Chapter 12: Ano raw?

103 14 5
                                    

Jenna's POV

Nakaupo ako sa labas ng bahay namin. Nang biglang may tumabi sa'kin at nag-abot ng panyo. Si Nathan .. Di ko namalayang umiiyak na naman pala ako.

Siguro kung wala lang akong problema ngayon, kinikilig na 'ko.

Hanggang ngayon kasi di pa nagkakaroon ng malay si Lianne pero ok naman na raw siya. Wag lang daw magpagod, may asthma kasi si Lianne eh. Siguro sumali na naman sa P.E. nila.

Pinauwi na muna ako ni Mama, siya na raw bahala dun. Tinawagan na rin namin si Kuya Kean, halatang nag-aalala yung boses niya nung sinabi namin yung nangyare kay Lianne. Di kasi siya pwedeng umuwi dahil nasa kalagitnaan na siya ng OJT pero pipilitin niya raw.

Di naman kami namroblema sa bill ng ospital dahil pamilya nila Natnat yung may-ari nun. Pero kahit ganun pinilit pa rin ni Mama na bayaran namin yun. Sobra-sobra talaga kaming nagpapasalamat sa kanila ng dahil dun ligtas na si Lianne.

"Salamat pala ah." Nakangiti sabi ko habang umiiyak. Baliw lang ako noh?

"Walayun.Gagawinkonamanlahatparasayoehkasigustokiata" mabilis niyang sabi.

Yung sabi niya parang sirang keyboard, walang space.

"Ha?" Di ko kasi narinig eh. Ano raw?

"Ah-h wala. Sabi ko wala yun." Parang kanina nahahabaan ako sa sinabi tas yun lang yung ibig sabihin. Wtf?

Nathan's POV

Shit. Sinabi ko ba talaga yun? Ha? Oo. Tss. Kasalanan ko bang nagkagusto ako sa kanya?
Nakakabakla ba? Wala akong pakealam!

Wag kang maingay ah. Tss-- Oo ikaw nga. Wala ng iba.

Thor, wala akong masabi.

Pagkatapos kong puntahan si Jenna sa bahay nila. Pinapunta ko dito Mang Sony para magpasundo. Gabi na rin kasi. Delikado.

Dumiretso na ako sa kotse KO. Pinauna ko na kasi yung kambal, Joshua at Farrah, at Chris dahil pupuntahan ko pa nga si Jenna. Siya nga.

Habang nasa kotse ako. Binuksan ni Mang Sony yung radio then tumugtog yung Alipin by Shamrock.

T*ng*n*! Habang pinapakinggan ko yung kanta parang tagos sa puso ko . OA man pakinggan pero yun yung nandito at nararamdaman ng puso ko.

Pinikit ko yung mata ko at inisip ko na sana maging okay na lahat. Na sana maging okay na si Jenna

Na sana di na maulit yung nangyari dati ..

Jenna's POV

Dalawang araw ding naconfine si Lianne dahil marami pang in-examine sa kanya. Basta ang sabi ng doktor wag lang pwersahin yung katawan at iwasang magpagod kasi nakakasama yon sa kanya.

*ting (tunog ng cellphone yan XD)

From: Natnat :)
Pre san ka na? Malate ka na po.
Txtback :)

Napangiti naman ako sa text ni Nathan. Ok na sana eh. Kundi lang niya nilagyan ng "pre".

Di na 'ko nagreply kasi nasa hallway naman na ako malapit sa room. Sakto namang pagpasok ko dumating yung first subject teacher namin. Hayy. Buti nalang dahil ayoko madetention.

"Okay class I have a meeting today. Better na gawin niyo na yung unfinished assignments niyo.Goodbye class!"

"Goodbye Ms. Del Rosario!!"
"Okay Ma'am"
"Yes! Walang klase."
"Yun oh! Walang first subject"

Sigawan ng mga classmates kong boys. Yung mga girls naman ..

"Friend, Am I maputi na ba?" Habang hawak yung foundation ek ek na yan.

"No friend. Konting dagdag pa."

Juskoo. Buti nalang tahimik 'tong katabi ko. Sino pa ba? Syempre si Nathan ko. (a/n: Nathan ko??) Ha?-ehh---- ibig kong sabihin katabi ko nga siya. Diba readers?

*tango*tango*

"Tara sa Music Room. Tambay tayo." aya sa'kin ni Nathan. Tumango naman ako. Wala naman akong ginagawa pa eh.

Sina Farrah at Joshua kasi lumabas. Yung kambal, ayun naghanap ng girls. At si Chris, hulaan niyo kung nasaan. Haha. Alam na this?

Habang nasa Music Room kami. Inayos ni Nathan yung isang acoustic guitar at dalawang mic.

Duet kami? Nakakahiya baka mapiyok ako, o kaya maubo o kaya di ko alam yung lyrics. Huhuhu. Helpppp!

"Don't worry. Alam kong alam mo yung lyrics nito." Huh? Nabasa niya kaya yung nasa isip ko?

Tumingin naman ako kay Nathan. Nakangiti lang siya. Tinapik niya yung isang katabi niyang upuan para dun ako umupo.

Nagsimula na siyang magstrum ng guitar. Teka. Parang alam ko 'tong kanta. True Colors by Justin Timberlake and Anna Kendrick.

[Nathan:]
You with the sad eyes
Don't be discouraged
Oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
And the darkness inside you
Can make you feel so small

[Jenna and Nathan:]
But I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful,
Like a rainbow

[Nathan:]
Show me a smile then,
Don't be unhappy, can't remember
When I last saw you laughing
[Duet]
If this world makes you crazy
And you've taken all you can bear
You call me up
Because you know I'll be there

And I'll see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I love you
So don't be afraid to let them show
Your true colors
True colors are beautiful,
Like a rainbow

Parang damang-dama ko yung pagkanta ko. Parang nabawasan yung bigat na dinadala ko. Freshen up kumbaga. Napatawa nalang kami pareho.

Pagkakita ko naman dun sa may pinto. Nakasilip si Bff, Joshua, JK, JL at Chris. Mga nakangiting may halong pang-aasar.

Bigla namang nag-iba mood ni Natnat.

"Oh? Ba't nandito kayo?" Nakabusangot niyang tanong.

"E kasi po. Next subject na! Gusto mo bang madetention kayo? Ha? Pero mukhang nag-eenjoy pa kayo dyan. Ge. Go lang ng go!" Sagot ni JK sabay takbo nila.

Hinila naman ni Nathan yung kamay ko. Wala na'kong pake kung may makakita sa'min. Ang mahalaga di kami ma-late.

---
A/n: free lyrics tho. Hahaha. Thanks sa tulong sa paggawa nitong chapter 12 :) ErvinPDimagiba at BunnyJJK97

Thanks also for the reads and votes. :) ;)

Lovelove~ Jeancoolet28

Fight For Love [On-going]Where stories live. Discover now