ko ang duplicate key dahil nag confiscate ang mga madre noong unang araw namin. Pinaharurot ko ito palabas na nakabukas na gate ng retreat house.

Halos lahat na ng mura ay nasabi ko nang apakan ko ang break. Lumingon silang lahat sa akin. Natumba si Saichi mula sa kinatatayuan niya dahil muntikan ko na siyang nasagasahan, sa tabi niya ay si Sera na hindi man lang natinag sa kinatatayuan niya at bagot na tumingin sa kotse ko.

What the fuck they are doing here? Hindi ko napigilan ang pagtawa, ang kaninang kabang nararamdaman ko ay unti-unting lumalamig. Holy shit! For the record, I panicked for the second time!

Hinihingal akong huminto sa pagtawa, mabuti na lang ay heavy tinted itong kotseng nadala ko. Natulala ako sa manibela. Kinatok ni Raiden ang bintana sa gilid ko, ang kaninang noong naka kunot ay napalitan ng isang ngisi ng buksan ko ang bintana, he looks so amuse seeing me on the driver seat.

"You goin'?" He asked. Umiwas ako ng tingin sakanya at tumingin sa harapan, only to find out what they're really doing outside the retreat house.

They're already prepared on hiking the mountain nearby. I bet they will plant some trees sa nakakalbong parte ng bundok na iyon.

"I'll just buy some cup noodles." I said.