Chapter 20

2.9K 68 18
                                    

AMBER's POV

As what Kuya said, siya na ang nag ayos ng mga kakailanganin ko sa paglipat ko ng school. Naalala ko yong sinabi niya kahapon.

"Hindi ka ba magpapaalam sa mga kaibigan mo bago tayo umalis the next day?" Apat na araw na akong hindi pumapasok.

What for? Aalis na din naman ako. Ayoko man ipaalam sa kanila ang pagpunta ko sa America pero kahit papaano, kaibigan ko sila kaya heto ako, nasa school.

Sa eskwelahan na tinuring kong pangalawa kong tahanan, kung saan nagkaroon ako ng ikalawang pamilya.

I can't believe na lilisanin ko na ang paaralan na ito. I took a deep breathe at napagpasyahan kong libutin muna ang buong eskwelahan. Hanggang sa dalhin ako ng mga paa ko sa school garden namin. I smiled bitterly! Naaalala ko pa, doon kumanta si Leigh.

Iyon yong pinaka espesyal na pangyayare sa buhay ko. Andito pa din yong sakit pero alam ko sa sarili ko na kailangan ko ng mag let go.

DREW's POV

Apat na araw nang hindi pumapasok si Amber. I tried calling her pero laging out of coverage area lang.

"I wonder what's happening to her" when suddenly, I saw my cousin leigh.

"Leigh" tawag ko.

"Can we talk?" Tanong ko ng makalapit ako sa kanya.

"Sure!" Walang ka emo emosyon na sabi niya. Dinala ko siya sa nap place ni Amber.

"Why we're here?" Tanong agad niya.

"Alam kong alam mo na dito madalas matulog si Amber. Kaya nga tinawag niyang nap place niya ito" I smiled while he just staring at me.

"Kung ito lang ang pag uusapan natin, aalis na ako. I don't have time for this nonsense!"akmang aalis na siya.

"She can't love me back" nakatingin lang ako sa view ng nap place ni Amber. He didn't say a thing.

"You know why?" Tahimik pa din si leigh.

"Cause she really loves you!" I looked at him.

"Why your saying all that things now?" He said.

"Kasi ayoko na siyang masaktan. Ayoko na siyang makitang umiiyak. Please Leigh! Balikan mo na siya" I pleaded ng bigla na lang niya akong sinuntok.

"Balikan? Gago ka pala eh! Akala mo ba ganun lang kadali iyon?"

"I know and i'm sorry!" He punch me again dahilan para magdugo ang labi ko.

"Fuck you! Sorry? Anong magagawa ng sorry mo?" Halata sa mukha niya ang galit. Kinuwelyuhan niya ako.

"I'm gonna kill you kahit pinsan pa kita!" Hindi ako nanlaban dahil alam kong ako ang mali.

"Drew! Leigh! Stop it!" Boses iyon ni Amber. Parang walang narinig si Leigh at hindi pa din niya ako binibitawan. Hinila ni Amber ang kamay niya para bitawan na niya ako. Tinignan niya kaming dalawa.

"Bakit ba kayo nagsusuntukan! Magpinsan kayo for God's sake!" Bulyaw niya sa amin.

"Itanong mo jan sa gagong iyan!" Sabi ni Leigh sabay turo sa akin. Nagulat na lang ako ng punasan ni Amber ang dugo sa labi ko.

"Are you okay?" May concern sa boses niya. I just nodded.

AMBER's POV

"Leigh ano bang problema mo?" Baling ko sa kanya. He just stared at me at halatang walang maisagot.

"Sinabi niyang balikan na kita pero after all what i've-"

"Hindi mo siya kailangan suntukin kong nagagalit ka sa sinabi niya. Sorry kung pati mga kaibigan ko pinipilit na nila ako sayo." i look at him.

SWEET REVENGETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon