Faking It (Published)

Chapter 32 - Perspective.

instagram.com/taleswithelle

twitter.com/taleswithelle

----

Kaka tapos lang kausapin ni Roxanne yung kaklase nya na pupunta din ngayon sa University at magsasabay sila. kasalukuyan na silang nasa kotse ni Nikko papunta sa University.

Nikko was wearing a grey playboy hoddie and a camouflage shorts, plus a low cut black chuck taylor. Naka shades ito at nakikinig ng kanta sa ipod nito.

He was humming to the song habang nagda drive.

Roxanne tried to close her eyes to get more sleep. Ang totoo nyan, habang tulog si Nikko ay nag online sya. Natuwa sya sa pinapanuod nya kaya bago nya mamalayan ay alas singko na pala, nagmamadali syang bumalik sa tabi ni Nikko.

He woke her up 7am, pero hindi nya pinahalata na puyat sya.

Just as he promised ay sumama ito sa kanya, pero usapan nila na hindi ito bababa sa kotse at maghihintay lang sa kanya, which he aggreed.

"Baby.. we're here." Mahinang tapik sa balikat ang gumising kay Roxanne.

Pagtingin nya ay nasa gilid na sila ng University gate.

Agad nyang inayos ang sarili at tinanggal ang seatblet.

"Usapan natin ha? Wag kang bababa."

Tumango lang ito.

Bumaba na sya. Nasa loob na daw yung kaklase nya at naghihintay na sa kanya. Malapit na sya sa gate ng may humawak ng kamay nya. Akala nya si Nikko iyon.

"Sabi ko wag kang bumaba- A-alex?" napatigil sya ng makita na si Alex iyon.

"H-hi Roxanne." Pilit ito'ng ngumiti.

Kinuha nya ang kamay nya pero ayaw itong bitawan ni Alex. Napatingin sya sa kotse ni Nikko. Sana busy ito sa pakikinig at hindi nakatingin.

"A-alex, bitiwan mo ako." Mahinang sabi nya.

"Roxanne, please naman. Let's talk." Nakikiusap na sabi nito, hindi pa rin binibitawan ang kamay nya.

Muli syang tumingin sa kotse. So far ay hindi pa sila nakikita ni Nikko, pero muli nyang hinila ang kamay at ayaw pa rin iyon pakawalan ni Alex.

"Alex, busy ako. I-i need to submit this to my professor." Tukoy nya sa hawak na envelop. She's stil, struggling

Sa wakas ay binitawan sya ni Alex. "Gusto ko lang naman na makausap ka. It's hard for me. Alam ko na kasalanan ko kung bakit tayo nagkaganito, but please, know na minahal kita."

"Alex, please naman. Sinabi ko na sayo na nakapag move on na ako. Tama na. I have to go." Muli nyang nilingon ang kotse. Nakahinga sya ng maluwag dahil mukhang hindi talaga sila nakita ni Nikko.

Naka ilang hakbang na sya ng muli syang sundan ni Alex at muli syang hinawakan sa kamay. "Roxanne, please. Kahit ilang minuto lang. I'll wait for you here. Please?" She can see the plead in his eyes.

"But Alex." She sighed. "Tama na. Le't's just be friends. Napatawad na kita. Bitawan mo na ako please lang." She's panicking. Hindi nya na magawang lumingon dahil naka talikod na sya sa kinaroroonan ng kotse ni Nikko.

Madami namang studyante ang dumadaan, so siguro naman hindi na sya mapapansin ni Nikko.

"I can't. I still love you. Bigyan mo naman ako ng chance. Please. I was wrong. I'm so sorry."

"Alex, let's stop-"

"Let go of my girlfriend's hand." Mula sa gilid nila ay sumulpot si Nikko.

"N-nicholas." Gulat na sabi nya

"Who are you?" Tanong ni Alex.

"H-he's my boyfriend." Sabi ni Roxanne tapos hinila yung kamay sa pagkakahawak ni Alex.

"Yes. Stop bugging her, okay?" Yun lang at hinila na sya papasok ni Nikko, leaving Alex alone.

Nag iwan ng I.D si Nikko sa guard. Hindi ito nagsasalit, magka holding hands silang naglalakad.

"Baby.." Tawag nya.

"Uhmm?" Sagot nito na hindi tumingin sa kanya.

"Diba sabi ko wag ka bumaba sa kotse?" Ramdam nya ang bulungan sa paligid. May mga kinikilig habang tinuturo si Nikko.

Nikko stopped walking and looked at her. "Ginugulo ka na nga ng ex mo, anong gusto mo, tumunganga lang ako?" Malumanay pero may diin na sabi ni Nikko.

"I'm sorry." sabi nya.

"Don't be. Ang dami dami ko'ng kaagaw sayo. How come na ang lakas ng confident mo sa akin? Paano kung may mag seduce sa akin?" Naiiling na lang na sabi nito at nagsimula na silang maglakad ulit.

"Ma