SECRETLY MARRIED FANFIC

Kabanata 3

Wedding vows

**

Kent's POV

Magka hawak ang kamay namin ni Phoebe nang humarap sa altar.

Nag simula na ang sermon ng pari pero hindi ko ma pirme ang tingin ko sa unahan. Napapalingon ako sa babaeng katabi ko.

I didn't felt this way nung unang beses kaming ikinasal. I guess I'm too in denial about my feelings back then.

Pero noon paman, I cared for her and I know I loved her more than just a friend. Masyado lang talaga kaming bata noon.

But of course, kung hindi ko sya gusto noon I will never agree to marry her in the first place. Hindi nila ako mapipilit kahit pa yun ang gusto at kasunduan ng mga magulang namin.

Hindi ko matanggal ang titig ko sakanya. Hindi ko na maintindihan kung ano ang sinasabi ng pari sa unahan.

I'm staring at her like she'll vanish kapag nawaglit sya sa aking paningin.

Napa lingon sya saakin. Kumurba ang labi nya paitaas. Nag mukha syang diwata sa ayos nya. Bagay sakanya ang light make-up lang, lalong tumingkad ang kanyang ganda.

Nangungusap ang kanyang mga mata. Tila sinasabi nito sakin kung gaano sya kasaya at kung gaano nya ako kamahal.

Napalingon kaming dalawa sa unahan ng nag simula nang kinuha ng pari ang atensyon namin.

"Ngayon, maaari nyo nang ipahayag ang inyong gustong iparating sa bawat isa habang isinusuot ang inyong mga singsing, na syang tanda ng inyong wagas na pag mamahalan, at simbolo ng pagiging iisang laman." 

Sabi ng pari. Nakangiti sya sa amin. Alam nya yatang hindi kami nakikinig sakanya at ngayon lang kami napa baling. Lumapit yung ring bearer at iniabot ang wedding rings.

Huminga ako ng malalim at inilagay ang kaliwang kamay nya sa puso ko. I want her to feel how crazy my heart is at this moment!

It's beating so hard and fast na para bang lalabas na ito sa katawan ko!

Tinitigan ko sya ng may intensedad saka nag simulang ibuhos ang nararamdaman ko sakanya.

"I, Ken Tomas Fuentabella, take you Phoebe Isabelle Bernal and soon to be Fuentabella again.. to be my wife.. my partner in life and my one true love. Phoebe, I can't promise you that this marriage will be pecfect, dahil hindi tayo perpekto. What I can promise you is that, I can and I will love you, for the rest of my life. Aalagaan kita, pag sisilbihan at irerespeto. I will love you faithfully, through the best and the worst..

Dahil ikaw si Phoebe, ikaw ang kaibigan ko.. ang sandalan ko.. ang mahal kong engot.. ang mahal kong asawa. You've given me million reasons to be happy. As I have given you my hand to hold, so I give you my life to keep. And I will keep yours too..

I love you Phoebe, and baby.. I'm so greatful to God, because I'm so lucky to have you. "

Napabuntong hininga sya habang nag uunahang tumulo ang mga luha nya.

She's smiling and mouthing I love yous to me over and over again.

"I love you too," marahang tugon ko.

Kinuha ko ang kamay nya na nakalagay sa aking dibdib. Dahan-dahan kong ipinadaosdos ang singsing sa kanyang daliri saka ko ito marahang hinalikan.

She gently swipe her tears in her eyes at tinitigan ako. Huminga rin sya ng malalim at hinawakan ang mga kamay ko.

At unti-unti nya nang binuka ang kanyang bibig.

"Kent, I enter into this marriage with you, knowing that the true magic of love is not to avoid changes, but to navigate them successfully. Marami na tayong pinagdaanan, at naniniwala akong walang problemang hindi natin kayang lampasan..

I will love you too, untill forever. Irerespeto din kita, aalagaan at mamahalin nang higit pa sa inaakala mo. Yes, we're not perfect Kent, I know, but our marriage will be somehow perfect because we're satisfied and contented. You made me stronger as a person and you give me hope..

Dahil ikaw din ang kaibigan ko.. ang sandalan ko.. ang mahal kong sungit.. ang mahal kong asawa. Hindi ko din alam kung ano ang nagawa ko sa past life ko, dahil ang bait ni God sakin. Binigay ka nya sakin e. You're my angel. I love you so much Ken Tomas Fuentabella."

I can't believe it! She made me cry again!! I'm so happy that I can't contain my tears! Baby, this is too much!

Pasimple kong pinalis ang luha ko sa dulo ng aking mga mata. Natawa ang mga bisita, maging si Phoebe ay ngumisi saakin.

"Damn, baby. You made me cry twice, you'll pay for my precious tears tonight." Bulong ko sakanya.

Ako naman ngayon ang ngumisi sa kanyang reaksyon.

Namula ang pisngi nya, di lang dahil sa make up kundi dahil sa mga iniisip nya.

"Naughty girl" tugtong ko pa.

Ngumuso lamang sya saakin. Nag pipigil ng tawa. Sabay kinuha ang aking kamay at isinuot ang singsing.

Ilang saglit lang ay nag salita na ulit ang pari.

"Ikaw, Ken Tomas Fuentabella ay kinukuha si Phoebe Isabelle Bernal para maging iyong asawa, at nangangakong mamahalin sya at aalagaan, sa harap ng mga taong saksi at  sa harap ng Maykapal, sa hirap man o ginhawa, hanggang sa araw ng inyong kamatayan?"

"Opo father."

My eyes are focusing on Phoebe. Holding her both hands and squeezing it lightly.

"Ikaw, Phoebe Isabelle Bernal ay kinukuha si Ken Tomas Fuentabella para maging iyong asawa, at nangangakong mamahalin sya at aalagaan, sa harap ng mga taong saksi at  sa harap ng Maykapal, sa hirap man o ginhawa, hanggang sa araw ng inyong kamatayan?"

"Opo father."

Saakin lang din sya nakatingin the whole time.

Nag hihiyawan na ang mga bisita.

"And now I pronouce you, husband and wife. Mr. and Mrs. Fuentabella! And you may now kiss the bride!"

I slowly remove her veil. We're mouthing I love yous again. Then I put my hands in between her face. Pulling her towards me. Tilting her head for me to kiss her properly.

The moment my lips touched hers, another tears are forming in my eyes.

Pumikit ako at marahan syang hinalikan.

Hiyawan at palakpakan ang narinig ko mula sa mga bisita pero hindi ako dumilat.

Pakiramdam ko walang ibang tao dito.

Just me and my baby.

Just me and my wife.

My life.

My everything.

"I love you baby. Hindi ako mag sasawang sabihin at ipakita sayo na mahal na mahal kita" sambit ko pag katapos ko syang halikan.

"Mahal na mahal din kita Kent."

This is what true happiness is.

Contentment. Wala na akong mahihiling pa.

I have Phoebe. Nothing else matter.
________________________________________________________________________________