if you || kth. ✓

٤٤

15.06.2012
10.28pm

Geçen günleri düşünüyorum. Senin her hareketini takip edişim geliyor aklıma.
Herkesten farklı olan gülümsemeni düşünüyorum.

Rüyalarımda elimi tutan elinin sıcaklığını biliyorum artık. Gözlerinin ne kadar derin bakabildiğini, gülümsediğinde yok olan gözlerini...

Ve bana sarıldığında seni sevmekte ne kadar haklı olduğumu anlıyorum.

Fakat şimdi ise sen gidiyorsun. Bense arkanda bıraktığın gölgede boğuluyorum.

Aramıza giren mesafelerden derin bakışlarını, gülümsediğinde yok olan gözlerini göremeyeceğim.

Sen yerini yeniden rüyalara bırakıyorsun.

Telefonuma gelen mesajın bildirimini duyuyorum.

"Çatı katında seni bekliyorum."

Niçin attığını biliyorum Taehyung ama aptalı oynamak geliyor içimden. Dediğin gibi çatı katına geliyorum. Seninle benim aramda kalan demir kapıya bakıyorum.

Elim kapıya gitmek istemiyor. Kendi yalanlarıma inanmak istiyorum. Derin bir nefes alıp kapıyı açıyorum.

Arkan bana dönük olduğunu  görüyorum Taehyung. Meltemde uçuşan saçlarını izliyorum.

Sana doğru yürüyorum sense gözlerini diktiğin gökyüzünden ayırmıyorsun.

Senin için de zor olduğunu biliyorum. 

Ama bir nebzede olsa kızma hakkımın olduğunu düşünüyorum. İsteyerek bırakıp gitmediğini biliyorum yine de kızgınım sana.

Ellerin elimi sarıyor.

"Uçağımız sabah çok erken bi saatte kalkıyor. Sanırım bu son görüşmemiz olacak." Diyorsun.

Başımla hafifçe onaylıyorum seni.

Gözlerin yüzümün her santimini incelerken yüzümü hafızana kazımak istiyor gibisin.

Aynı şekilde bende sana bakıyorum. Alnına düşen her bir saç telini sayıyorum. Sağ gözünde olan benden burnunun ucundaki bene kadar seni ezberlemeye çalışıyorum.

"Üzgünüm." diye fısıldadığını duyuyorum.

Ardından sıkıca sarıyorsun beni. Sanki uçup gidecek bir kuşmuşum gibi.

"Vedalardan nefret ederim." diyorsun.

"Hem internet üzerinde görüşmeye devam edeceğiz. Bu yüzden sana veda etmek istemiyorum. Geri geleceğim tamam mı?"

Ellerin saçlarımın arasında gezinirken kafamı daha çok göğsüne gömüyorum.

"Gelsen iyi edersin." diyorum.

Ellerin yüzümü avuçluyor ve sen gözyaşlarımı siliyorsun. Ağladığımın yeni farkına varıyorum.

"Bensiz yalnız hissedersen eğer," diyorsun ve gözlerini yıldızlarla çevrili gökyüzüne çeviriyorsun.

"Gel buraya ve yıldızlarla konuş. Aynı şehri, belki aynı ülkeyi paylaşmıyor olabiliriz ama aynı gökyüzü altından bana seslen."

Gözlerin tekrar beni buluyor ve gülümsemeye çalışıyorsun.

"Ben öyle yapacağım."

Beni sıkıca sarıyorsun tekrar. Kokun burnuma doluyor.

"Seni seviyorum." Diye fısıldıyorum.

Titrek sesimi alıp çok uzaklara giden rüzgarı hissediyorum.

"Bende seni seviyorum." Diyorsun.

Ayrılyoruz. İkimizin de gözyaşları yanaklarımızı ıslatıyor. Usulca bana eğiliyorsun ve gözyaşlarımın iz bıraktığı yeri öpüyorsun.

Geri çekiliyor ve gülümsüyorsun. Her şeyin yoluna gireceğine inanmak istiyor gibisin.

Sen çatı katından giderken ben şimdiden yıldızlara fısıldamaya başlıyorum.

Bir ihtimal beni duyuyor musun? Taehyung...