Chapter 15- BLAKE

430 7 2
                                    

wieee!!!!

achievement!!!

nasa 1000+ na ang wanted my bride ko:))

happy motmot samin ni watty

comment kayo aa:))

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ale nasa langit na ba ako?

mama, ikaw ba si san pedro?"

Teka....

speaking of langit....

SHIT!

"EMILY!!!"

napabangon ako sa kinahihigaan ko.

"tol?! ok ka lang ba?" at agad na lumapit si mark sa akin.

"Asan ako?" nagpalinga linga ako.

nasa kwarto ata ako ng ospital.

puro white kasi at halatang ospital

nandun din sina Brent at Jenna.

"TOL! si Emily asan siya?!" ang tanong ko kaagad kay Mark.

Medyo sumasakit pa ang buong katawan ko lalo na ang ulo ko.

kinapa ko ang ulo ko at nakabenda ito.

"Tol, samahan mo ako sa kwarto niya." ang sabi ko dito.

"Tol, wag muna, I think it's not a good idea." sabi ni mark sa akin.

Pero, nagpumilit ako.

bumangon ako kaya't wala na silang mnagaw kundi alalayan ako.

nakita ko si Emily sa kama niya.

Lifeless..

only a life support system ang nagiging dahilan ng paghinga niya.

hindi ko napigilan ang sarili kong umiyak.

kasalanan ko ang lahat ng ito.

ako ang may dahilan kung bakit siya nandyan ngayon.

ang tanga tanga ko kasi.

"YOU DAMN MAN!!!" nilingon ko ang pinanggagalingan ng boses.

"PAK!"

bago ko pa man makita iyon, dumampi na ang kamay niya sa aking pisngi.

"Ikaw ang dahilan kung bakit nandyan ngayon ang anak ko!"

mommy pala ni Emily ang sumampal sa akin.

tama siya.

kasalanan ko ang nangyari...

"IM sorry" un lang ang nasabi ko sa kanya.

"Walang magagawa ang sorry mo. Umalis ka na. Wag na wag ka nang magpapakita sa aking anak." sabi pa nito sa akin.

Ang sakit sakit.

Wag na daw akong magpapakita sa anak niya?

no way!

mahal ko si Emily.

Mahal na mahal.

"Tol, lika na. kailangan mo na ring magpahinga."

pumunta na kami ni Mark sa kwarto ko.

Ilang araw rin akong hindi nakalabas sa kwarto ko.

Bukod sa ayaw ng parents niya, lumalala daw ang mga sugat ko sa tuwing gumagalaw ako.

lalo akong natuliro, dahil may pumuntang mga pulis sa kwarto ko.

kung ano ano ang pinagtatanong sa akin.

sila mommy naman dumating na at inasikaso ako.

ilang araw pa ay pinayagan na ako ng doktor na lumabas.

pero, bago pa man ako lumabas, pumunta ako sa kwarto ni Emily.

nakita ko siyang nakahiga parin ito.

still lifeless...

sabi ni Mark, comatose daw ito.

"tara na anak" at inakbayan ako ni mommy at inalalayan palabas ng ospital.

"ma, i want to take care of Emily." ang sabi ko sa kanya pagdating namin sa bahay.

"But, to be able to do that, kailangan mo munang magpalakas. Paano ka magiging night in shining armor niya kung puro sugat at benda ang katawan mo?" ang pagbibiro ni mommy.

Isang linggo rin akong nagpagaling.

nag aral ulit maglakad.

hanggang sa tuluyan na akong gumaling.

"Tol, naks naman magaling na siya." sabi ni mark sa akin ng dumalaw siya sa akin.

"Tol, tara puntahan natin si Emily." ang sabi ko sa kanya.

napansin ko na medyo malungkot si Mark.

"Oh, tol bat parang nalugi ka diyan?" pagbibiro ko naman sa kanya.

"ung gusto ko kasing girl eh." sabi niya sa akin.

kinuwento niya sa akin ang nangyari pero hindi naman niya binabanggit ang pangalan.

hanggang sa napunta kay Jenna sa usapan.

"Tapos alam mo ba tol si JEnna blah blah blah blah blah blah blah blah" hindi ko na iniintindi ang pinagsasabi niya. sa tingin ko nga may gusto na siya kay JEnna

Excited na akong makita ang anghel ng buhay ko.

I rushed to her room.

"Lika na tol, pasok na tayo." pag aaya ko kay Mark.

"Kaw nalang blake. kaya mo nayan." at sabay tapik sa balikat ko.

Lumapit ako sa kama niya.

PEro....

hindi siya si Emily...

who the hell is this girl?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

comments po...

gift niyo lang

pati na rin vote...

one month na kami ni watty :))

The Missing PieceWhere stories live. Discover now