- Nazlı
Aşina olduğum bu sesin adımı söylemesi ile gözlerimi zoraki araladım. Başım çok ağrıyordu. Araba kenara çekilmiş duruyordu.
Birkaç saniyelik sersemlikten sonra kendimi toparlayıp Mehmet'e baktım ve "Efendim" diye cevap verdim.
Mehmet eliyle ilerde ki büfeyi işaret ederek; "Kahvaltı yapalım mı?" diye sordu.
Gösterdiği yere gönülsüz bakış atıp, "Hiç canım istemiyor kusura bakma" diye cevap verdim.
Bu sözümden sonra Mehmet garip şekilde beni süzmeye başladı. Onun tereddütsüz bana bakışı utanmama sebep olmuştu ve başımı çevirip camdan dışarı baktım.
- Üzülme lütfen
Duyduğum bu söz üzerine tekrar Mehmet'e baktım. Neye üzülmeyecektim? Ne demek istemişti? Şaşkın bakışlarla çehresini süzerek; "Anlamadım?" dedim.
Yüzüme bakmaya devam ederek;
- Babanın söylediği sözler seni çok üzdü biliyorum dedi.
Bu sözden sonra içimi tekrar tarifsiz bir acının sardığını hissettim. Gözlerimi dizlerime indirirken, "üzülmüyorum" dedim buruk bir sesle. "Artık üzülmüyorum..."
Bu konuşma rahatsız olmama sebep oluyordu ve etrafıma bakınarak "Geldik mi yoksa?" diye sordum.
Mehmet lafı değiştirmek istediğimi anlayıp, sadece "Evet" diye cevap verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görücü Usulü Aşk
SpiritualÇocukluğumda öğrendim ben. Doğan güneşin batmaya mahkum olduğunu ve her yazın sonunda çetin bir kışın beklediğini... Güller bin bir hevesle açsa da nihayetinde kuruduğunu ve gecelerin soğukluğunu... Çocukluğumda öğrendim ben ölümün o soğuk yüzünü. A...
