-Chapter 9-

245 16 7
                                    

Clemente's POV

Yeah.

I'm kinda stupid. Here I am,walking without destination. Ang bigat bigat ng loob ko. Before, I'm the one who dumped guys, and now look at me.. I'm being dumped by a guy.

I thought walang pinapatunguhan yung paglalakad ko, pero dinala pala ako ng mga paa ko papunta sa lumang playground, blocks away from my house.

My cousins and I used to play here when we were kids. I miss being a kid.

Ang problema mo lang ay kapag napagalitan ka ng magulang mo dahil nagkasugat ka o hindi mo inubos yung pagkain mo.

Pero kapag malaki ka na, it's not like that anymore. You have to decide and solve problems on your own.

Sa lalim ng iniisip ko, I didn't notice na may tao pala sa tabi ng lumang swing na inupuan ko.

"Uy, ikaw pala. What brought you here?", I greeted him.

"Hinatid ko si Ara, e napadaan ako dito. Walang tao so umupo muna ko para tahimik..", si Stephen.

"Naks hinatid si Ara.. Kayo ha? Oh e bakit naman gusto mo ng tahimik na lugar ngayon, problem?", I asked him. He looks so sad.

"Honestly, yeah. May problem nga ako.", nakatungo nyang tugon.

"Sabi na eh. Care to share?"

"I like your cousin, Clemente. Obvious naman siguro sa room natin di ba?"

Oo nga pala, nakaligtaan ko na yung nangyayari dito sa dalawang ito. Masyado akong nafocus sa lovelife ko.

"Yeah. What's wrong ba?", I asked. Ramdam ko ang paghinga nya ng malalim bago sumagot sa tanong ko.

"Nakarating sa manager ko yung about us. She's not happy with it, I mean my manager doesn't want me near Ara. She wanted me to leave schooling if hindi ako lalayo kay Ara.", napayuko sya. Is he crying? I guess he doesn't like Ara, he loves her.

"So what are you going to do now Stephen? Tingin ko, ayaw lang masira ng manager mo yung career mo. May ka-loveteam ka. You know showbusiness..", sabi ko.

Naawa naman ako sa kanila. Hindi lang pala ako ang nasasaktan.. Marami pang iba.. Hindi ko pasan ang daigdig.

"Alam ko, Clemente. That's why I'm so confused. Damn! I dunno what to do. Sabi ni Ara nung malaman nya to, she's willing to sacrifice daw for my career.", naihilamos nya ang kanyang mga kamay sa mukha nya.

Nakakaawa. Sa TV nga pag nakikita namin syang ganito,iyakan na ang mga tao, what more if you saw it in reality?. OwComeOn! Mamon! Haaay.

Nilapitan ko sya and then I hugged him. Wala akong maitulong eh. Hmm wait may naisip ako.

"I have an idea",sabi ko kay Stephen at umalis sa pagkakayakap.

"Ano naman yung naisip mo?", tanong nya.

"Kung gusto nyo ang isa't isa, pwede nyo namang ipaglaban ng hindi masisira ang career mo.."

"Pano?", tanong ulit nya.

"Simple lang, itago nyo."

* * * * *

Ranzel's POV

This is crazy! ang tagal umuwi nung Clementeng yun! Naiilang ako dito eh.

Andito lang naman ako sa bahay nila, hell yeah! I'm here waiting for her for about like 2 hours? Kanina pa dapat yun nakauwi ah! Nag-iisang anak  siya kaya eto gisado ko sa interview.Ininterview ako ng parents nya. Natapos na kong gisahin wala pa din sya! Fvck this sh!t. Napatampal ako sa bibig ko. Ayaw ngapala ni Clemente na nagcurse ako. Tsk. Pumunta na nga ako para bumawi sa kanya, tapos ganito? Ops ops wag mag-isip na may gusto ako dun! Kaibigan ko sya kaya ganito at babawi ako sa kanya. Ah ewan! Basta dinala ako ng mga paa ko dito pero walang ibig sabihin ito.

Thou Shall Not Mess With A Gangster #Wattys2015Where stories live. Discover now