Pag Ako Pumayat, "HU U?" Ka Sakin!: SEQUEL (Under Revision)

PROLOGUE

DISCLAIMER

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

No profit is being made and no infringement is intended. I claim rights to original characters and original plot points.

Mature Content Warning:

This story may contain content of an adult nature. If you are easily offended or are under the age of 18, please exit now. The pages within are intended for adults only and may include scenes of sexual content, suggestive pictures, or graphic violence. Reader discretion is advised.

***

PROLOGUE

Okay, nice shot! Break muna, retouch after ha."

Umalis ako sa background at kinuha ko ang cellphone ko mula sa assistant namin para mag check ng Messenger.

Nandito ako sa school auditorium para sa pictorials dahil isa ako sa mga nakuhang model para sa school.

Tatanggi nga sana talaga ako dahil ayoko na ng attention pero pinilit ako ng Program Head namin, dahil nga raw first time in history ng department namin na may studyanteng kinuha para mag model for billboard at tarpaulins na kadalasan naman ay from Tourism ang kinukuha. May benefits din naman daw kasi lalong-lalo na sa department namin kaya heto ako ngayon.

Trystan: Nandito lang ako sa labas, buti pinapasok ako ng guard haha

Nagpaalam ako sa isa sa mga staff kung pwede ko bang papasukin si Trystan dito dahil dala niya ang lunch ko.

"O, Musika san ka kakain?"
Tanong sakin ng kasama kong nag model, si Keith?

"Dito nalang siguro, nagpadala na rin ako ng lunch sa boyfriend ko eh."
Tinapik niya ang balikat ko, "Ganun ba, sige. Lunch muna kami ah. Sure kang di kayo sasabay?" I nodded then went out as well.

Nakita ko si Trystan na nakasandal sa may railings. "Kin!" Lumingon siya at pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa. "Ito naman, naka uniform lang naman ako eh." "Hi, Miss." Natatawa akong sumalubong sa kanya at hinalikan niya ako sa noo. "Pwede bang makuha number mo?" Pagbibiro niya pa.

"Loko ka talaga. Sa loob nalang tayo kumain para di hassle. May retouching pa eh." Dinala ko siya sa loob at nagsitinginan ang mga staff ng studio.

"In fairness, mare ha model na model din ang dating ng jowabels mo."
Sabi ng make-up artist ko.
"Nako, hindi naman siguro, hehehe!"
Nakita kong ngumiti ng mapang asar si Trystan, humahangin na naman!

"What's his name, dear?" Tanong nung photographer. "Trystan, sir." Sagot ni Trystan. Ah eh di, ikaw na! Hahaha!
"From what school?"
"ADAU po."
"Ohh... Ba't di ka kinuhang model dun?"
Tumawa si Trystan at nilapag ang mga pagkaing pinamili sa mesa namin.
"Masyado daw siguro akong gwapo for their image." Natawa kami. Loko talaga 'to.

"I like your confidence, ha. Pak, ganern!"

"Eh, kailangan pa talaga ng subo?" Nag-aalangan akong subuin ang alok ni Trystan. "Oo, baka madumihan uniform mo. Clumsy ka pa naman." Sige na nga, kahit na inaasar kami dito.

Napatingin kami ni Trystan nang biglang mag flash ang camera samin.
"Hala, si Sir. Nakakahiya po, a-ahahaha!"

Anak ng---

"Impressive... Couple of the year! Can I post this on our page?"
"A-Ano, sige po." Hindi ako makatanggi, jusko. Hindi pa rin ako sanay sa attention ng mga tao.

I still feel like the old fat Musika from high school. She will always be a part of me. Nakakapanibago lang.

"Sige, kain lang kayo. I'll get candid shots lang."

Ooof...

Ngumiti sakin si Trystan at sinubuan ulit ako. "Ako na, kin. Nakakahiya..."
"Nadamay pa ako ng wala sa oras." Bulong niya at natawa kami. "Ang sarap, ikaw ba nagluto?" Tanong ko sa kanya.
"Oo, pagka gising ko. Buti nalang wala akong hinahabol na papers this week."
"I love you, thank you dito."

Kumuha siya ng tissue at pinunasan ang pisngi ko.

Nag flash ulit ang camera and we both laughed.

"So in love..."