Lost *2

12

Merle

'Merle? Mag ik binnenkomen?' hoor ik Louis vragen.

'Nee, donder op!' roep ik boos terug.

'Ik wel?' vraagt de stem van Caleb nu.

'Ik wil alleen zijn!' roep ik weer boos.

'Laten we maar weer naar beneden gaan, Caleb. Ze komt er niet uit.' Ik hoor voetstappen afsterven en zucht.

'Louis, ik weet dat je daar nog staat.' De deur gaat langzaam open en Louis komt tevoorschijn.

'Hey', zegt hij met een zwak glimlachje. Hij sluit de deur en komt dan naast me op het bed zitten. 'Hoe wist je dat ik er nog was?'

Ik haal mijn schouders op. 'Simpel. Ik hoorde maar één iemand weglopen en ik herkende de voetstappen van Caleb.' Louis knikt begrijpend.

'Haat je me echt?' vraagt Louis zacht na een tijdje stilte met een schorre stem. Hij kijkt naar zijn handen en friemelt aan zijn shirt.

Ik zucht diep. 'Ik haat jou niet, maar ik haat het dat je het opnam voor Rosalie.' Louis kijkt op met betraande ogen.

'Waarom haat je dat?' Ik haal mijn schouders op.

'Ik mag haar niet meer', zeg ik simpel. 'Ze doet de laatste maanden steeds bitchie als jij er niet bent.'

'Oh.' Louis kijkt naar buiten.

'Pap, voel je daar alsjeblieft niet rot over. Het is niet jouw fout!'

'Jawel, Merle.' Louis draait zich terug naar me en zucht. 'Een paar jaar geleden, toen we elkaar leerden kennen in de Starbucks, deed ze ook al bitchie tegen mij. Maar toen viel ik op haar. En ik merk ook wel dat ze onaardiger begint te doen.' Hij legt zijn hoofd in zijn handen en zucht. 'Wat als het zo'n meisje is die alleen afkomt op geld en roem?'

'Pap, maak je geen zorgen.' Ik geef hem een knuffel en voel zijn armen om me heen.

'Maar je bent dus niet meer boos op me?' Ik schudt mijn hoofd.

'Nee, natuurlijk niet. Maar zullen we zo gaan? Ik begin moe te worden.' Louis knikt en staat op.

-

'Ah, Merle! Kom binnen!' Simon wenkt me en ik frons. Ik stap de vergaderzaal in en zie meteen vreemde mensen. Mark en Paul zitten bij Simon.

'Ga zitten, Merle', dringt Simon aan als ik een tijdje blijf staan. Ik schuif langzaam een stoel naar achteren en ga erop zitten.

'Wat is dit?' vraag ik meteen. Simon kijkt me waarschuwend aan en ik rol met mijn ogen.

'Dit.' Simon wijst naar de twee jongens. 'Zijn jouw bodyguards.' Ik frons weer.

'Waarvoor?'

'Je vaders vonden het gevaarlijk worden als je op school zit en er zijn geen beveiligers bij je.'

'Ik heb toch mijn zussen en Caleb?!' val ik meteen uit.

'Merle!' roept Paul meteen. Ik steek mijn handen in de lucht en laat me achterover in de stoel zakken. 'Dit is voor je eigen veiligheid, begrijp je dat? Het is raar als je twee volwassen mannen bij je in de klas hebt zitten of rond je hebt lopen.'

'Wow wow, wacht even', onderbreek ik Paul. 'Bij mij in de klas?!'

Mark knikt.

Namen voor de twee jongens gezocht! Degene die de leukste namen verzint krijgt een shout out!

Love you all xxx wondergirl101