SHİZAYA II - The Story Of After Death

Bölüm - 0 ● Ansitif Mot Agustin

"E-Efendim, Nerrissa-sama sizi çağırıyor." Gri saçlı genç eğildi saygıyla.  Simsiyah duvarların ortasında duran, asil bakışlı efendisi kibirli gözlerini üzerine kilitledi. "Defol." Diyip sırtını döndü. Siyah duvarların içinden geçti. Hızlı adımlara yürürken bir yandan ellerindeki siyah eldivenleri çekiştiriyordu.

  Uzun, siyah ve aşağıya doğru uzanan çukura bıraktı kendisini. Bedeni yere yaklaştığında bir kedi gibi kendi kendisine, kıvrak hareketlerle ayaklarının üzerinde düşmesini sağlamıştı. Omuzlarındaki apoletlerini sirkeledi.
Önündeki siyah duvardan içeri girdi ve sırtındaki kızıl, uzun silahını eline aldı. Annesinin saçını tarayan beyaz saçlı, mermer tenli kadınlara aşağılayıcı bakışlarıyla birlikte elindeki kızıl hançeri doğrulttu.

"Ya kaybolursunuz, ya da ruhunuzu cehennemden def ederim." Kadınlar titreyip tam ellerindeki tarağı bırakacakken fırsat bile vermeden, gözle takip edilemeyecek hızda ikisinin de boynunu kesti.

Annesi gözünü masasına dikti. "Lanet olsun, en sevdiğim tarağıma kan bulaştı. Mutlu musun İzaya?" Dediğinde genç adam kılıcı sağa doğru savurdu.
"Cehennemde yeterince orospu var."

Annesi gülümseyip ayağa kalktı ve oğlunun yanına gitti. Ondan kısa kalıyordu. Omzundaki apoletlerde parmağını gezdirdi. "Dün gönderdiğim sex kölelerini öldürmüşsün? Üstelik hiç dokunmadan."

"Anne, dediğim gibi. Birisine dokunamam." Gözlerini yere devirdi.

"Neden? Kadınlardan hoşlanmıyorsan mükemmel doğurgan bir erkek bulabilirim?"

"Hayır." Dedi İzaya omzundaki eli iterken. "Nedenini bilmiyorum ama..." elini boynuzlarına götürdü. "Bana söylememen gereken 'yaşayan hayat' la ilgili sanırım."

Nerissa kaşlarını çattı. "Olmaz, İzaya! Bir insan ömrü geçirmiş olman zaten duygularının tamamen körelmesini engelliyor. Eğer insan anılarını alırsan... Imm.." dudaklarını büzdü. 

Genç adam gözlerini zarif kadına dikti. "Biliyorum. Neyse, buraya gelme sebebim bu değil. Senin çağırmış olman."

Nerrissa ellerini çırptı. "Evet! Seni bir eğitime girmeni istiyorum! Söylendiği gibi, sen yaşarken ziyaretine gelebilmiştim. Bedenini almak istiyorsan, bu eğitime girmen gerekli!"

"Yanii..." İç çekti genç adam. "Ölüm Meleği ve Ceset Ustalığı eğitimi... Ugh..."

"Aynen öyle! Şimdi uflama ve dünyaya git. Çünkü az önce seninle bağlanan bir meleğin dünyaya gittiğini gördüm." Dediğinde oğlu irkildi. Hızla elini hızla duvara koydu.

"Lord Lucifer, Apollyon, Beelzebub, Amon, Azazel; Ben Ansitif mot Agustin, cehennem için 5. Kapıyı çağırıyorum!" Duvarda beliren beyaz kapıyla duraksadı. Annesine döndü.

"Bir boynuz kaybetmek bana koymaz." Diyip kapıdan geçti.  Yüzüne değen rüzgarla yüzü buruştu. Her yer ölümlü kokuyordu...

[Bu bölüm kitabı kütüphanenize ekleyebilmeniz amacıyla yayınlanmıştır.]