4

181 15 4
                                    

3 oktober 1944

Het is alweer een paar weken na de begrafenis van Emma, er is in de tussentijd niet veel veranderd. Ma en ik wonen nu alleen in huis en ik ben bijna elke dag bij Felice op bezoek. Het is saai, bijna elke dag komen er vliegtuigen over vliegen maar dat is het ook. Het begint koud te worden buiten en ze zeggen dat er een hele strenge winter aan zit te komen, maar dat hoop ik niet we hebben niet heel veel eten. Van pa en Richard hebben we niks meer gehoord en Felice ook niet van haar vader, we weten niet eens waar ze zijn. Oh en van Luz ook niet, niet dat dat veel uit maakt.

Ik zit aan de keukentafel aardappelen te schillen, het zijn er niet veel. Vier om precies te zijn.

"June, Felice is er!" roept ma van uit de gang.

"Stuur haar maar hier heen!" roep ik terug en ik ga verder aan de aardappelen.

"Ben er al." Felice staat naast me en ik moet lachen.

"Wat?"

"Oh niks nou ja alleen jij."

"Oké, wat zullen we gaan doen?" vraagt ze.

"We kunnen een stukje wandelen en bloemen plukken." stel ik voor.

"Ow, ik dacht naar de kroeg." zegt Felice teleurgesteld.

"Oké, voor deze keer dan!" zucht ik. Meestal zeg ik nee, maar we zijn al heel lang niet meer geweest.

"Ja eindelijk!" zegt Felice vrolijk.

We lopen naar de kroeg en ik zeg tegen Felice dat ze niet te veel moet drinken. Ze antwoord, nee nee maar een of twee glaasjes. Ik weet dat ze zich daar nooit aan houd. We lopen de kroeg en we horen meteen oorverdovende harde muziek. Het tweede wat ik merk zijn de soldaten in de kroeg.

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, het zijn er heel veel. Er zijn ook bijna geen vrouwen op ons en drie andere vrouwen van vijfentwintig, wat met de soldaten zijn het schansen en aan het aflebberen, na. Felice en ik lopen door de kroeg en gaan aan een tafel in de hoek zitten.

"Wat mag het zijn?" vraagt de barman.

"Twee pilsjes." zegt Felice bot.

"Alstublieft." vul ik er aan en de barman loopt weg en komt weer terug met twee pilsjes.

"Volgens mij zijn het weer die Amerikanen." zegt Felice.

"Ja, paratroepers."

"Heb je er nog leuke gezien?" vraagt ze, ik heb haar niks vertelt over de ontmoeting tussen mij en Luz en die andere.

"Nee, jij die waar je het mee hebt gedaan gezien?"

"Nu wel." zegt ze en ik kijk achter me. Er komt een Paratroeper aanlopen met bruin haar en fel blauwe ogen, dat is die vriend van Luz!

"Hey June!" zegt hij en Felice's gezicht gaat van vrolijk naar kwaat.

"Uh, who are you?" zeg ik maar om Felice niet ongemakkelijk te maken.

"Ow come on, we met a few weeks ago by the church! Well, you were talking to Luz, but I met you to!"

"I don't know were you're talking about." houd ik vol.

"Yeah sure. Hey Luz, come here!" schreeuwt hij over de mensen heen en daar komt Luz aan lopen.

"That's that girl we met by the church right?"

"Yes she is! Hey June!" zegt Luz. Ik kijk naar Felice en zie dat ze het echt heel erg vindt dat die ene, wat blijkbaar dus Webster heet, haar niet herkent.

"Uhm, Hay Luz." zeg ik. "Oh uh Webster right?"

"Yes, but I don't remember saying my name." zegt Webster verbaast.

"Don't you remember me at all?!" flipt Felice uit.

"Uh no, mayby, no. No I'm sorry." zegt hij. Felice staat op, drinkt in een slok haar glas bier leeg, loopt naar Webster toe, slaat hem vol in zijn gezicht en loopt de kroeg uit.

"Okey, what was that! I don't eaven know her!" zegt Webster terwijl hij over zijn wang wrijft.

"Guy, you slept with her on 18 september!" zeg ik.

"Ow, really?" zegt hij.

"Dude, you don't remember the girl you had sex with?!" zegt Luz verontwaard en lachend.

"I..I'm going to talk to her." zegt Webster en hij loop snel naar buiten.

"So, you said that we had our first date when we saw eachother aigen. And you said you will tell me who died." zegt Luz en komt dichter op me staan zodat we nog maar een centimeter van elkaars lippen staan.

"And you said you will tell me your front name."

---------------------------------------

Hey, sorry voor vercrackt engels en spellingsfouten, ben Dyslectisch!

Wat vind je van het verhaal? Vragen? Opmerkingen? ~comment

Xxme




In Tijden Van Oorlog (NL) #wattys2016Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum