Lost *2

45

Merle

'Ik weet het zeker', zeg ik blozend. 'Maar alleen als jij het ook wilt.'

'Merle, je weet toch wat ik je verteld had?' Het is even stil en ik wacht nieuwsgierig af. 'Ik ben nooit gestopt met van je te houden.'

Mijn hart smelt door zijn woorden en ik glimlach breed. 'Dus... Hebben we nu weer iets?'

'Ik denk het.' Het is weer even stil. 'Zal ik langskomen?'

'Als je wilt?'

'Ik kom er aan', zegt Jason nog voor hij ophangt.

Na 5 minuten gaat de bel. 'Ik doe wel open', zegt Emmely en staat op, waarna ze naar beneden loopt.

Emmely

'Wat doe jij nog hier?' hoor ik Harry vol walging zeggen. Snel sprint ik de trap af en ga naast Harry staan.

'Pap, het is oke', vertel ik hem. 'Merle en Jason willen hun relatie weer opbouwen.'

'Vrouwen', zucht Harry en loopt hoofdschuddend weg. 'Ze weten nooit wat ze willen.' Ik draai me om naar Jason en grinnik.

'Kom binnen. Merle zit nog boven.' Jason stapt naar binnen en loopt de trap op. Ik volg hem naar boven en blijf in de deuropening staan.

Ik gebaar naar Alison dat ze mee moet komen en meteen loopt ze naar me toe.

'Laten we ze alleen laten', fluister ik lachend. Alison knikt instemmend en sluit de deur.

Merle

'Hé', zeg ik ongemakkelijk als ik de deur dicht hoor gaan. 'Het spijt me. Ik had je moeten geloven', zeg ik terwijl mijn ogen weer volstromen met tranen.

Meteen voel ik Jason's armen om me heen en stop ik mijn hoofd weer in zijn shirt, net als eerder vanavond.

'Shh, het is oke', fluisterd Jason en drukt een kus op mijn haren. 'Het geeft niet. Je had het niet kunnen weten', fluisterd hij verder.

'Ik voel me zo stom. Ik ben maandenlang voor de gek gehouden', snik ik zacht.

'Het is gewoon een klootzak. Maar een ding is zeker: jij bent niet stom, Merle.' Ik glimlach zwak.

'Maar zo voel in me wel', verzucht ik. 'Hoe kon ik het niet door hebben gehad?'

'Hij is gewoon goed in liegen', zegt Jason zacht. 'Ik zou je dat nooit aandoen.' Ik haal mijn gezicht uit zijn shirt en kijk hem glimlachend aan.

'I-Ik...', begin ik zacht, maar ik word onderbroken door zijn zachte lippen die ik voor de tweede keer vanavond op de mijne voel.

Ik beweeg mee met zijn lippen en voel hem glimlachen. Zachtjes tikt zijn tong tegen mijn lippen aan en open ik mijn mond. Zijn tong glipt naar binnen en hij trekt me voorzichtig op zijn schoot.

'Ah, wat schattig!' hoor ik uit de deuropening komen en ik laat Jason verschrikt los. Daar staan Louis en Rosalie glimlachend naar ons te kijken. 'Eind goed, al goed. Toch, babygirl?' Rosalie bloost en knikt instemmend.

'Hoezo?' vraag ik nieuwsgierig. Ze kijken elkaar breed glimlachend aan en kijken dan terug naar ons.

'We gaan trouwen!' zeggen ze vrolijk in koor.

Alleen nog het epiloog en het dankwoord!