Dochter van een god

17

"Ik ga even naar Clarisse toe." Zegt mijn broer en hij loopt weg. Na nog een paar pijlen geschoten te hebben die totaal mis gingen komt een van de Apollo kinderen die net nog zo bang voor me leken, naar mij toe lopen. De jongen draagt een spijkerbroek en een oranje kamp shirt. Zijn haren zijn wild blond en zijn ogen zijn net zo bruin als de herfstbladeren. "Heb je hulp nodig vraagt hij." Ik ben allang blij dat het niet een van die meiden is, dus ik knik maar. Hij pakt een pijl en spant het op mijn boog. Hij gaat achter me staan en legt mijn handen waar ik de boog vast moet houden. Hij staat zo dichtbij dat ik zijn adem in mijn nek kan voelen. "Je moet je nu focussen op het punt waar je de pijl wil hebben. Niet op de boog maar op het doelwit, snap je?" Ik knik weer. Ik laat de pijl vliegen en hij zit al een stuk dichter bij de roos dan eerst. "Zie je dat je het wel kan. Laten we eens zien of je het kan doen zonder mijn hulp. Hij stapt van mij vandaan en ik laat nog een pijl vliegen. En precies in de roos. Ik kijk om me heen en zie een paar jaloerse meiden me aanstaren. Ik kijk snel naar de jongen. "Je hebt me nog niet gezegd hoe je heet." Zeg ik. Hij steekt zijn hand uit. Ik schud zijn hand. "Klopt, ik ben Simon zoon van Apollo." "Ik ben.." "Ik weet wie je bent." "Echt waar ? Hoe dan?" Hij lacht. "Het is niet elke dag dat we een kind van de grote drie op het kamp krijgen. En niet alleen omdat ze zo machtig zijn. Ook omdat je verboden bent." "Verboden?" " Ja verboden." Zegt hij. "Percy, Nico, Thomas, Thalia en jij. Jullie horen niet geboren te zijn." "Sorry wie is Thalia?" "Dat zou je aan je broer moeten vragen." "Maar hoe bedoel je ik hoor niet te bestaan." "Een paar jaar geleden voordat jij bent geboren had jou vader met zijn broers besloten geen kinderen meer te krijgen met mensen. Ze hebben die belofte duidelijk niet kunnen houden." "LIV!" Roept mijn broer. "Ik ga weer." Zegt Simon. "Ik zie je vast nog wel op het feest vanavond." "Doei." Zeg ik nog, maar hij is al weg. "Liv als ik even weg loop moet je verder gaan met trainen. Niet gaan praten met mensen." "Hij was me aan het helpen. Dat is veel meer dan wat jij doet." Ik ga in mijn bitchy houding staan en kijk hem recht aan. Ik wacht af op wat hij nu gaat zeggen, maar er komt niks. Ik pak nog maar een pijl en schiet hem. Ik had hem bijna in de roos. Thomas is onder de indruk. Na een halfuur van pijlen schieten, mag ik eindelijk gaan. Ik loop naar het Hades huis en ben van plan om daar te wachten tot Caroline weer verschijnt. Het duurt niet lang en ze stormt binnen om mijn hele kast over hoop te halen voor mijn outfit voor het feest. Ze is al snel klaar, want ik ben hier pas net met alleen de kleren die ik heb gekregen van het kamp. Dat betekend dus dat ik kleren moet gaan dragen met het kamplogo erop. Caroline schud met haar hoofd. "Okay jij komt nu meteen mee naar het Aphrodite gebouw. Ik kan aan mijn zussen vragen of ze je wat willen lenen." Ik was helemaal vergeten dat zij hier ook familie had op het kamp. Het gebouw is prachtig ik ben er nog nooit geweest. Ik blijf even staan om het te bewonderen en dan gaan we naar binnen. "EN IK WIL HET HIER HELEMAAL SCHOON ZIE ALS IK TERUG KOM." Schreeuwt een meisje naar een paar andere meiden. De meiden pakken snel een paar sponzen en proberen de grond schoon te maken. Het meisje heeft bruine lange haren en duidelijk een gevoel voor stijl. "Dat is mijn halfzus Drew." Zegt Caroline. "Ze houd is hier een beetje de baas. Waarschijnlijk denk je nu dat ze echt een bitch is, maar als je haar beter leert kennen valt het wel mee. En Liv please probeer geen probleem te maken van dit hele schoonmaak gedoe." "Wat waarom zou ik dat doen." Ik kijk Caroline verontwaardigd aan, maar dan denk ik dat het wel weer iets voor mij is om hier een probleem van te maken. Het is gewoon oneerlijk dat dit Drew kind hier gewoon kan gaan chillen en de rest het werk voor haar kan laten doen. " Omg Care!" Schreeuwt Drew. Iedereen kijkt op. "Hoe kan dit. We dachten allemaal dat je dood was." Caroline kijkt naar de grond. "Ik ben ook dood." Zegt ze. "Maar hoe..." Ze kijkt naar mij en begrijpt wat er is gebeurd. "Hoe leuk ik het ook vind om bij te kletsen. We hebben je hulp nodig." "Nou waarmee?" "Liv heeft geen kleren voor het feest vanavond ze kan niet in een kampshirt komen. Ik bedoel dat is gewoon." "Ja ik snap het. Kom maar mee schat." Ze pakt mijn arm vast en we lopen naar haar kast. Er staan allemaal stapel bedden en iedereen heeft een koffer met alle spullen er in, maar alleen Drew heeft een hele kast. "Wat vind je hiervan?" Ze laat me een zwart jurkje zien met overal glitters erop. Ik vind het echt helemaal niet mooi. "En dit?" Ze laat me een strak roze jurkje zien." Ik schud nee met mijn hoofd. Ik snap niet waarom ze al deze kleren nodig heeft als we toch weer gaan vechten. Je kunt niet gaan vechten in zo een strak kort jurkje. Dan haalt ze een rode tevoorschijn. Ik ben niet echt van de jurken, maar het is me al duidelijk geworden dat ik er een van Caroline zal moeten dragen, dus dan liever een mooie. Ik pas hem en iedereen begint te klappen. Wat zou ik graag hier wonen. Het is best wel eenzaam met alleen Nico het is hier veel gezelliger. Ik doe mijn eigen kleren weer aan en Caroline en ik nemen de jurk mee. Als ik weer in het Hades gebouw kom zit Nico op het bed een strip te lezen. Hij kijkt op als ik binnen kom. "Wat heb jij nou weer in je handen?" "Een jurk voor het feest." "Je bent bij de kinderen van Aphrodite geweest he?" "Hoe weet jij dat nou weer?" Hij lacht. "Hun zijn de enige die mooi kleren aan doen voor feesten. De rest loopt gewoon rond in een shirt met het kamplogo erop." Ik hang de jurk aan een stoel en plof op mijn bed. "Ik wist wel dat het niet normaal was om zoveel jurken te hebben." "Van wie kreeg je de jurk?" "Drew." "Nico gaat rechtop zitten. "De ergste van allemaal."