Faking It (Published)

Chapter 7 - Out Of Town Dilemma.

"Roxanne, pinapatawag ka ni ma'am." Si Sandra iyon, isa rin sa mga nag o-OJT sa department na iyon. Magka edad lamang sila pero mas mukha itong matured sa kanya. Palagi kasing nakasalamin.

Tiningala ni Roxanne ang babae. Nakaupo lamang kasi sya. "B-bakit daw? May error ba sa files na pinasa ko?" Agad nyang tanong.

Natawa si Sandra. Hindi, ano ka ba. May sasabihin ata. Kanina ka pa nya hinihintay eh." Sabi nito. May hawak rin itong mga papeles. Isa ito sa mga una nyang nakapalagayan nang loob.

Na late sya nang almost thirty minutes dahil hinatid nya pa si Raven sa pad ni Nikko. Hinatid kasi ni Nikko si Raven sa apartment nila ni Yna alas diyes nang gabing iyon dahil biglaan dawn a nag-aya ang mga kapwa nya model na mag-inom sa pad nya.

Nang makumpirma nya na nakaalis na ang mga kaibigan nito nang umagang iyon ay ihinatid nya na si Raven dahil may pasok sya. Bahagya na rin syang naglinis roon dahil nagkalat ang mga bote kahit saan at mukhang may hang over pa si Nikko.

Alam nya naman na dadating na si Manang Tising anu mang oras kaya kahit papano ay panatag na sya na magiging maayos si Raven.

"N-nabanggit nya na ba sayo kung ano ang sasabihin nya?"

Umiling si Sandra. "Ano ka ba, pumunta ka na lang." Natatawangs abi nito bago tumalikod.

Hindi nya alam kung bakit pero hindi maganda ang pakiramdam nya sa pagpapatawag na iyon nang boss nya sa kanya. Baka ielaborate na nito sa kanya ang mga undertime at lates nya. Napangiwi sya.

Inayos nya ang sarili at pinagpag ang damit before she headed to his boss' office. Kumatok muna sya sa pinto. Nang marinig nya ang boses nito ay pumasok na sya.

"Close the door please,"

Isinara nya namana ang pinto.

"Sit down Roxanne." Anito. Tumayo ito nang makaupo na sya.

"B-bakit nyo po ako pinatawag ma'am?"

Ngumiti ang babae. "Alam mo ba na big boss natin yung lalaking niligtas mo kahapon?" Tanong nito.

Nangunot ang noo ni Roxanne. "O-opo ma'am. Nabanggit na nila sa akin."

"Well, gusto ka daw nya kausapin."

Nanlaki ang mata nya. "P-po?" Itinuro nya ang sarili. "A-ako po?"

Tumango ang amo nya. "Ano ka ba, you look tense. Malamang ay magpapasalamat yun sayo. Kung hindi dahil sayo ay baka deds na sya." Natatawang sabi pa nito.

Napalunok sya. "G-ganoon ho ba.."

"Oo. Oh sya, umakyat ka na roon, ayaw pa naman noon nang pinaghihintay." Sabi nito.

Pagkatalikod nya ay naalala nya si Nikko. Ayaw na ayaw rin kasi nito na pinaghihintay ito, pero wala na rin naman itong magagawa. Dalawang beses nya na itong napaghintay dahil nasa trabaho sya tuwing kailangan sya nito.

Inayos nya muna ang sarili sa comfort room bago umakyat sa sixteenth floor. Kinakabahan pa naman sya. Ang alam nya ay strikto at masungit si Mr.Montenegro. Ilang sandali pa ay nakita na sya ni Judith.

"Hello. Andyan ka na pala. Kanina ka pa hinihintay ni Boss. Pasok ka na." Sabi nito.

Pilit syang ngumiti. "Ah, ano. M-masungit daw si Mr.Montenegro.."

Natawa si Judith. 'Don't worry, he's in a god mood, lalo na at ikaw ang kakausapin nya." She assured.

"S-sige, salamat." Aniya.