Aşkın Tarihi (Öğretmenim Mi?) Tamamlandı

10.Bölüm

Aşk öyle bir şeydi ki ne affedebiliyor ne terk edebiliyoruz. Hele bir de ortada adı konmamış bir ilişki varsa durum hep içinden çıkılmaz bir hâl alıyordu. Bizim kızlarımızda aynen böyle bir durumdaydılar.

Masal Yavuz'u görmek istemiyor, ama öyle özlüyordu kalbinin yandığını hissediyordu. Eylül ise Aras ile resmen köşe kapmaca oynuyordu. Onun yüreğinin de farklı olduğu söylenemezdi.

Eylül'den anlatımı

Sinop yoluna girdiğimizde çok heyecanlıydım. Haluk amca bizi bırakıp dönecekti. Ama beklenmeyen misafirler yüzünden biz Haluk amca yerine "hocalarımızla" gitmek zorunda kaldık.

"Eee kızlar çok sessizsiniz"

Hadi tahmin edin bu konuşan kim?

Evet doğru tahmin. Bu geveze Aras. Kendisi yol boyunca susmadı malesef.

Abim mi? Bizle konuşmaya cesareti yok.

"Ne yapalım Aras "hocam" ne konuşalım. "

Evet Aras' a hocam diyordum yine. Abime ise....
Bilmiyorum onunla artık aramız düzelir mi?
Kalbimi öyle kırdı ki yine aynı eskisi gibi olur muyuz bilmiyorum.

Aslında abime kırılmamın en büyük sebebi; bugüne kadar anne ve babama karşı beni koruyan abim bir kız için kalbimi kırdı. Ama aramız ne zaman düzelir bilmiyorum.

" Eee kızlar yanınıza ders için kitap aldınız m? "

"Evet hocam."

Masal cevap verdiğine göre ben vermesem olur değil mi?

" Eylül? "

"Aldım. Hocam"

Biliyorum deliriyor ve bu benim çok hoşuma gidiyor.
Iki "hoca" iki "öğrenci" çok değişik bir tatile çıkıyoruz hadi bakalım.

Yavuz'un anlatımı

Ne kardeşim ne sevdiğim kız yüzüme bakmıyor. Yok hak ettim mi? Fazlasıyla ettim.

Esra'yı yollayıp gelmeyi düşündüm ama gitmedi. Bende kovamadım. Aslında gönderirdim ama arada abisi var.
Erol'a- yani Esra'nin abisi- benim can borcum var. Bir gün bir kavga sırasında beni ve Aras'ı 10 kişinin elinden kurtardı. O günden sonra Erol'la iyi bir arkadaş olduk. Esra ile de o zaman tanıştık.

Ona hep abi gibi yaklaşsamda onun bana yaklaşımları hiç masum değildi.
Bir süre takıldık Esra ile ama ona buraya gelirken haber vermedim. Tabii buraya gelip ortalığı karıştıracağı aklıma gelmedi.
Gerçi geldikten sonra konuşup aramızda bişey olamayacağını anlattım ona. Ama ne kadar etkili olduğu ya da olmadığı belli değil.

Durumların karışık olduğu o kadar belli ki. Ve şimdi ben bu durumları nasıl düzeltecegim hiç bir fikrim yok.

Bu düşünceler aklımda dolaşırken duyduğum seslerle kendime geldim. Kızların çığlıkları, Aras'ın bağırması ve acı bir fren sesi beni kendime getirdi ama biraz geç oldu. Son hatırladığım yaklaşan Siren sesleriydi.

.................................

Hastaneye geldiğimizde hepimize acil müdahale yapıldı. Ama durumu en ağır olanımız Eylül'dü.

Kaza sırasında araba bize sağ taraftan çarptı. Aras'ta da hasar vardı ama Eylül kadar değildi.
Masal ve bende ise bir kaç küçük sıyrık ve kırık vardı.

Eylül'üm küçük prensesim yoğun bakıma kaldırılmıştı.
Saatlerdir kapının önünde Eylül'ü bekliyoruz. Masal'la beraber hastanede bir Aras' a bir Eylül'e bakıyoruz.