Hoofdstuk 38

1.8K 105 8
                                    

Ginny is terug met een doek en een ontsmettende vloeistof. Voorzichtig veegt ze over de wond op het voorhoofd van de jongen heen. Hij schokt, dat betekent dat hij nog leeft! Als zijn hoofd schoon is, bindt Ginny een andere doek om zijn hoofd heen. Het bloeden lijkt gestopt. 'Zijn been,' zeg ik. Ginny kijkt er net zo geschokt naar als ik me net voelde. 'Kennen we daar een spreuk voor?' We blijven even stil om elkaar te laten nadenken. Ik weet dat er een spreuk voor is, maar kan niet op de juiste woorden komen.

Jaren geleden gebruikte een professor het, om Harry te genezen. In een Quidditch wedstrijd was hij hard geraakt, waardoor zijn arm was gebroken. 'Gin, professor Lockhart gebruikte het in ons eerste jaar op Harry,' zeg ik. Ze kijkt me vaag aan. Het eerste jaar is voor haar een vervelende tijd om aan terug te denken.

Voldemort had haar door een dagboek in zijn greep. In naam van hem moest ze de verschrikkelijkste dingen uitvoeren. Hij gebruikte haar jonge leven, om zelf sterker te worden. Tot op de dag van vandaag ben ik zielsgelukkig dat Harry haar heeft kunnen redden. Ginny praat niet graag over die tijd. Ook nu schudt ze haar hoofd. 'Dat weet ik echt niet meer.' De enige die ons zou kunnen helpen is Hermione Granger. Zij kent elke spreuk en betekenis uit haar hoofd. Maar zij is natuurlijk nergens te bekennen. 'Laat me even denken,' zeg ik tegen Ginny. 'Denk niet te langzaam, hij is nog steeds flauwgevallen door de pijn,' zegt Ginny.

Ik probeer het moment dat we rond Harry stonden voor me te halen. Hij zat op de grond en professor Lockhart zat naast hem. Brackium- Verder laat mijn geheugen me in de steek, maar ik weet dat er nog iets achteraan hoort. 'Brackium,' fluister ik, om het woord te onthouden. 'Dat komt me bekend voor,' zegt Ginny. 'Brackium Emendo!' Trots kijk ik Ginny aan. 'Volgens mij is dat de spreuk,' zeg ik er achteraan. 'Doe het snel,' zegt Ginny. Ik schud mijn hoofd. 'Dit is niet mijn eigen toverstok, weet je nog? Ik ben bang dat de spreuk niet krachtig genoeg is als ik het uitspreek,' zeg ik. 'Goed dan.' Ginny pakt haar toverstok uit haar gewaad en richt het op de been van de jongen. 'Brackium Emendo.' Langzaam zien we de been recht trekken. 'Het is gelukt,' fluister ik trots. Ginny komt naast me staan en slaat haar arm om me heen. 'We zijn een goed team.' Het lukt me om een kleine glimlach met mijn lippen te vormen.

'Dave?' Er komt een jongen aangerend die als twee druppels water lijkt op de jongen die we net hebben verzorgd. 'Leeft mijn broer nog?' De jongen zakt neer naast het lichaam van Dave, die er nog steeds stil bij ligt. 'Ja, we hebben zijn hoofd verzorgd en zijn been rechtgezet,' zegt Ginny simpel. De jongen kijkt ons verbaasd aan. 'Waarom heeft hij zijn ogen dicht dan?' Het is duidelijk dat hij het niet vertrouwd. 'Door de pijn is hij flauwgevallen, maar hij zal nu snel bijkomen,' stel ik hem gerust. Het verbaast me dat ik zo zeker klink van mijn zaak. De jongen haalt een fles water uit de tas, die op zijn rug hing. Hij ondersteunt zijn broer in de nek en giet wat water in zijn mond. 'Kom op, drink wat. Word wakker!' De wanhoop in zijn stem is duidelijk te horen.

Na enkele minuten komt Dave langzaam bij. Zijn broer is dolgelukkig en omhelst ons. Ook ik haal opgelucht adem. Ginny en ik hebben een leven gered vanavond!

Plotseling klinkt er een kille stem door de Zaal heen. Het wordt gelijk doodstil. 'Harry Potter is dood. Hij is gedood toen hij probeerde te vluchten, zichzelf in veiligheid probeerde te brengen terwijl jullie je leven voor hem opofferden. We brengen jullie zijn lijk als bewijs dat jullie held dood is. Wij hebben de slag gewonnen. De helft van jullie strijders is gesneuveld. De dooddoeners zijn in de meerderheid en de Jongen Die Bleef Leven is niet meer. De strijdt moet nu beëindigd worden. Wie zich blijft verzetten, man, vrouw of kind, zal worden afgeslacht, samen met zijn familie. Kom naar buiten en kniel voor mij, dan zal jullie levens worden gespaard. Jullie ouders en kinderen, broers en zusters zullen blijven leven en vergeven worden, en samen met mij een nieuwe wereld opbouwen.'

Nu we samen zijnWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu