In Tijden Van Oorlog (NL) #wattys2016

10

30 oktober 1944

Het is al meer dan drie weken terug dat Felice iets heeft gehoord van Web. Ze is bezorgt maar niet dat ze het toegeeft ofzo. Nee als ik er over begin begint ze met zuipen, dus ik laat het maar zitten. Ze wordt toch boos als ik er over begin en de laatste keer gooide ze haar glas kapot op de grond en liep weg.... sinds dien heb ik haar niet meer gesproken. Het was twee dagen geleden.

"June?" Hoor ik ma roepen.

"Ja mam?" Zeg ik en loop naar de keuken waar ze aan het aanrecht staat.

"Kan je me even wat aardappels gaan halen bij de boer?"

"Maar het is zo koud buiten en..." nee ze laat me niet uitpraten. Ze wijst naar de deur als teken van "geen gemaar muhmuhmuh". Ik sjok naar de deur en ma geeft me wat geld mee.

"Dag lieverd." Zegt ze nog.

Ik loop de straten van Eindhoven door. Het is koud en het sneeuwt veel. Sjokkend loop ik naar het einde van het stadje en ga het veld in waar zich een boerderij bevindt. Ik zie echt niemand op straat... ik ben de enige.
Het enige wat ik zie zijn grijse vieze huizen met veel schade door de bombardementen. Het ziet er triest uit, een grijze stad.
Wanneer ik aankom bij de boer hoor ik de honden al blaffen. Ik klop op de deur en even later gaat hij langzaam open.

"Wat moet je?" Zegt een man... het is meneer Janssen.

"Hallo meneer. Ik kwam vragen of u nog wat aardappels had." Zeg ik beleeft.

"Ga toch weg." Zegt hij en wil de deur dicht doen, maar ik hoor een vrouw "Doe niet zo Wil! Laat dat kind even binnen. Wie is het eigenlijk?".
Nog geen seconde later staat mevrouw Janssen in de deuropening.

"Och jij bent het June! Wil hoe durf je! Kom toch binnen kind. Kopje thee?" Zegt ze.

"Ja lekker." Zeg ik glimlachend en ik loop naar binnen.

Het is een klein oud boerderijtje van buiten, maar het is een heel mooi en ruim huis van binnen. Als ik de keuken in loop staat er een grote eikenhouten tafen voor zes personen, een ruime keuken en delftsblauwe sierborden aan de pleisteren muur.

"U hebt echt een prachtig huis." Zeg ik wanneer ik aan de tafel ga zitten.

"Dankje June. Hier is je thee." Zegt mevrouw Janssen terwijl ze het kopje thee voor mijn neus zet.
Ik grijp meteen naar het kopje warme thee en warm meteen wat op.

"Wil is net de kachel aan aan het maken, dus je kan dadelijk lekker bij de kachel gaan opwarmen." Zegt mevrouw Janssen lief.

"Danku, maar ik moet niet te lang blijven. Ma zit te wachten op aardappels."

"Ohja wacht maar." Zegt ze en komt even later terug met twee grote zakken met aardappels.

"Ik hoop dat dit genoeg is voor de komende maanden. Er is niet veel meer dus dit is alles wat ik je kan geven."

"Heel erg bedankt mevrouw." Zeg ik en pak de zware zakken over.

"En nog heel erg bedankt voor de thee." Zeg ik en loop naar de deur.

"Geen probleem." Zegt ze.
Ze opend de deur en ik ga weer opweg naar huis.

○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●

Hey. Sorry voor het zoooo lang niet updaten! Had proefwerkweek :(
Maar ik heb besloten dat ik steeds wat kleinere hoofdstukken maak en dan wat vaker probeer te updaten!
(Oh en sorry voor dit saaie hoofdstuk)

Xxme