"Ah önemli değil" diye atıldı Cemile anam, "Biz de zaten yeni çıkmıştık" dedi arabanın kapısını açarken.
Bana öne binmem için işaret etmesine rağmen anlamazdan gelip arkaya yanına oturdum.
Yol boyunca ne Mehmet nede ben hiç konuşmadık. Sürekli konuşan bir tek Cemile anamdı. "Ah sorma başımıza geleni Mehmet oğlum" diye hayıflandı.
Ne diyeceğini anlamıştım ama bir türlü müdahale edemedim.
Ve devam etti; "Bu Nazlı'nın çok isteyeni var çok. Az önce biri daha yolumuzu kesip Nazlı'ya, -Ya benimsin ya toprağın- dedi" diye bitirdi.
Gözümün ucuyla ters ters baktım. Ne yapmaya çalışıyordu bu kadın. Düpedüz yalan söylüyordu üstelik hiç gereği yokken. Anladığım kadarıyla o, satışa sunduğu malın kalitesini artırıyordu kendince. Yani Mehmet'e benimle evleneceği için çok şanslı olduğuna inandırmaya çalışıyordu sanırım.
Sonra gözüm Mehmet'e kaydı. Cemile anamın söyledikleri ile pek ilgileniyormuş gibi durmuyordu. Sanki aklı başka bir yerde gibi Cemile anamın her söylediğine "hı hı" deyip başını sallıyordu sadece.
Sonra Saadet Annemin geçen bize geldiğinde Mehmet'in hasta olduğunu söylemesi aklıma geldi. Söylemezsem ayıp olur diye düşünüp "Geçmiş olsun, şimdi nasılsın?" diye sordum. Arabaya bindim bineli ilk defa konuşmuştum ve bu soru o'nun dikkatini çekmeyi başarmıştı.
Önce "Efendim?" diye afalladı. Sonra tam ağzını açıp bir şeyler diyecekken Cemile anam "Aa sahi nasıl unuttum. Annen geçen bize geldiğinde üşüttüğünü söylemişti Şimdi nasılsın oğlum?" diye atıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görücü Usulü Aşk
SpiritualÇocukluğumda öğrendim ben. Doğan güneşin batmaya mahkum olduğunu ve her yazın sonunda çetin bir kışın beklediğini... Güller bin bir hevesle açsa da nihayetinde kuruduğunu ve gecelerin soğukluğunu... Çocukluğumda öğrendim ben ölümün o soğuk yüzünü. A...
