Lost *2

6

Merle

'Ik kan gewoon niet geloven dat ze je dit aandoen.' Ik neem een hap van mijn broodje en haal mijn schouders op.

'Ik kan het ook nog steeds niet bevatten', zucht ik. 'Ze weten dat ik een hekel aan hem heb.' Ik houd mijn hand op tegen de zon en kijk de kring rond.

Caleb zit achter me en ik leun tegen hem aan. Emmely en Alison zitten tegenover ons.

'Heb je het al besproken met je vaders?' Ik knik en draai me om naar Caleb.

'We hebben gisteravond geskyped. Ze vonden dat dit een grote kans was voor me en dat ik die niet mocht laten schieten. Ze doen gewoon alles wat het management wil. Ik vind het niet erg om een fotoshoot te doen, maar om het feit dat de fotoshoot met Jason is... Ik zie het niet echt bepaald zitten.'

Ik zucht weer diep. 'Wat kunnen we nou doen? Ik bedoel, ik wil je wel helpen.' Alison en Caleb stemmen in.

'Jongens, jullie kunnen er niks tegen doen. Ik zal uiteindelijk toch gewoon die fotoshoot moeten doen met Jason.' Ik zucht weer. 'Ik moet me er maar gewoon bij neerleggen.'

De bel gaat en ik sta op. Ik wacht op de rest en dan lopen we met z'n vieren naar natuurkunde.

-

'Hey, jongens.' Caleb en ik stappen in in de auto van Luke, die ons glimlachend aankijkt.

'Hoi, Luke.' Ik klik mijn gordel dicht en glimlach terug via de spiegel.

'Was het leuk op school?' Caleb en ik halen mijn schouders op.

'Wat is er leuk aan?' Ik grinnik kort. 'Al die saaie, oude docenten die elk jaar hetzelfde vertellen.' Ik maak een instemmend geluid.

'Ja, ik begrijp jullie wel. School is saai.' Luke slaat af en kijkt via de spiegel weer naar ons. 'Ik hoorde dat je een modellenklus hebt, Merle. Gaaf!' Ik rol met mijn ogen.

'Ja, gaaf', zeg ik met een stem vol sarcasme. 'En het gaafste is nog wel dat die modellenklus samen is met Jason.'

'Jason? Je ex Jason?' Ik knik. 'Oh,damn.'

'Ja, zoiets dacht ik ook toen ik het slechte nieuws hoorde.' Ik zucht. 'Ze hebben me gedwongen om het te doen, omdat het een zogenaamde grote kans is voor me. Een soort terugval voor als mijn muziek niet meer goed verkoopt.'

Luke knikt begrijpend. 'Het is wel slim om een soort tweede keus te hebben. Die heb ik niet, maar ik heb gelukkig wel mijn diploma. Dus ik kan zo verder studeren als onze muziek niet meer goed verkoopt.'

Luke draait de oprit op van hun huis en zet de auto uit. 'Bedankt voor de hulp, hé?!' Ik stap de auto uit en loop samen met Caleb naar zijn kamer.

'Merle! Ik bedoelde het goed!'

'Het zal wel! Iedereen kiest voor de keuze van het management! Heb ik nou helemaal geen keuze meer?!' Ik sla de deur dicht en voel Caleb's armen van achteren om me heen.

'Het komt wel goed', stelt hij me gerust.

'Ik hoop het maar', zucht ik diep.