Pierwszego kwietnia, o poranku, nasza bohaterka budzi się i odkrywa, że nic nie pamięta. Nagle pojawia się przed nią tajemniczy chłopiec - przedstawia się jako "duszek" o imieniu Orion. Dziewczyna postanawia z jego pomocą jakoś odzyskać swoje wspomnienia... aż w pewnej chwili dzwoni telefon. Nie rozpoznaje ona imienia na wyświetlaczu, ale nieznajomy podobno jest jej "chłopakiem" - bohaterka postanawia się z nim spotkać, choć pomimo największych wysiłków, nie jest w stanie przypomnieć sobie jego twarzy.
Nawet podobało mi się to anime.. Nawet. Nie było jakieś wyjątkowe czy super ciekawe, ale jak coś zacznę, to mam zwyczaju skończyć. Fabuła taka sobie, trochę przewidywalna, ale nie jakaś mega nudna. Muzyka i kreska strasznie mi się podobały. Tylko denerwowało mnie w kresce to, że drugoplanowe postacie nie miały oczu. Bohaterowie.. No nie byli za ciekawi. Nikogo nie polubiłam, poza Orionem i Ukyo. Za to szczerze niecierpię Kenta i Shina. No po prostu ich nie trawię. Ale niestety będę musiała wybrać tego, którego bardziej nienawidzę. To będzie trudne.
Nie wiem, czy polecać komuś tę serię.. Ale może lepiej obejrzeć. Jedni przyjmą to tak jak ja, a inni jak moja znajoma: 'Łaa, to anime było świetnie! Nie znam lepszego!' Także.. Zdania są podzielone XD. Ale powiem, że dla muzyki warto to oglądać. Albo po prostu warto tylko posłuchać openingu.
Ulubiona postać: Ukyo
Nielubiana postać: Shin
Ocena:
Postacie: 3/10
Muzyka: 9/10
Kreska: 8/10
Fabuła: 5/10
CZYTASZ
Recenzje Anime
RandomBędę tutaj opisywała i oceniała różne anime, które polecam, nie polecam.. Ogólnie te, które obejrzałam. :D Uwaga: Okładka będzie zmieniana dotąd, aż wreszcie znajdę idealnie dopasowaną i spełniającą moje oczekiwania.
