The Missing Piece

Chapter 34- i love you

wiieee

last two!!!!

wahahahah

salamat sa mga nagbasa kung meron man....

salamat kila mommy apple, kay buboy at kay gelique dahil sila ang mga nagbasa ng aking storya...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

JENNA's POV

tumalikod si blake at pumunta sa kusina. sinundan siya ni mark.

umiiyak parin si emily. umupo kami sa sofa at patuloy parin siyang umiiyak.

"ang selfish niya jenna. hindi manlang niya inisip na mahal niya ako." sabi ni emily.

"shhhh.... nakita namin kung paano naghirap si blake para lang mahanap ka. halos mabaliw na siya sa kakaantay at umaasa na buhay ka. emily, naghirap din si blake. maybe hindi talaga kayo ang para sa isa't isa." biglang napabangon si emily.

"SINO KA PARA SABIHIN SA AKIN NA HINDI PARA SA AKIN SI BLAKE! MAHAL KO SIYA! SIYA LANG ANG PARA SA AKIN." sigaw ni emily sa akin.

alam ko kung saan nanggagaling ang sakit na nararamdaman niya. "emily, alam mo ba yung kasabihang, everything happens for a reason? may dahilan ang lahat. may dahilan kung bakit hindi si blake ang binigay sayo ni god. someone better. someone who would know you're worth. someone who would made you feel special. someone that will sacrifice everything for you. someone...."

"someone like terrence." natigilan ako sa sinabi niya

terrence?

sino naman yun?

"terrence?" i asked her.

"si terrence ang lalaking ipinakasal sa akin ng parents ko. pero, katulad ko may commitment pa siya dito sa pilipinas. nawala ang memory niya. ako ang nag-alaga sa kanya nung mga panahong wala siyang maalala. pero, nung bumalik na ang alaala niya, plano kong bumalik dito sa pilipinas pero i can't. pinigilan ako ng parents ko. pero siya he sacrificed everything para lang sa kaligayahan ko. p-pero..." natigilan siya sa pagsasalita.

"pero ano emily?" tanong ko sa kanya.

"pero, hindi ko siya mahal." malungkot niyang sabi.

"siguro oo,hindi mo siya mahal. hindi madaling turuan ang puso na mahalin ang isang tao. kalimutan mo na si blake. kung mahal mo talaga siya, you would be selfless at you will only wish for his own happiness." niyakap ko siya.

alam kong mahirap pakawalan ang taong importante sayo. naranasan ko na rin yun. ang pakawalan ang taong pinakamamahal mo. pero, kung hindi ko pinakawalan si blake dati, i would not find someone better. at si mark yun.

"tama ka jenna. kung mahal ko nga si blake, hindi ako magiging selfish." tumayo siya.

"saan ka pupunta?" tanong ko sa kanya.

"i will let go someone very important." pumunta siya sa kusina. sinundan ko siya.

nakita naming nag-uusap si blake at si mark.

"mark, iwan mo muna kami." umalis kami ni mark sa kusina para mabigyan ng privacy silang dalawa

the next day.....

COURTNEY's POV

*RRRRRRIIIIIIINNNNNNGGGGGGG*

hayyy salamat!!!

tapos na din ang klase. tinext ko si blake. sabi niya kasi susunduin niya ako.

to: blake

hey! tapos na ang class namin. nasa parking lot ka

na ba? otw na ako.

i love you

naglakad na ako papunta sa parking lot. then, i received a text

from blake

ok hurry up. may pag uusapan tayo.

bigla akong kinabahan sa text niya. ano bang pag-uusapan namin? tungkol saan?

m-makikipag break na ba siya??

nalaman ba niya ang tungkol kay mark??

nang malapit na ako sa parking lot,napansin ko na may kasama siyang babae.

THAT GIRL!!!

S-SI

EMILY BA YUN??!!

hindi ko pwedeng makalimutan ang itsura niya. i already saw her sa picture na pinakita dati ni blake sa akin. pero diba patay na siya?

niloloko lang ba ako ni blake??

para akong napako sa kinatatayuan ko.napansin ako ni blake at lumabas sila ng babae sa kotse.

"courtney." lumapit siya sa akin at hinawakan ang mga kamay ko.

"courtney, this is emily. emily, this is courtney." pinipigilan ko ang luha na tumulo mula sa mga mata ko. bakit siya nandito? buhay siya? nagkabalikan na ba sila.

"hi." emily stretched her hands. inabot ko naman ito at nagshakehands kami.

"m-makikipagbreak ka na ba?" nakayuko ako habang tinatanong ko si blake.

naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko. he hold my chin at tinaas ang ulo ko.

"mahal kita." he smiled at me.

"pero, mas mahal mo siya?" umiling si blake.

"andito ako para sabihin sayo na alagaan mo si blake." nagsalita si courtney.

"alagaan?" tumango si emily.

"i'm letting him go. mahal ko siya, pero ayokong magpakaselfish. and besides, terrence is waiting for me."

terrence?!

"t-terrence? as in t-terrence pelaez?!" emily give me a weird look.

biglang tumulo ang luha ko. "HAYOP SIYA!!! MUNTIK NA NIYA AKONG PATAYIN!! PATI BABY KO PINATAY NIYA!!! TAPOS NANDUN PALA SIYA SA STATES AAT NAGPAPAKASASA!!! HAYUP TALAGA SIYA!!" napaluhod ako. nakita kong lumapit si emily sa akin.

"i-i'm sorry courtney. ako na ang humihingi ng sorry sa mga ginawa ni terrence sa yo. nawala ang mga memories niya. peo, nung bumalik ito, halos pati sarili niya ay hindi niya magawang patawarin. terrence is very sorry sa nangyari sa anak ninyo. at ang pagtangkang pagpatay sayo, hindi si terrence ang may kagagawan nun kundi ang parents namin. patawarin mo kami courtney."

niyakap ako ni blake. "shhh.... wag ka ng umiyak courtney. ok ka naman na diba? and i won't let anyone harm you."

tumayo  ako at pinunasan ni blake ang mga luha ko. "i love you." 3 words, eight letters that made me feel ok.

"i love you too."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~